Μη πεις τίποτα. Υπάρχουν κι άλλοι τρόποι να εκφραστείς. Τρόποι πιο άμεσοι κι ίσως και πιο ειλικρινείς. Τα λόγια έχουν καταντήσει αναξιόπιστα. Τώρα πια, για να μιλήσεις, θα πρέπει να διαλέξεις προσεχτικά τις λέξεις σου και να τις προσαρμόσεις κάπου ανάμεσα σε αυτά που νιώθεις, αυτά που αισθάνεσαι ότι αντέχεις να παραδεχτείς, αυτά που νομίζεις ότι είμαι έτοιμη να δεχτώ κι αυτά που πιστεύεις ότι θέλω να ακούσω. Τα τρία αυτά φίλτρα θα αλλοιώσουν την αλήθεια σου, προτού καν τα λόγια φτάσουν στα χείλη σου. Θα αλλοιώσουν εσένα. Για να μη μιλήσω για μένα. Γι αυτό σου λέω. Μη πεις τίποτα. Κουράστηκα να χάνω τον εαυτό μου σε αναλύσεις λέξεων, ύφους και κρυφών νοημάτων. Τα λόγια έπαψαν να είναι γέφυρες. Τώρα πια τα χρησιμοποιύμε για να φτιάξουμε πολεμίστρες ή γυάλινα παλάτια. Γι αυτό, μη πεις τίποτα. Μη ταράξεις την εύθραυστη ομορφιά της στιγμής. Ας κάτσουμε απλά ο ένας δίπλα στον άλλο. Ταξιδεύοντας στη σιωπή. Κι αν ακόμα θες κάτι να πεις, διάβασέ μου το αγαπημένο σου ποίημα.