Έχω ξυπνήσει από τις 7, μέχρι τις 8.30 έχω σηκωθεί από το κρεβάτι και έχω κατορθώσει να κάτσω για να μελετήσω από τις 10.. μετά από μόνο μιάμιση ώρα χαζολογήματος. Και τονίζω ότι ΚΑΙ τα τρια είναι κατορθώματα για μένα. Υπέρβαση εαυτού που λέμε...

Κι εκεί που καταβάλλω πραγματικά φιλότιμες προσπάθειες να βγάλω μια άκρη για το ρημαδιασμένο το ερωτηματολόγιο, σκάει τηλέφωνακι...

Ο εκπαιδευτής μου για τις καταδύσεις, να με ενημερώσει ότι τελικά καταδύσεις στη λίμνη θα γίνουν και αυτό το ΣΚ στις 16 και 17 Ιουνίου... και να με ρωτήσει αν θέλω να συμμετάσχω σε αυτή την ομάδα αντί για εκείνη της 30 Ιουνίου-1Ιουλίου..

Και φυσικά... η απάντησή μου είναι θετική!!! Πώς θα μπορούσε άλλωστε να είναι κάτι άλλο;

Βέβαια όλο αυτό μου χαλάει το πρόγραμμα... Γιατί τώρα την Πέμπτη πρέπει να παώ να δώσω το τεστάκι και να κάνω ένα επαναληπτικό μάθημα στην πισίνα... που σημαίνει ότι πρέπει κάποια στιγμή να ξαναδιαβάσω το βιβλίο με τις οδηγίες... ενώ μέχρι την Παρασκευή πρέπει να έχω έτοιμο το ερωτηματολόγιό μου, κι αν όχι να το έχω στέιλει κιόλας στις εταιρείες, τουλάχιστον να έχω πάρει το ΟΚ από τον επιτηρητή μου...

Αχ... δεν προλαβαίνω... και δεν μπορώ και να κάτσω τώρα να ασχοληθώ μαζί του... Οι καταδύσεις φαίνονται πολύ πιο ενδιαφέρουσες...

Και ρωτάω.. εγώ φταίω που δεν μπορώ να συγκεντρωθώ;;;

Αφού, ακόμα κι όταν έχω καταφέρει με πολύ κόπο να χαλιναγωγήσω το μυαλουδάκι μου -που έχει την τάση να πετάει από το ένα θέμα στο άλλο όπως φυσάει ο άνεμος- πάλι κάτι θα γίνει, κάποια εξωτερική παρέμβαση θα υπάρξει και θα με αποσπάσει!!!

Αχ, ας με βοηθήσει κάποιος...

Στο ενδιάμεσο, πάω να βρω τα βατραχοπέδιλά και το μαγιό μου!!!