Είναι ωραία να επιστρέφεις σπίτι... έστω κι όταν προσγειώνεσαι με πονοκέφαλο επειδή σε όλη την πτήση περιτρυγυριζόσουνα από μωρά και παιδάκια μέχρι 5 ετών τα οποία κλαίγανε εναλλάξ κι ενίοτε εν χορώ...

Ακόμα πιο ωραία είναι όταν το ίδιο κιόλας βράδυ βγαίνεις για μεζεδάκια στην παλιά σου γειτονιά... και λίγο αργότερα πέφτεις πάνω σε γνωστούς που είχες να δεις χρόνια...

Όταν έχεις συνηθίσει να περνάς 24ωρα σε ένα δωμάτιο 2Χ3 αισθάνεσαι περίεργα να βρίσκεσαι σε ένα σπίτι με πολλά δωμάτια, εκ των οποίων το δικό σου είναι λίγο παραπάνω από διπλάσιο από αυτό που ήσουνα μέχρι χτες....

Η αλλαγή θερμοκρασίας είναι επίσης αισθητή...αν και εγώ απόψε που κάτσαμε έξω, με το ελαφρά ζεστό μακρυμάνικό μου και το φανελάκι από μέσα ήμουν μια χαρούλα.. (χιχι... είπαμε είμαι απίστευτα κρυουλιάρα..).

Εξίσου αισθητή είναι και η διαφορά ώρας.. εδώ κοντεύει 4, αλλά εγώ είμαι ακόμα σε ρυθμούς Αγγλίας και άρα δεν μπορώ με τίποτα να κοιμηθώ...

Δυστυχώς ακόμα δεν ήρθα... και με "χώσανε". Πρέπει αύριο να κάνω φορμάτ (ξανά!!) στον υπολογιστή της μάνας μου. Το πρόβλημα είναι ότι τα windows που έχω περάσει ήταν αυτά που προορίζονταν για το laptop μου, και ξαφνικά η Microsoft έχει ακυρώσει τον κωδικό τους.. Εντάξει το ξέρω ότι απαγορεύεται να χρησιμοποείς τα windows σε πάνω από έναν υπολογιστή, αλλά τί να έκανα;;; Και καθώς η Microsoft εξελίσσεται, εγώ δεν έχω windows να βάλω... αχ... καμιά ιδέα κανείς;;;

Αυτά για την ώρα.. πάω τώρα να βάλω άλλη μια παγωμένη κανάτα με νερό, γιατί τώρα κάνει πραγματικά ζέστη.. είχα ξεχάσει ότι το δωμάτιό μου είναι το πιο ζεστό σημείο του σπιτιού...