Και ναι είναι πλέον γεγονός...

Μετά από την παταγώδη αποτυχία των ερωτηματολογίων μου (4/415) ο supervisor δηλώνει πως αυτά είναι "very disappointing news" και προτείνει να αλλάξω τρόπο προσέγγισης του θέματος ("work with it or around it")... Τώρα τί θα πει αυτό και πώς θα το καταφέρω, δεν έχω ιδέα... αλλά εκείνος επιμένει να μην πανικοβληθώ κι ότι κάτι θα γίνει...

Αλλά βέβαια, όταν ο Γρηγοράκης φώναζε ότι καλό θα ήταν να βρω στοιχεία από δευτερογενείς πηγές, εγώ, επειδή ήθελα να είναι σχετικά πρωτότυπη και λόγω άγνοιας καθότι δεν είχα ξανακάνει πτυχιακή, επέμενα ότι θέλω να κάνω και έρευνα με ερωτηματολόγια... "Βρε καλό μου παιδί, υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να μη σου απαντήσουν οι εταιρείες" να μου λέει, αλλά εγώ εκεί.... Ο εαυτός μου αποφάσισε να το παίξει ριψοκίνδυνος... και τώρα βρίσκομαι στα μέσα του Ιούλιου σε κατάσταση πανικού. Έχω χάσει πια τον ύπνο μου. Κοιμάμαι λίγο, και με διακοπές, βλέπω να με κυνηγάνε γραφήματα και managers, ξυπνάω από το χάραμα και κάθε μισή ώρα τσεκάρω τον υπολογιστή να δω αν κάποιος είχε την καλοσύνη να μου απαντήσει... Κι αν χτες ήμουν γενικά υποτονική, σήμερα έχω μια απίστευτη νευρικότητα. Και πολλά νεύρα επίσης.

Ειλικρινά δεν ξέρω τί να κάνω.. 3 Σεπτέμβρη η καταληκτική ημερομηνία.. Είμαι σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης. Μόνο που η δική μου σωτηρία δεν ξέρω ποιά είναι... και πού θα τη βρω...