Το σκέφτομαι έντονα τις τελευταίες μέρες ...

Είμαστε πολύ ευλογημένοι - ευνοημένοι - ευδαίμωνες - τυχεροί (ανάλογα με τα "πιστεύω" του καθενός , πάει και άλλος χαρακτηρισμός) .

Μα ναι , είμαστε !

Έχουμε νερό να πίνουμε , έχουμε βιώσει την χαρά οτι έστω και ένας άνθρωπος πάνω στον πλανήτη έχει νοιαστεί για εμάς , έχουμε κάποιες από τις αισθήσεις μας ζωντανές , δεν ζήσαμε πόλεμο ...

Έχουμε , έχουμε ....

Καμιά φορά νιώθιω πολύ άσχημα ...

Νιώθω οτι μου πρέπουν πολύ λιγότερα από όσα με έχουν ανταμώσει ...

Τι έκανα εγώ για να υπάρχει "ειρήνη" (αναφέρομαι , βέβαια , στην έλλειψη ένοπλων εχθροπραξιών στον τόπο που με θρέφει , γιατί κατά τα άλλα μόνο ως ειρηνική δεν θα μπορούσαμε να χαρακτηρίσουμε την εποχή που διανύουμε) ;

Τι έκανα εγώ για να υπάρχει νερό γύρω μου ;

Τι έκανα εγώ για να συναισθάνομαι τόσο όμορφες υπάρξεις γύρω μου ;

Τίποτα !

Τα πιο ουσιώδη πράγματα που γευόμαστε , παίδες δεν είναι κεκτημένα αλλά αποδιδώμενα ...

Το λιγότερο που έχουμε να κάνουμε είναι να τα αφήσουμε ως έχουν αν δεν μπορούμε να τα βελτιώσουμε .

Ακούω ολημερίς και ολονυχτίς μουσική την τελευταία εβδομάδα (είναι καιρός "εσωτερικών αναταραχών" , βλέπεις και μόνο μέσω της μουσικής η όλη διαδικασία παύει να είναι "βίαιη" ) και έχω να πω πως - για εμένα - είναι αχαρακτήριστοι όσοι λένε πως δεν υπάρχουν αληθινά έργα τέχνης , αληθινή έμπνευση , αληθινό μεράκι στις μέρες μας ....

Αλήθεια ;

Και οι Μάλαμας , Ιωαννίδης , Θανάσης Παπακωνσταντίνου , Νίκος Κυπουργός , Λουδοβίκος των Ανωγείων , Μιχάλης Σιγανίδης , Χρήστος Τσιαμούλης , Σταύρος Λάντσιας , Μιλτιάδης Παπαστάμου , Γιώργος Καλούδης , Φώτης Σιώτας , Δημήτρης Μπασλάμ , Μάρθα Φριντζήλα καθώς και άλλοι που θα ξεχνώ τι κάνουν ;

Τι γκρίνια και τι μιζέρια είναι αυτή , βρε παιδιά ;

Ανάμεσα στις εκατοντάδες των μουσικών που υπάρχουν στην Ελλάδα λ.χ. , δεν τους κάνει κανείς ;

Κανείς δεν είναι αρκετά καλός για την αφεντιά τους ;

Όταν μας φαίνονται τα πάντα στραβά μάλλον ίσιος θα είναι ο γιαλός απλώς εμείς αρμενίζουμε στραβά ....

Λέω εγώ τώρα ....