Να ζω να κοιμάμαι σε ένα βαγόνι,

Που δε θα θυμώνει σαν άλλη έχω αγκαλιά.

Να ταξιδεύω μαζί του σ’ έρημο ή χιόνι

Με το δικό μου βαγόνι με σκουριά καφετιά!

Να μένω, να πίνω σ’ ένα καράβι

Που όλο το βράδυ θα μου μιλά

Πρωί σαλπάρουμε με ήλιο για χάδι

Κι ένα μπουκάλι για συντροφιά

Να πλέει το σκάφος σε κρύο αέρα

Πιο πέρα δυο γλάροι ακροβατούν στα σκοινιά

Μένουν μαζί μου δε θέλουν την ξέρα

Κι απ τη χαρά μου, φουσκώνω πανιά!

Μα το βαγόνι μου για να κυλήσει

Ράγες χρειάζεται για οδηγό

Το σκάφος μου αν θέλει να κινήσει

Θάλασσα γίνε να πλέω εγώ..

Αλέξης Π.