Ένας λαβύρινθος μεγάλος η ζωή....

μας βάλαν μέσα χωρίς να ξέρουμε γιατί...

Η εντολή κοινή...Προχώρα!Και πίσω μην γυρνάς...

Έτσι λοιπόν,με λίγα εφόδια ο καθένας...

μια καρδία,λίγο μυαλό,μια στάλα πίστη...

ξεκινάει να χαράξει την δική του την πορεία...

αγωνίζοντας να βρει,τον δρόμο για την ευτυχία...

Στενα πολλά...μικρές,μεγάλες αποφάσεις...

ξετυλίγοντας το νήμα οι επιλογές σου...

σε οδηγούν στην σωτηρία ή στην απώλεια..

’λλοτε ο δρόμος είναι δύσβατος και μοχθείς..

’λλοτε ειναι φαρδύς και ξαποσταίνεις...

Κάπου στον διάβα σου σκοντάφτεις και πονάς..

’λλοτε έχεις ένα χέρι βοηθείας...και άλλοτε...

μαζεύεις τις δυνάμεις σου και σηκώνεσαι μόνος...

Πολλές φορές ο δρόμος δείχνει αδιέξοδο...

’λλοι απογοητεύονται και μένουν στάσιμοι...

εκέι..εγκαταλείποντας τον αγώνα για την ευτυχία...

’λλοι...βρίσκουν το κουράγιο,να κάνουν μια νέα αρχή..

να αφήσουν κάποιον άλλον δρόμο να τους παρασύρει..

Κάποιες φορές,βουνά τα εμπόδια απλώνονται μπροστά σου...

πρέπει να ξέρεις πως μπορείς να τα περάσεις...

με ένα κόκκο πίστη..και μια σταγόνα θάρρος...

τα όρη..θα αρχίσουν να γίνονται πεδιάδες...

Και αν σε πιάσει η τρικυμία στο ταξίδι...

και τα κύμματα παλεύουν να σε πνίξουν...

μην δειλιάς...αλλά κολύμπα...

βάλε την θέληση μπροστά και λίγο πείσμα...

Κάποτε όλοι μας θα φτάσουμε στο τέλος...

’λλοι πληγωμένοι...άλλοι κουτσαίνωντας...

άλλοι στηριγμένοι στα δυό τους πόδια...

με διαφορετικά λάφυρα ο καθένας...

’λλοι θα έχουν βρει τον δρόμο της ευτυχίας...

...άλλοι οχι...