Χθες το βράδυ φαντάστηκα την ζωή μου χωρίς εσένα...

            ...ένας μεγάλος κόμπος ανέβηκε στο στήθος και άρχισε να με βαραίνει...

      Ένα ξημέρωμα άδειο...χωρίς γαργαλητά...γέλια...παιχνίδια...έρωτα...

         ...η ανάγκη σηκώνει το κορμί...οι υποχρεώσεις που έχει να εκτελέσει...

   ...είναι γυμνό χωρίς το δικό σου...παγωμένο...δεν έχει τίποτα να περιμένει...

             Τα χείλη στεγνά...χωρίς το φιλί σου..έχουν μια στιφη γεύση...

          Τα μάτια υγρά...πρησμένα...κοιτάζουν γύρω και δεν βλέπουν τίποτα...

                       ...ο κόμπος στο στήθος με πιέζει πιο πολύ...

             Η θέληση μου τσακισμένη....

                            ...το χαμόγελο σβησμένο...

                                                     ...το γέλιο έχει χαθεί πια...

                         και είναι και αυτός ο κόμπος στο στήθος...

             Η καρδία αιμοραγει συνεχώς...δεν αντέχει που έμεινε μισή...

                  ...το άλλο μισό της χάθηκε για πάντα...και δεν θέλει να ζήσει...

             Πάντού κρύο...που κρύφθηκε ο ήλιος...?

                             ...ήταν στην αγκαλιά σου...στα μάτια σου...

                                                  ...που κρύφθηκε ο ήλιος...?

                                                              κρυώνω...

                 Δεν αντέχω την σιωπή....

                         ...που είναι τα λόγια σου...? 

                                   δεν ακούω την φωνή σου....

                                               ..ποιος θα με καθυσηχάσει...?

                                 ο κόμπος στο στήθος μεγαλώνει...

                Γιατί νύχτωσε πάλι...?....δεν θέλω να ξαπλώσω στο άδειο κρεβάτι...

                      ...τα σεντόνια είναι βαριά και το μαξιλάρι βρεγμένο...

                                        που είναι η αγκαλία σου να με σκεπάσει...?

                        Χθες το βράδυ φαντάστηκα την ζωή μου χωρί εσένα...

                        ...και ένας κόμπος ανέβηκε στο στήθος και με έπνιγε...

                          (η φωτογραφία είναι δικιά μου...δυο ερωτευμένα περιστέρια...

                            ...αν φύγει το ένα...χάνεται και το άλλο...)