Με τον αγαπητό κ.Blacksad λέγαμε να πάμε σινεμά κάνα μήνα τώρα.

Αλλά πάντα κάτι γινόταν τελευταία στιγμή και ακυρωνόταν..

Μας το χαλούσαν αρρώστιες,οικογενειακά προβλήματα,αποκλεισμοί στο χιόνι,αγώνες ποδοσφαίρου(αχ αυτός ο Ολυμπιακός) και πολλά άλλα

Την Πέμπτη όμως συγχρονιστήκαμε!

Και εκεί που πήγαινα με το αμαξάκι μου να τον συναντήσω,ακούγοντας την αγαπημένη μου μουσική...αρχίζουν να αναβοσβήνουν τα φώτα μου...το αυτοκίνητο επιβράδυνε...και έμεινε...στην μέση του δρόμου...στο κεντρικό δρόμο της Θηβών έξω απ'τα Village.

Τι έγινε βρε παιδιά..?Πρώτη φορά μου χαλάει το αυτοκίνητο..

Και μπορεί να είμαι εξαίρετη οδηγός αλλα απο μηχανολογικά είμαι παντελώς άσχετη!

Το αίσθημα της αλληλεγγύης ήταν πολύ έντονο καθώς όλοι οι οδηγοί που περνούσαν με βρίζανε

Που παρκάρεις κοπέλα μου..?

Τα αλάρμ ρε..

Δεν πας να πλύνεις κανένα πιατό..?

Και άλλα πολλά που δεν μου επιτρέπει η ανατροφή μου να τα αναφέρω

Ψύχραιμη εγώ,με το χαμόγελο στα χείλη τους χαιρέταγα

Δείχνουμε και κάποια ανωτερώτητα

Ήρθε μετά απο λίγο ο Κωστής και η οδική βοήθεια

Ο ειδίκος σήκωσε τα χέρια ψηλά.’γνωστη η αιτία της βλάβης

Μετά απο μια ευχάριστη βόλτα με το φορτηγό βρεθήκαμε σε έναν έρημο δρόμο του Μοσχάτου

Φυσικά δεν πήγαμε για ταινία..καταλήξαμε για παγωτάκι στο Φάληρο

Βρε Κώστα..μήπως δεν πρέπει να πάμε σινεμά..?

Δεν κανονίζουμε για κανένα μπιλιάρδο την άλλη φορά..?

Μην πάθουμε τίποτα χειρότερο,όχι τίποτε άλλο..:)