Δυο πράγματα δεν αντέχω με τίποτα. Το στήσιμο και το φτύσιμο. Γιατί τρέμω τους συνειρμούς που θα σκάσουν τις ώρες που θ’ ακολουθήσουν. Άλλες φορές οι συνειρμοί αυτοί είναι μες στην κατάθλιψη και στα υπονοούμενα, κι άλλες φορές είναι βουτηγμένοι μες στη χαζομάρα. Αυτά σκεφτόμουν περιμένοντας το αδερφάκι μου στην πλατεία Ιπποδάμειας…

Η Ιπποδάμεια ήταν η ξακουστή κόρη του Οινόμαου, βασιλιάς της περιοχής, Πυργιώτης αναντάμ παπαντάμ, αλκοολικός ως τα μπούνια, χαρτοπαίχτης, αλογομούρης, γνήσιο τέκνο της πατρίδας. Κάποιοι μιλούσαν και για αιμομικτικές σχέσεις μεταξύ των δύο, πράγμα όμως αδιανόητο για Πυργιώτες.

Ο Οινόμαος μεγάλος ρέμαλος, είχε αδυναμία τόση στην Ιπποδάμεια που δεν την άφηνε να παντρευτεί, κι έτσι όποτε έσκαγε γαμπρός, τον έκανε σκόνη απορρυπαντικού με δώρο τον αποχυμωτή…

-          Ήρθα να παντρευτώ την κόρη σου!

-         Τι λε ρε, σοβαρά? Στο δήμαρχο ή στον παπά τον θες το γάμο ρε μόρτη?

-         Έχει τόση σημασία?

-         Αμέ! Να δούμε ποιος θα σε διαβάσει!

Τους έβαζε και τρέχανε σε ιππικό αγώνα μαζί του. Αλλά τα άλογα του Οινόμαου ήτανε θεϊκά κι έτσι αφού κέρδιζε, τον γαμπρό τον κλαίγανε κι οι πέρδικες…

Όπου σκάει μύτη ο Πέλοπας. Η εμφάνιση του στο παλάτι θύμιζε λίγο Τζέημς Ντιν το «ανατολικά της Εδέμ». Μόλις τον είδε η Ιπποδάμεια έγινε μερέντα,  κι ανήμπορη να αντισταθεί στο μέσα της, του σφύριξε το μυστικό να κόψει ρόδα μυρωμένη…

-         Φύγε! Θα σε βάλει να τρέξετε με τα άλογα στην πίστα ποιος θα βγει πρώτος!

-         Σιγά το δύσκολο, τα άλογα!

-         Εσύ κι ο πατέρας εννοώ Πάκη μου, τα άλογα του είναι θεϊκά και θα σε σακατέψει…

-         Δε νομίζω, κι εγώ υπερέχω κάπου γλύκα!

-         Έχεις κι εσύ θεϊκά άλογα?

-         Όχι αλλά έχω καλά πιτς…

Ο Πέλοπας υποψιασμένος, πιάνει το Μυρτίλο, συνεργάτη του βασιλιά, να ξεβιδώσει τις βίδες από το άρμα του Οινόμαου τάζοντας του λαγούς με πετραχήλια…

-         Αν το κάνεις, σου υπόσχομαι να κάνουμε τρίο με την Ιπποδάμεια!

-         Σοβαρά? Θα κάνουμε πάρτυ με ούζα??? Γιούπιιιιιιιιιιιιιιιιιιι…

-         Να σαι συ καλός, και θα με θυμάσαι για όλη σου τη ζωή…

-         Μόνο θέλω μια χάρη αφεντικό…

-         Τι?

-         Στο πάρτυ να κάτσω πίσω-πίσω, έχω αιμορροΐδες…

-         …

Ξεβιδώνει με τρόπο τις βίδες από το άρμα του Οινόμαου. Καθώς ο αγώνας εξελίσσεται, οι ρόδες του βασιλιά ρίχνουν μια ζεμπεκιά, τουμπάρει το άρμα κι ο Οινόμαος γίνεται τυρί για τοστ. Ο Πέλοπας παντρεύεται την Ιπποδάμεια και γίνεται βασιλιάς.

Ο Μυρτίλος απογοητευμένος για το τρίο που δεν έγινε ποτέ, του μεινε απωθημένο και έφτιαξε το τρίο γκιτάρα, πρόγονο των gipsy kings και των Κατσαμπακίων…

Από τον Πέλοπα πήρε το όνομα του η Πελοπόννησος. Παιδιά του ο Ατρέας κι ο Θυέστης και εγγόνια του απ’ τον Ατρέα, ο Αγαμέμνων κι ο Μενέλαος, οι βασιλιάδες που χάραξαν την ιστορία της Ελλάδας. Και μετά στην Ολυμπία οι αγώνες…

Κι όλα αυτά, κάπου στην Ηλεία, με τα καλά και τα κακά της, κοιτίδα της Ελλάδας…