Μ’ αρέσει η εκλογική ατμόσφαιρα. Κόσμος να χειροκροτά (στις ειδήσεις), να μαλώνουν να πλακώνονται, να γίνονται γκάλοπ. Α, τώρα που το θυμήθηκα, τι κακό αυτό με τα γκάλοπ? Βλέπεις ποσοστά από δω κι από κει, και «δε ξέρω δεν απαντώ» 20%. Γιατί ρε χριστιανέ μου αφού δε ξέρεις, κάθεσαι κι απαντάς στο γκάλοπ? Είναι σα να πάρω τηλέφωνο σε ροζ γραμμή και να τους πω ότι δεν έχω όρεξη για σεξ!

Από την άλλη οι γυναίκες, τώρα που καλοκαίριασε, αρχίζουν και πετάνε τα ρούχα τους ένα-ένα κι εγώ σιφιλιάζομαι. Είναι κι οι ορμές μου που λόγω Άνοιξης έχουνε γίνει σα γαλότσες. Αλλά θα πάω κόντρα στη λογική αυτό το καλοκαίρι να με τραβήξει το πιο ξεκωλέ ντύσιμο και θα επιλέξω αυτή που έχει την καλύτερη ψυχή. Τώρα αν στηρίζεται η ψυχή σε κανένα πόδι δίμετρο εγώ θα φταίω…?

Δεν τα πήγαμε τόσο καλά στην ενόργανη γυμναστική κι η Ελλάδα ήρθε 7η στη eurovision. Το παιδάκι της Νορβηγίας σάρωσε κυριολεκτικά, κάνοντας όλους τους παρευρισκομένους να σκίζουν τα στριγκάκια τους από συγκίνηση. Εγώ στενοχωρέθηκα πάντως που κέρδισε ο συγκεκριμένος κι όχι άλλος. Ένα παιδί που μάλλον έδειχνε φυσιολογικό, το βγάλανε πρώτο και τώρα όλες αυτές οι χαρωπές νοικοκυρούλες που το υποστήριζαν θα το κάνουνε σαν τα μούτρα τους. Δε ψηφίζανε τουλάχιστον κανέναν ήδη «χαλασμένο», να τα ‘χει και έτοιμα???

Όχι τίποτ’ άλλο δηλαδή, αλλά σαπουνίζοντας γουρούνι, χάνεις χρόνο και σαπούνι…