Ο ΠΟΙΗΤΗΣ ΚΑΙ Ο ΖΩΓΡΑΦΟΣ
Μεταπολίτευση. Σε μια κοσμική συγκέντρωση διάφοροι τύποι αφηγούνταν τα " όψιμα" αντιστασιακά τους κατορθώματα. Σε μια γωνιά καθόταν ο Τσαρούχης και τους άκουγε αμίλητος. Σε μια στιγμή γυρνάει ένας και του λέει. "Εσείς μαιτρ δε θα μας πείτε κάτι απο την εποχή της χούντας;". "Βεβαίως, λέει ο Τσαρούχης. Θυμάμαι μια φορά που η Γαλλική Ακαδημία βράβευσε τον Γιάννη Ρίτσο και εμένα. Στο λόγο του ο πρόεδρος είπε πως ..."απόψε τιμούμε δύο επιφανείς Έλληνες. Έναν σπουδαίο ποιητή και μεγάλο αγωνιστή που για τις ιδέες του κυνηγήθηκε, φυλακίστηκε, ταλαιπωρήθηκε στις εξορίες, αλλά ποτέ δεν πρόδωσε αυτές τις ιδέες. Ο δεύτερος τιμώμενος είναι ένας μπον βιβέρ ζωγράφος". Ε λοιπόν σας πληροφορώ πως όλοι εκεί μέσα νόμιζαν ότι ο ποιητής είμαι εγώ.
- Στείλε ΣχόλιοGaza Παλαιστίνη άδοξο τέλος γκαϊφύλλιας θανάσης κιθάρες ελευθερίου τραγούδι γρίπη χοίρος πανδημία tamiflu θέατρο μαρώνεια βολουδάκης αντιφωνητής ιστορία διομήδης θράκη Ιστοριούλα καζαντζίδης στέλιος κείμενο Κατσαρός ποίηση πολιτική Μαρώνεια Μικρή ιστορία. Πολυτεχνείο 17 Νοέμβρη πρέβεζα gkaifilias καρυωτάκης στιχάκια Συνέντευξη τανγκό tango Τραγούδι