Τι σκηνικό για μια παράσταση μαζί σου

και τι κοστούμι για ένα ρόλο αληθινό

ποτέ δε γνώρισα τι κρύβει η ψυχή σου

είναι χρυσάφι ή ένα νόμισμα φθηνό.

Τι διαβατήριο για να' μπω στη ζωή σου

είσαι σαν χώρα που δεν θέλει αλλοδαπό

ποιο εισιτήριο για μια διαδρομή σου

το νόμισμά μου πάντα το ' βλεπες πλαστό.

Ποιο μονοπάτι για να φθάσω στην πηγή σου

που ' ναι κρυμμένη σ' ένα βράχο σκοτεινό

πόσα ξενύχτια για να δω μία αυγή σου

ένα χαμόγελο, ένα βλέμμα φωτεινό.

Πως να γυρίσω σ' ανηφόρες του κορμιού σου

έχω αισθανθεί ότι είμαι τόσο χαμηλά

πώς να ξεχάσω αυτό το απίθανο ατού σου

στόμα κλειστό, που όμως πάντα μου μιλά.