Το περπάτημα ήταν αναζωογονητικό. Μυρίσαμε τη φύση, την πήραμε όλη μέσα μας, ενώ κι εκείνη μας ανέχτηκε  με τη σειρά της, να της κόβουμε τα κλαδιά, να της πατάμε τα μυρμήγκια, να της χαλάμε τη στρώση του χώματος με τα χοντροπάπουτσά μας. Καθίσαμε σ’ ένα ήσυχο καφενεδάκι με τη συζήτηση να κινείται στους τρελούς ανοιξιάτικους ρυθμούς του σύμπαντος.

-          Εγώ θα πάρω ένα καφεδάκι. Εσύ τι θα πάρεις;

-          Ένα ρόφημα σοκολάτας vegan.

-          Πού νομίζεις ότι ήρθες; Στο café de Paris; Τι θα πει σοκολάτα vegan;

-          Θα πει να μην έχει γάλα ζώου αλλά γάλα παραγόμενο από αμύγδαλα.

-          Τον κόβεις εσύ τον καφετζή με τη  μουστάκα να μαζεύει αμύγδαλα και να τα θηλάζει;

-          Είναι υποχρεωμένος! Πρέπει να υπάρχει σεβασμός στη διαφορετικότητα! Όχι στη δικτατορία των παλαιολιθικών απόψεων!

-          Σιγά μη σου φτιάξει οικολογικό μουσακά, πάρε παιδάκι μου κάτι κανονικό, που να πίνουν στα χωριά.

-          Ωραία, θα πάρω ΄να φυτικό ρόφημα με σόγια, καρύδα, ρύζι, κάνναβη, βρώμη και κάσιους.

-          Μάστορα! Μήπως παίζει κανένα αμυγδαλάκι να το στραγγίξω κι αν έχεις και καμιά σοκολάτα κουκουρού-κου για φέρτην από δω…

Αφού υποχώρησε τελικά σ’ έναν ελληνικό καφέ, η συζήτηση επεκτάθηκε για να μαζευτεί- όπως πάντα- γρήγορα-γρήγορα.

-          Ξέρεις Γιώργο, εγώ είμαι υπέρ των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

-          Γιατί ποιος δεν είναι υπέρ των ανθρωπίνων δικαιωμάτων;

-          Ο Τραμπ δεν είναι υπέρ των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

-          Ναι, ο Τραμπ και κάποιοι άλλοι δισεκατομμυριούχοι. Όλοι οι άλλοι είναι υπέρ των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

-          Ναι αλλά πρέπει να διαδηλώσουμε υπέρ των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

-          Πού να διαδηλώσουμε παιδάκι μου;  Και εναντίον ποιού;

-          Του κατεστημένου.

-          Και πού μένει αυτό;

-          Είσαι αντιδραστικός. Εσύ είσαι αυτός που δε θέλει τα ανθρώπινα δικαιώματα.

-          Τα ανθρώπινα δικαιώματα δεν τα θέλουν οι βασιλείς, οι δισεκατομμυριούχοι, οι φάλαινες, οι αρκούδες, τα αγριογούρουνα, οι τίγρεις που τους έχουμε στενάξει. Εγώ γιατί να μην τα θέλω;

-           Γιατί δεν κάνεις τίποτα γι’ αυτά.

-          Εσύ τι έχεις κάνει;

-          Εγώ φωνάζω και διαμαρτύρομαι.

-          Καλά, μη φωνάζεις εδώ στη φύση, μη ξανοίγεσαι γιατί δε σε βλέπω καλά,  είπαμε, οι αρκούδες και τα αγριογούρουνα είναι εναντίον.

-          …

Μαζί με την αλλαγή φοράς του ανέμου, άλλαξε κι η τροπή της συζήτησης..

-          Κάτω το κεφάλαιο! Ζήτω ο λαός!

-          Και χωρίς κεφάλαιο πώς θα τη βγάλει ο λαός;

-          Να μοιραστούμε τα λεφτά όλοι και να ζούμε σε μια παγκόσμια ειρήνη.

-          Και πώς θα λειτουργήσει μια επιχείρηση αν έχουν μοιραστεί τα λεφτά της σ’ όλους γύρω;

-          Να ναι κρατικές οι επιχειρήσεις!

-          Άρα θα ανταγωνίζεται η μία κρατική επιχείρηση την άλλη, άρα θα υπάρχει ανταγωνισμός, άρα όποια επιχείρηση δεν πάει καλά θα κάνει πόλεμο στην άλλη γιατί θα κινδυνεύουν οι άνθρωποί της να μην επιβιώσουνε, πού είναι η παγκόσμια ειρήνη;

-          Να μην υπάρχουν ούτε κράτη!

-          Και πώς θα είναι κρατικές;

-          Να ζούμε όλοι για όλους, να μην υπάρχουν σύνορα, να δουλεύουμε ο καθένας για  την ομάδα μας με καταμερισμό εργασίας.

-          Τα ουγκ θα ρθουν πριν ή μετά το κυνήγι των ελαφιών; Είσαι σίγουρη ότι ο καφετζής έχει παλαιολιθικές απόψεις;

-          Ναι γιατί δε σέβεται τη διαφορετικότητα, είναι ρατσιστής!

-          Καλά εσύ θα ακολουθήσεις δυο δρόμους, ή σε δέκα χρόνια θα σε φάει κανένα λιοντάρι στη στέππα επειδή δε σεβάστηκε τα ανθρώπινα δικαιώματά σου, ή θα γίνεις εκπρόσωπος πολυεθνικής, πρόσεξε μόνο μην είναι του Τραμπ..