Όλοι οι μουσικοί, όλη η μουσική της πόλης σήμερα εδώ.

Δίπλα στη θάλασσα, κάτω από το εμβληματικό κτίριο της παραλίας μας, μαζεύτηκαν όλοι. Κάθε ώμος μια κιθάρα, ένα μπάσο, ένα σαξόφωνο, ένα βιολί. Στη σκηνή πάνω ντραμς, πλήκτρα...

Ο ήλιος πέφτει, οι φωνές πάλλονται, ανατριχιλα διατρέχει την σπονδυλική στήλη. Ένας κόμπος στον λαιμό...

Τα μικρόφωνα τρέμουν κι οι χορδές παίρνουν φωτιά... 

Κλείνω τα μάτια... Τα δάκρυα πάνε πίσω από τα βλέφαρα. Ακουμπάω στον κορμό του πεύκου...

Ξέρω τι.. ξέρω πού... 

Ίσως σε ένα παράλληλο σύμπαν ...