Samaris
+
25 Μαρτίου 2008, 23:24
Περί συνήθειας, αυγοτάραχου και βύνης


Η σύνδεση του αυγοτάραχου και της βύνης με τη συνήθεια κάθε άλλο παρά να μας ξαφνιάσει μπορεί. Η αρχαιολογική σκαπάνη έχει προ πολλού φέρει στο φως παραστάσεις από τα αρχαία χρόνια στο Μεσολόγγι, όπου εμφανίζονται Σλαβομακεδόνες να καταναλώνουν μπύρα και αυγοτάραχο σε μεικτές παρέες με Συνηθισμένους Ελληνομακεδόνες. Στις ανάγλυφες παραστάσεις, που χρονολογούνται στη δεύτερη χιλιετία πΧ, φαίνεται καθαρά η φυλετική διαφορά μεταξύ των διαφόρων τύπων Κασεριών. Το Σλαβικό Κασέρι ενίοτε ονομάζεται και Φέτα, πράγμα με το οποίο ανέκαθεν διαφωνούσε η Συνηθισμένη Ελληνομακεδονική Κασεροκυβέρνηση. Το ζήτημα διευθετήθηκε επί κυβερνήσεως Αλεξάνδρου Παντελίδη, γνωστού στην ιστορία και ως Μέγας Αλέξανδρος. Ο Παντελίδης επέβαλλε νόμους για την μείωση κατανάλωσης Σλαβοκασεριού, το οποίο ήταν άσπρο, με αποτέλεσμα το Ελληνοκάσερο, κίτρινο στο χρώμα, να επικρατήσει εμπορικά. Η Σλαβομακεδονική Κυβέρνηση, χρεοκοπημένη μετά από την ιστορική πτώση κατανάλωσης του Σλαβικού Κασεριού αναγκάστηκε προχωρήσει σε κινήσεις Ρουά Ματ στο χώρο του Μάρκετινγκ, μετονομάζοντας το κασέρι της σε Τυρί. Η λέξη Τυρί που ως γνωστόν είναι αρχαία Σλαβική σημαίνει "’σπρο Μαλακό και Σκληρό με μικρά εξογκώματα". Την εποχή αυτών των ιστορικών μεταρρυθμίσεων ο Παντελίδης ήταν 33 χρονών, όσο ακριβώς και δημοφιλής πολιτικός αρχηγός του καιρού μας. Δεν γνώριζε την Αρχαία Σλαβική, καθώς παρότι είχε γεννηθεί Σλαβομακεδόνας που Ελληνοποιήθηκε, στο σχολείο είχε κοπεί 4 φορές στα Αρχαία. Λέγεται πως ζήτησε από το επιτελείο του να του μεταφράσουν τη λέξη Τυρί στα Ελληνικά. Ο μύθος και οι τοιχογραφίες λένε πως ενθουσιάστηκε τόσο πολύ με τη δαιδαλώδη μετάφραση της λέξης (’σπρο Μαλακό και Σκληρό με μικρά εξογκώματα) που άρχισε να καταναλώνει τόσο μεγάλες ποσότητες Σλαβικού Κασεριού, ή αλλιώς Φέτας, ή αλλιώς Τυριού, που πνίγηκε στον ύπνο του από αναρρόφηση μετά από εμετό. Η κηδεία του έγινε στο Σκόπι, πρωτεύουσα των Ελληνομακεδόνων. Κατά τη διάρκεια της κηδείας λέγεται ότι οι Σλαβομακεδόνες έκλαιγαν συνεχώς για το χαμό του παλικαριού τους, ενώ οι Ελληνομακεδόνες τους κατηγορούσαν γιατί με το πετυχημένο τους μάρκετινγκ τους αφαίρεσαν τον ηγέτη τους. Λέγεται δε πως και το ιστορικό πρόσωπο με το όνομα Ιησούς Ναζοραίος ήταν Εβραίος Κασερέμπορας, που λειτουργούσε καροτσάκι στη Θεσσαλονίκη, και που απεβίωσε μετά από υπερβολική κατανάλωση Τυριού, ή Φέτας, καθώς έκανε εμετό από τη ζέστη κατά τη διάρκεια των διακοπών του στην πατρίδα του το Ισραήλ, ενώ ανέβαινε μια ανηφόρα, φορτωμένος με 250 κιλά Τυρί.

1 σχόλια - Στείλε Σχόλιο
23 Μαρτίου 2008, 23:13
Πυγολαμπίδες υπό την επίδραση LSD
Kerouac Mardou  

Αυτοκίνητο. Η μοναξιά που μοιάζει με μια τρελή πυγολαμπίδα υπό το LSD. Φώτα. Κορίτσι. Λουλούδι ροζ με άρωμα κρέμα ζαχαροπλαστικής. Η κάμερα κουνιέται γρήγορα. Θαμπώνει. Θαμπώνεις. Την κοιτάς. Φιλιά σαν έκρηξη πυρηνικού εργοστασίου μια ζεστή μέρα του καλοκαιριού στην Τυνησία. Σε αγγίζει και μουδιάζεις, νιώθοντας εκατομμύρια τερμίτες να έχουν κρεμαστεί από το δέρμα σου και να χορεύουν υπό τους ρυθμούς των Daft Punk. Ψηφιακός ¨Ερωτας. Σαν να ξυπνάς το βράδυ ιδρωμένος, έχοντας χορέψει ώρες με την ερωμένη σου, μέσα σε αίθουσα τελετών ενός εξοχικού σπιτιού στη Φιλανδία το 1889. Ηλεκτρική ματιά, με γεύση από γρανίτα φράουλα που έτρωγες μικρός, με το μπαμπά σου, στα θέατρα της νεότητάς σου. Η μουσική. Το soundtrack της ζωής σας. Νότες βουτηγμένες στον καφέ, σαν μπισκότα που θυσιάζονται στο βωμό ενός τιραμισού. Τράβα με πάνω. Ρίξε με κάτω. ΤιραΜιΣου σε παρακαλώ. Για ένα φιλί και μόνο. Γιατί μόνο αυτό πρέπει να σου κάνω από εδώ και μπρος. Γιατί μόνο αυτό σου αξίζει. Και πόσο ωραίο είναι να αξίζεις ακριβώς όσο ένα φιλί. Που η πιθανότητα του οποίου με κάνει να λέω τόσο γλυκά πράγματα, κυριολεκτικά και μεταφορικά. ’λλαξε φακό. Πάμε να μαγειρέψουμε και άσε όλα τ' άλλα. Βάλε εκείνο το σκονισμένο υπερ-ευρυγώνιό σου. 19mm. Και σήκωσε τη μηχανή σου. Κι άλλες φωτογραφίες. Η μουσική σου τώρα είναι Nick Cave. Joy Division και χάνεις τον έλεγχο ξανά. Δεν ξέρω που τελειώνει. Ίσως κάποτε γράψω ένα βιβλίο σε 3 μέρες. Αλλά ποτέ δεν θα είναι σαν εκείνο το βιβλίο. Αυτό με τους υποχθόνιους. Που τελειώνει τόσο άσχημα και τόσο όμορφα. Που εκείνος, ο συγγραφέας του ταξιδιού σου, τόσο απλά, γύρισε σπίτι έχοντας χάσει τον έρωτά σου. Και για άλλη μια φορά, ένα κείμενο που αφιερώνεται στη Mardou Fox.

"...and I go home having lost her love. And write this book."

Jack Kerouac, The subterraneans, 1958
- Στείλε Σχόλιο
21 Μαρτίου 2008, 01:23
Invitation to YOUR blues.


Και ξαφνικά, ως δια μαγείας, τα πάντα αλλάζουν. Χωρίς να αλλάξουν ουσιαστικά. Αλλά, όσο οι μέρες πλησιάζουν, τόσο εσύ γίνεσαι αυτός που ήσουν και που είχες ξεχάσει ότι υπήρξες. Και για άλλη μια φορά χαμογελάς στη σερβιτόρα σε συνοικιακό μπαρ της Ηλιούπολης, καθώς φαντάζεσαι πόσα χρόνια χορού χρειάστηκαν για να περπατάει (πετάει) σε μια σταθερή απόσταση 1εκ. από το δάπεδο. Και κοιτάζεις τον τύπο στο μπαρ για να καταλάβεις αν είναι ο γκόμενός της, και θυμάσαι. Θυμάσαι τον Δεληβοριά (sic) και πολύ πιο παλιά τον Tom Waits, θυμάσαι το Invitation to the Blues. Καπνίζεις και πίνεις σε ένα κόσμο τόσο γνώριμο και τόσο άγνωστο ταυτόχρονα. Σκέφτεσαι όλα τα κείμενα και όλα τα τραγούδια του κόσμου που θα μπορούσες να είχες γράψει γι' αυτήν. Σκέφτεσαι όλη τη μουσική του κόσμου που γράφτηκε για κάποια. Σκέφτεσαι όλα τα βιβλία όλες τις παραγράφους όλες τις λέξεις που γράφτηκαν για μια γυναίκα. Σκέφτεσαι όλα αυτά που έχεις ήδη γράψει, και όλα αυτά που θα γράψεις για εκείνη. Που είναι πολλά, που δεν έχουν τέλος και τόσο σας αρέσει.
1 σχόλια - Στείλε Σχόλιο
04 Μαρτίου 2008, 22:37
πατημένα στην κωλότσεπη τσιγάρα


Η δυσκολία του να καπνίζεις ένα πατημένο τσιγάρο. Το μαγείρεμα - σάλτσα κάπαρη αντζούγια βιολογικός πολτός τομάτας και σκόρδο - πάστα ολικής άλεσης - όσο και να προσπαθώ το τσιγάρο δεν ξαναγίνεται στρογγυλό - το καπνίζω έτσι - ύπνος - περίπου 2 ώρες - πείνα - κούραση περπάτημα - υπογραφές για κατεδαφιζόμενα κτήρια - σώσε τα - μπορείς - αρχιτεκτονικές προτάσεις απόγνωσης - πίσω όψεις - κουβέντα πολύ - james sit down - ήταν όμορφη - πολύ - περάσαμε καλά; καλαμάκια - στάσεις λεωφορείων - i sing myself to sleep, a song from the darkest hour - κάνεις το διαγωνισμό - τον κάνει κι εκείνη; ελπίζεις πως το κύμα θα σε κουβαλήσει - κάθεσαι κάτω - κάθεται κι αυτή - της μιλάς τη φιλάς της χαμογελάς - φωτογραφίες - περιπλανήσεις σε μια άγνωστη γνωστή πόλη - εκεί που δεν την έχεις ακόμα τοποθετήσει - εκεί που δεν έχει τοποθετηθεί - αμπελόκηποι για πάντα - αδύνατον - κλείνουν τα μάτια μου - ξανά - πόσο θα κοιμάμαι; είναι οι στιγμές που ο ύπνος προσφέρει διαφυγές από την πραγματικότητα; ίσως - το έχω ξαναπάθει - φίλε Γ.Ε. και Θ.Κ. αν το διαβάζετε αυτό θα καταλάβετε ότι μάλλον δεν την πολυπαλεύω (με την καλή έννοια) - έφυγε άλλη μια μέρα - και πως έγινε και την είδες πάλι; και τι ήταν αυτό που σου είπε;

(αναστεναγμός)

2 σχόλια - Στείλε Σχόλιο
Συγγραφέας
sotkouv
Sotiris Kouvopoulos
Αρχιτέκτων Μηχανικός
από ΗΛΙΟΥΠΟΛΗ


Περί Blog
blogs.musicheaven.gr/sotkouv

Letters, keys, numbers, music-non-stop.

Tags

1821 beat gorge Kerouac Mardou life lit literature night politics pulp rose tanqueray tzigkoun άνοιξη αρχιτεκτονική ελιά Εμπειρίκος κεφαλή κλειδί κουζίνα κύθηρα πατέ τρόμος τροχοί τρυποκάρυδος



Επίσημοι αναγνώστες (4)
Τα παρακάτω μέλη ενημερώνονται κάθε φορά που ανανεώνεται το blogΓίνε επίσημος αναγνώστης!

Πρόσφατα...
Δημοφιλέστερα...
Αρχείο...


Φιλικά Blogs

Links
Photo courtesy of Sotiris Kouvopoulos - www.cadu.gr
Template design by Jorge