Samaris
+
28 Απριλίου 2008, 15:13
Περί κουζίνας δοκίμειο
κουζίνα  

Τα πατζάρια στη χύτρα έβρασαν. Κόκκινο ζουμί με μυρωδιά αιώνων. Δύο τύποι αλευριού για την παρασκευή φρέσκων ζυμαρικών. Τα θαλασσινά ταίριαξαν με το saffran. Δύσκολα στις μέρες μας συναντάει κανείς εκείνα τα ονειρικά σουβλάκια της νεότητάς μας. Τότε που το καλαμάκι ήταν μικρό. Η πίτα γύριζε και αγκάλιαζε όλο το περιεχόμενο. Το περιεχόμενο που ήταν λιτό, ντομάτα, κρεμμύδι, μαϊντανός, αρκετό αλάτι και πάπρικα. Το τζατζίκι ακόμα προαιρετικό. Οι πατάτες σχεδόν ανεπιθύμητες. Τα λάδια στην πίτα ανύπαρκτα. Το μπιφτέκι στο Ζάππειο, στην Πρίγκηπος Νικολάου, κόστιζε 800 δραχμές. Η μερίδα. Το σάντουιτς του Τάκη επί της Βασιλίσσης Όλγας ευτυχώς υπάρχει ακόμα, με τη σως πάπρικας και τις πατάτες, στο αφράτο ψωμάκι. Τα σουβλάκια του Πόντιου στην Κλεάνθους. Μέσα στο αλουμινόχαρτο τυλιγμένα τα χειροποίητα σουβλάκια μαζί με τα κρεμμύδια και τις φέτες ψωμί και οι μυρωδιές τους να μοιράζονται παντού. Ο μινιμαλισμός του γνήσιου μεζέ στη Μυτιλήνη και το ουζερί της Αριστοτέλους. Η ψητή μελιτζάνα. Σκέτη. Οι ψητές σαρδέλες με λίγο μαϊντανό και κρεμμυδάκια. Το υπόγειο στην υπαίθρια αγορά της Αθήνας, όπου δεν παραγγέλνεις αλλά σε σερβίρουν. Ό,τι έχουν. Ευτυχώς υπάρχει ακόμη. Ως πότε; Οι διάσημες μπριζόλες του Τέλη αγκαλιάζουν το μινιμαλισμό μιας ηπειρωτικής κρεατοφαγίας. Το χταπόδι που τρως με το χέρι στη Λέσβο. Τα βραστά λαχανικά σε μορφή σαλάτας. Σκέτα. Η σκορδαλιά με το πατζάρι. Η λακέρδα με το γλυκάνισο του ούζου. Η φέτα μόλις ξεμυτίσει από την άλμη, πιο ωραία από αρχαία θεότητα. Η ρίγανη και το λάδι σε φρεσκοψημένο στα κάρβουνα κομμάτι ονειρικού ψωμιού. Ο Κώστας στην Αδριανού υπάρχει ακόμα για να μας θυμίζει τι είναι αυτό που έχουμε χάσει. Που λέγεται παιδεία της γλώσσας, της μύτης και του στομαχιού. Η καλλιέργεια που έχει χαθεί σε λαδωμένες πίτες, άνοστα σουβλάκια, μουστάρδες και κέτσαπ, κατανάλωση ούζο με συνοδεία οργίου πιατών, συχνά κρεατικών, τεράστιους λογαριασμούς για πιάτα που δεν αξίζουν ούτε ευρώ, τεράστιες αμοιβές σε άθλιους ιδιοκτήτες new-age εστιατορίων στην Αθήνα και αλλού.

Προτείνω ανεπιφύλακτα τον Δειπνοσοφιστή ως ανάγνωσμα σε όποιον ενδιαφέρεται για κάτι από όλα αυτά που αναφέρω.

- Στείλε Σχόλιο


Για να στείλετε σχόλιο πρέπει να έχετε συνδεθεί ως μέλος. Πατήστε εδώ για να συνδεθείτε ή εδώ για να εγγραφείτε.

Επιστροφή στο blog
Συγγραφέας
sotkouv
Sotiris Kouvopoulos
Αρχιτέκτων Μηχανικός
από ΗΛΙΟΥΠΟΛΗ


Περί Blog
blogs.musicheaven.gr/sotkouv

Letters, keys, numbers, music-non-stop.

Tags

1821 beat gorge Kerouac Mardou life lit literature night politics pulp rose tanqueray tzigkoun άνοιξη αρχιτεκτονική ελιά Εμπειρίκος κεφαλή κλειδί κουζίνα κύθηρα πατέ τρόμος τροχοί τρυποκάρυδος



Επίσημοι αναγνώστες (4)
Τα παρακάτω μέλη ενημερώνονται κάθε φορά που ανανεώνεται το blogΓίνε επίσημος αναγνώστης!

Πρόσφατα...
Δημοφιλέστερα...
Αρχείο...


Φιλικά Blogs

Links
Photo courtesy of Sotiris Kouvopoulos - www.cadu.gr
Template design by Jorge