Μπορείς να βάλεις όριο στην αγάπη. Μπορείς να φανταστείς τον ορίζοντα με τέλος.. Μπορείς να θεωρήσεις ότι πίστευες και μοχθούσες μάταιο. Μπορείς να χάσεις τα ιδανικά σου σε μία στιγμή. Μπορείς να νιώθεις και να μην θέλεις. Να δακρύζεις χωρίς δάκρυα. Να πονάς από αυτό που κάποτε σου έκλεινε τις πληγές. Να πέφτεις σε ένα απύθμενο κενό και να ακούς τον αντίλαλο της κραυγής σου. Και να μην θές σε κανέναν να μιλήσεις. Να θές να κρατήσεις το μυστικό βαθιά μέσα σου.

Και αφού έπεσες χαμηλά, όχι επειδή το ήθελες, αλλά επειδή στο επέβαλαν, τότε τι κάνεις. Στέκεσαι στα πόδια σου, σιγά σιγά, γυρνάς σελίδα, αλλάζεις κεφάλαιο και πάς παρακάτω. Προχωράς μπροστά, γιατί σημασία έχει να συνεχίσεις την πορεία σου ότι και να συμβεί. Προχωράς μπροστά και δεν κοιτάς πίσω.. Πίσω είναι τα λάθη, που άλλοι τα λένε εμπειρία.