Ασυμβίβαστος
Από τότε που βαρέθηκα να ψάχνω, έμαθα να βρίσκω..
02 Ιουλίου 2009, 09:26
Η Αλληγορία των Βατράχων
Διδάγματα  

Κάποτε έγινε ένας αγώνας βατράχων.
Στόχος να ανέβουν στην ψηλότερη κορυφή ενός πύργου.
Πολλοί άνθρωποι μαζεύτηκαν να τους υποστηρίξουν.
Ο αγώνας άρχισε
Στην πραγματικότητα, ο κόσμος δεν πίστευε ότι ήταν εφικτό,
να ανέβουν οι βάτραχοι στην κορυφή του πύργου
και το μόνο που άκουγες ήταν:
«Τι κόπος! Ποτέ δεν θα τα καταφέρουν..»

Οι βάτραχοι άρχισαν να αμφιβάλλουν για τους εαυτούς τους
Ο κόσμος συνέχιζε
«Τι κόπος! Πoτέ δεν θα τα καταφέρουν..»
Και οι βάτραχοι, ο ένας μετά τον άλλο, παραδέχονταν την ήττα τους,
εκτός από έναν, που συνέχισε να σκαρφαλώνει
Στο τέλος, μόνο αυτός, και μετά από τρομερή προσπάθεια, κατόρθωσε να φθάσει στην κορυφή
Ένας από τους χαμένους βατράχους, πλησίασε να τον ρωτήσει
πώς τα κατάφερε να ανέβει στην κορυφή
Τότε συνειδητοποίησε ότι..

ήταν κουφός!!!

Ποτέ μην ακούτε ανθρώπους που έχουν την κακή συνήθεια να είναι αρνητικοί, γιατί σας κλέβουν τις μεγαλύτερες λαχτάρες και πόθους της καρδιάς σας.

Πάντοτε να υπενθυμίζεις στον εαυτό σου την δύναμη της φράσης:
«Σκέψου θετικά!»
ΘΕΤΙΚΑ!
Συμπέρασμα:
Πάντα να κάνεις τον κουφό /-ή απέναντι σε όσους σου λένε ότι δεν μπορείς να πετύχεις τους στόχους σου ή να πραγματοποιήσεις τα όνειρά σου.

ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΠΑΝΤΑ ΕΝΑΣ ΚΟΥΦΟΣ ΒΑΤΡΑΧΟΣ

23 σχόλια - Στείλε Σχόλιο

hithtoly (02.07.2009)
πολύ ωραία ιστορία. στου κουφού τη πόρτα όσο θέλεις βρόντα. αυτός όμως θα τα κάνει όλα όπως θέλει χωρίς τα πρέπει κανενός. καλησπέρα.
StavmanR (02.07.2009)
Βέβαια, ο κουφός βάτραχος δεν θα άκουγε εξαρχής το κάλεσμα για τον χωρίς νόημα ανταγωνιστικό αγώνα να ανέβουν στο βουνό. Κι εκεί είναι το νόημα, όπως το βλέπω εγώ.

"Τα τεχνητά όνειρα είναι χειρότερα από τον φυσικό εφιάλτη."

Ας κλείσουμε τα αυτιά μας στα "μοδάτα" όνειρα λοιπόν. Εκείνα του χρήματος, της δόξας και των φώτων.

Ωραίο ποστ. Καλημέρα Oraclas.
kithara-woman (02.07.2009)
Συμφωνώ κι επαυξάνω!!!!
Θετική σκέψη πάνω από όλα!!
Ο καθένας μας ξέρει μέχρι που μπορεί να φτάσει.Αν το πιστέψει,δεν υπάρχει κάτι που να μην μπορεί να το κάνει.
Συχνά όμως οι περισσότεροι αφήνουν πρόσφορο έδαφος σε άλλους-τις περισσότερες φορές ανθρώπους που θεωρητικά τους αγαπουν,γονείς,συγγενείς,φίλους-να τους κανονίζουν τη ζωή και να τους λένε τι θα κάνουν.Καλύτερα να πάρουν κερί να κλέισουν τα αυτιά,σαν τον Οδυσσέα για να μην ακούει τις σειρήνες!
DITHEN (02.07.2009)
Εμενα φιλε oraclas συγχωραμε που θα φανω πεζος, αλλα εχω μεινει κολλημενος στην προηγουμενη βατραχοιστορια σου με τον Κερμιτ! Ηταν σοκ που εμαθα οτι τον χασαμε τοσο αδικα και δεν ηταν και κουφος!::)))

Παντα διδακτικες οι ιστοριες σου, ως αποσταγμα σοφιας και γνωσης!

alkyoni (02.07.2009)
Τι ειπεεέεεες??? γουόγκλ-γουόγκλ*!!!
:D

Πολυ ωραια ιστοριουλα και το νοημα της εννοειτε!!!
Γενικα το μπλογκακι σου ειναι "τροφη" για το μυαλο μας, σ' ευχαριστουμε Oracla, καλη συνεχεια! :o)

Keep walking! (ή γουόγκλ-ing :P)

(*βάτραχος που κοάζει)
Oraclas (02.07.2009)
Χρίστο, στου κουφού την πόρτα, πάρ' την πόρτα και φύγε.. χαχα Η ουσία είναι να μην βάζουμε παρωπίδες στην κριτική, αλλά στον αρνητισμό και την ειρωνεία, απαντάμε με πείσμα και αυτοπεποίθηση, έστω και αν αυτό ερμηνεύεται με μία τεχνητή κώφωση.

Σταύρο, η τέχνη της παραβολής - αλληγορίας, που τόσο υποστηρίζεις θερμά, μου έδωσε αυτόν τον τίτλο -και ελπίζω να μην παρέσυρα κάποιους να με διαβάσουν. Η συμβολή σου όμως μου άρεσε περισσότερο:
"Τα τεχνητά όνειρα είναι χειρότερα από τον φυσικό εφιάλτη."
Ώρες ώρες νιώθω σαν τηλεκατευθυνόμενο και φοβάμαι μήπως μου τελειώσουν οι μπαταρίες.

Αυγούλα, η καλή διάθεση είναι σαν τις θετικές σκέψεις, μεταδοτική. Τον τελευταίο καιρό μας έχεις πλυμμηρίσει με την αισιοδοξία σου. Υπάρχουν δύο ειδών άνθρωποι όπως έλεγε και ο πατέρας Παΐσιος. Αυτοί που κάνουν θετικούς λογισμούς και αυτοί που κάνουν αρνητικούς.

Αφού τα είπαμε αυτά φίλε dithen. Ο Κέρμιτ έκανε Δήθεν τον ψόφιο.. για να μην τρέξει στον αγώνα. Ανήκει και αυτός στην κατηγορία μας (ΔΗΘΕΝ Α.Ε.). Είναι μία κουφάLA κατά βάθος!
chocolat (02.07.2009)
Μισό λεπτό! Τι εννοείτε "χάσαμε τον Κέρμιτ";
DITHEN (02.07.2009)
Εννουμε οτι Δηθεν τον χασαμε απο την γριπη των χοιρων λογω Μις Πιγκυ! Κανε τον κοπο Chocolat και διαβασε δυο τρια posts πιο κατω!:)))

Oraclas, τωρα το κατανοησα και εχεις απολυτο δικαιο! Με συγχωρεις για την αστοχη παρεμβαση!:))
Oraclas (02.07.2009)
Αλκυόνη, εν μέσω απάντησης δεν σε πρόσεξα. Όλοι επηρεαζόμαστε από άλλους. Η συγκεκριμένη ιστορία είναι γνωστή τουλάχιστον 6-7 χρόνια πριν..

Σοκολατίτσα, ένα ανέκδοτο ήταν σχετικά με την γρίπη των χοίρων και τη μεταδοση της από την Μις Πίγκυ.. Γνωστός ηθοποιός νεκρός από την νόσο των χοίρων..

Δήθεν, ποτέ δεν είναι άστοχη μία παρέμβαση, όταν η συζήτηση μεταφέρεται σε άλλο επίπεδο, ιδίως το κωμικό - χαρωπό - που τόσο το έχουμε ανάγκη.
inappropriate (02.07.2009)
Αχ τι αισιόδοξα πράγματα μας λες...να σας πω και 'γω το δικό μου μυστικό? Πάντα ακολουθώ αυτά που αγαπάω, φορώντας τα ακουστικά ενός γουόκμαν...
Και τότε όχι μόνο δεν ακούς κανέναν, αλλά τρέχεις, ανεβαίνεις, σκαρφαλώνεις ακόμη περισσότερο...όχι στην κορυφή στο σύμπαν το ίδιο...
Καλό απόγευμα Αίσωπε..:)
Latte (02.07.2009)
Ωραίο το ποστ, Ορακλάκο, αλλά προσανατολιζόμενη στο σχόλιο του Σταύρου θα προσθέσω ότι καλό είναι να υπάρχει ένα ΜΕΤΡΟ: όχι ΠΑΝΤΑ κουφοί βάτραχοι. Κάποιες φορές, όταν ονειρευόμαστε π.χ. να είμαστε ή να γίνουμε πρώτοι στη δουλειά/πλούσιοι/διάσημοι/σύντροφοι του-της τάδε (ακόμα κι αν είναι παντρεμένος-η)/κλπ/κλπ πάσει θυσία (!), είναι καλό να ακούμε και καμιά φωνούλα...
nevitelle (02.07.2009)
Εμένα πάντως με καλύπτει αυτό το "πάρε την πόρτα και φύγε".Χαχαχα!!!
Ανθρώπους (συγγενείς, φίλους, γνωστούς..) που με κρατούν στάσιμη ή ακόμα χειρότερα με πάνε βήματα προς τα πίσω βάζοντάς μου βαρίδια στα πόδια, αρνούμαι να τους έχω στην ζωή μου. Μπαίνουν χωρίς δεύτερη σκέψη στην μαύρη λίστα και πατάω το delete.
Κουφός βάτραχος ε; Καλύτερα κουφή βατραχίνα παρά ακινητοποιημένη στον βυθό της λίμνης.
Ααα..κι αυτό το ΔΗΘΕΝ Α.Ε...απλά θεϊκό!!
Tsipouraki (03.07.2009)
Πολύ ωραία ιστορία Οράκλα μου, και σοφά τα λόγια του γέροντα Παϊσιου! Να την είχα ακούσει/διαβάσει και 7-8 μήνες νωρίτερα, τι καλά που θα ήταν......;))
Anyway, κάλλιο αργά παρά ποτέ:))
Σ’ευχαριστώ πολύ.
Καλό ξημέρωμα
mellia (03.07.2009)
Ε τι να πω κι εγώ τώρα? Καλό είναι να κωφεύεις που και που, ειδικά όταν τα σήματα που εκπέμπουν οι γύρω σου είναι παραπλανητικά.
Εμένα όμως, την προσοχή μου τράβηξε αυτό το...γλαρωμένο προσωπάκι που σχηματίζεται στην φωτογραφία!!! Πού το πέτυχες?
ΥΓ: λατρεύω να παρατηρώ τους γλάρους να πετούν και να ζυγιάζουν τόσο τέλεια στον αέρα! Άσχετο...
Bonjour Oraclas!
Oraclas (03.07.2009)
inappropriate, μία αισιόδοξη νότα χρειαζόμαστε όλοι μας. Πάντα να ακολουθείς αυτά που αγαπάς φορώντας ή όχι την 'μουσική' που σου αρέσει. Φυσικά όταν φτάνουμε σε μία κορυφή, πάντα ανακαλύπτουμε μία υψηλότερη. Τουλάχιστον ψυχικά. Τουλάχιστον για εμάς.

Γαλατάκι, η φωνούλα βρίσκεται μέσα μας, τα τεχνητά όνειρα που λέει και ο Σταύρος είναι κατευθυνόμενα, τα πραγματικά όνειρα δεν χρειάζονται περιορισμούς, πρέπει να τα κυνηγάμε δίχως να τα όμως κάνουμε αυτοσκοπό μας.

Τσιπουράκι, ποτέ δεν είναι αργά για θετικές σκέψεις. Να θυμάσαι πάντα κάτι. Για κάθε άνθρωπο που συναντάμε, για κάθε ιστορία που μαθαίνουμε, για κάθε στιχάκι που τραγουδάμε, υπάρχει πάντα λόγος. Στο χέρι μας είναι, τι θα κρατήσουμε και τι θα προσπεράσουμε.

Καλημέρα σε όλους.
Oraclas (03.07.2009)
Καλημέρα σου με mellia. Η φωτογραφία είναι όντως αξιοπερίεργη. Έχει μία φυσική αισιοδοξία και για αυτό την διάλεξα. Δεν ξέρω αν είναι photoshop ή πραγματική. Θεωρώ το δεύτερο, γιατί τα χαμόγελα υπάρχει λόγος όταν σχηματίζονται.

Χιονούλα, σε άφησα τελευταία για να σου δώσω και μία συμβουλή πληροφορικής. Όταν σβήνουμε κάποιον πατάμε SHIFT+Delete ώστε να σβήσει και από τον κάδο ανακύκλωσης. Καλές οι δεύτερες ευκαιρίες, αλλά όταν αποκτήσουμε εμπειρία (είναι η λέξη που χρησιμοποιούμε για τα λάθη μας), δεν χρειάζονται λίστες, απλά αδιαφορία σε όσους μας πηγαίνουν πίσω. Αδιαφορία και μακριά και αγαπημένοι που συνηθίζω να λέω και εγώ.
adreo (03.07.2009)
ORACLAS,
γιατί προσπαθείς να διορθώσεις ένα πονηρότατο λάθος για τον παραπλανητικό σου τότε τίτλο και το παίζεις DITHEN (εννοώ δήθεν) αγαθούλης, αφού αναγκάστηκες να διορθώσεις τον τίτλο προσθέτοντας την λέξη "χιούμορ" που δεν κολλούσε πουθενά στο τότε κείμενό σου; και απαντάς πάλι πονηρά στην
"Σοκολατίτσα, ένα ανέκδοτο ήταν σχετικά με την γρίπη των χοίρων και τη μεταδοση της από την Μις Πίγκυ.. Γνωστός ηθοποιός νεκρός από την νόσο των χοίρων.."; νομίζεις δεν σε καταλαβαίνουν όσοι σε διαβάζουν; εξάλλου γι' αυτό έγραψα εναντίον σου τότε, χωρίς να σε ονοματίσω. Μετά προσπαθείς να είσαι ουσιαστικός και πιστεύω πως δεν θα το ξανακάνεις. ΓΙΑ ΤΟ σημερινό σου δημοσίεωμα είναι πολύ καλό, δεν το είχα ξανακούσει και σε ΣΥΓΧΑΙΡΩ.
Δεν έχω τίποτα μαζί σου, σε εκτιμώ αφάνταστα, είσαι μια δυνατή φωνή εδώ μέσα, αλλά εκ χαρακτήρος σε κανένα δεν χαρίζομαι όταν διαπιστώνω κάτι, όπως θέλω και για μένα να μη μου χαρίζονται, αρκεί να γράφουν ΚΟΣΜΙΑ. ΓΙΑΤΙ ΕΜΕΝΑ ΜΟΝΟ ΒΡΩΜΙΚΑ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΝ ΜΕΡΙΚΟΙ (οι ίδιοι σχεδόν πάντα) να με κρίνουν.
γεια σου
adreo
Υ.Γ. Ελπίζω να μην θυμώσεις. Αυτό δεν θα είναι ούτε καλό, ούτε σοφό.
Oraclas (03.07.2009)
Andreo,
δέχομαι την κριτική είτε είναι καλοπροαίρετη είτε κακοπροαίρετη. Δεν μου αρέσει να με χαρακτηρίζουν όμως
'παιδάκι' και ότι προσπαθώ να κάνω εντύπωση. Αυτά τα έχω ξεπεράσει προ πολλού. Για τον τίτλο έχεις λάθος. Έτσι το έλαβα από e-mail, αυτή ήταν η ουσία και το αστείο, το αναπάντεχο αποτέλεσμα δηλαδή. Δεν μου αρέσει να απολογούμαι. Το συγκεκριμένο θέμα ήταν απλά μία νότα αστεία. Το κύριο θέμα ήταν το Muppet Show. Από κάθε κείμενο υπάρχει μία ουσία και ένα νόημα. Εγώ γράφω την γνώμη μου. Δεν μάχομαι κανέναν. Μου αρέσει η αντίρρηση και η διαφορετικότητα, αλλά όχι η βιαστική κρίση. Αν είμαστε ότι διαβάζουμε, είμαστε και ότι γράφουμε. Πολύπλευροι, αστείοι, σοβαροί, άλλοτε σοφοί, άλλοτε ανόητοι.

Υ.Γ. Θα σε παρακαλούσα αν θέλεις να συνεχίσεις, να στείλεις ΠΜ. Θεωρώ ότι δεν έχει ουσία να γεμίζουμε με άσχετα σχόλια ένα θέμα. Όπως είπε και μία φίλη πρόσφατα, πολλές φορές τα σχόλια είναι πιο 'γεμάτα' από την ίδια την ιστορία.
Liza32 (03.07.2009)
Αυτή τη στιγμή έχω βάλει υψηλότερους στόχους! Εγω λέω ότι θα τα καταφέρω! Μόνη μου βέβαια! Εσύ τι λές;
Oraclas (03.07.2009)
Ήδη έχω παρατηρήσει μία βελτίωση του τρόπου που εκφράζεσαι, όπως η απάντηση σου στο θέμα της Αυγούλας μας.

Πάντα μόνοι μας πρέπει να βάζουμε τους στόχους μας, συνήθως κοντινούς, σκαλί σκαλί, βήμα βήμα.. Όλα στο χέρι μας είναι και όσες αναποδιές και αν μας έρθουν, συνεχίζουμε.

Καλημέρα Λίζα.
sven (04.07.2009)

Φίλε μου καλέ Τάσο,

εγώ πάλι θάθελα να μπορώ ν΄ακούω και να βλέπω τους πάντες και τα πάντα, χωρίς ωτασπίδες και παρωπίδες, βρίσκοντας όμως τη δύναμη και τη σοφία να μπορώ να φιλτράρω, να αντιστέκομαι, και να αντιπαραθέτω επιχειρήματα στη βλακεία, το φθόνο, τη ρηχότητα...
Να μπορούσα να γίνω κάτι σαν Οδυσσέας που να μπορεί όμως, χωρίς να είναι δεμένος στο κατάρτι του πλοίου του, να ακούει και, γιατί όχι, ακόμα και να απολαμβάνει τις όποιες Σειρήνες, παραμένοντας όμως αμετακίνητα πιστός στη ρότα του, ακόμα και μετά από τις όποιες απαραίτητες διορθώσεις και "αποκλίσεις" του πλου του...

Την καλημέρα μου!!!
Giorgos_arazei (04.07.2009)
Πολυ καλη ιστορια, διδακτικοτατη. Το θεμα ειναι ποσοι προσπαθουν να την εφαρμοσουν, περα απ' τα μπλογκς. :-)
Και το νου σας παιδια. Μην προσπαθειτε να "βουλωσετε" αυτια με γουοκμαν και τετοια. Μια φορα λιγο ελειψε να με πατησει αμαξι, γιατι δεν ακουγα τιποτα απολυτως. χεχε Απο τοτε, δεν ξαναεβαλα στ'αυτια μου μουσικη, οταν ειμαι στον δρομο, περπατωντας.
Καλη σου μερα Oraclas.
Oraclas (06.07.2009)
Κάθε επέμβαση σου, φίλε Sven την βλέπω σαν μία καλή συμβουλή. Είχε πει κάποτε κάποιος διάσημος να μην συμβουλεύεις ποτέ. Ο σοφός δεν την χρειάζεται και ο ανόητος δεν θα το καταλάβει. Όμως ο κόσμος δεν είναι γεμάτος σοφούς και ανόητους. Όλοι βρισκόμαστε ανάμεσα και με τις επιλογές μας, ισορροπούμε, προσδοκώντας τη σοφία φυσικά.

Γιώργο, δεν είναι πάντα εύκολο να το εφαρμόσουμε. Είναι σίγουρα στο χέρι μας, όχι όμως εύκολο. Για τα ακουστικά έχεις δίκιο. Μία συνάδελφος είχε χαθεί μία φορά και ρωτώντας έναν δρόμο (ήταν έξω από το μετρό) δεν της έδινε σημασία κανείς. Τελικά όλοι φόραγαν ακουστικά.

Καλή σας μέρα. Καλή εβδομάδα.

Για να στείλετε σχόλιο πρέπει να έχετε συνδεθεί ως μέλος. Πατήστε εδώ για να συνδεθείτε ή εδώ για να εγγραφείτε.

Επιστροφή στο blog
Συγγραφέας
oraclas
Τ.Χ.Κ.
DBA
από ΒΥΡΩΝΑΣ


Περί Blog
blogs.musicheaven.gr/oraclas

Στίχοι, μουσική, αποφθέγματα και όσα πράγματα αγαπώ και θέλω να μοιράζομαι..

Tags

Neruda Άγγελος αγάπη Διδάγματα Αγάπη Ελπίδα ελπίδα παιδιά Φιλία φτώχεια Αλαζονεία Αλληλεγγύη Αστεία Βιβλία Γνώμες Διακοπές Θυμός Προσωπικά φιλία Εμπειρία Ενδιαφέρον ετυμολογία Ενδιαφέροντα Επικαιρότητα έρευνα Έρευνα Μουσική έρωτας τραγούδι ποίηση ευτυχία ιστορία Ιστορίες_Καθημερινής_Τρέλας νοσταλγία Παιδιά Παράξενα Περίεργα πίστη Ποίηση πόλεμος προσωπικά Στρατός Χιούμορ ρητά στιχάκια Συμβουλές Ταινία ταινίες Τζόγος Τρίτη Ηλικία φιλοσοφία Φόβος χιούμορ Πληροφορική χρήμα Ψυχολογία



Επίσημοι αναγνώστες (18)
Τα παρακάτω μέλη ενημερώνονται κάθε φορά που ανανεώνεται το blogΓίνε επίσημος αναγνώστης!

Πρόσφατα...
Δημοφιλέστερα...
Αρχείο...

Links