Μισό να βάλω καφέ να σας τα πω! Μεγάλο πατιρντί χθες βράδυ, βέεεεεεεβαια. Και εκεί που θες να αγιάσεις μέρες που΄ναι, να μην σε αφήνουν, μάνα μου!

Γύρισα εχθές στο σπίτι κατά την 1:00, πάω να κάνω ένα ζάπινγκ, καθιερωμένο άλλωστε με το βραδυνό μου φαγητό και πέφτω πάνω στον υιό της δυναστείας MIRARAKI όπου παρουσίαζε ένα χαλί. Παρακολουθούσα εναγωνίως με το ενδιαφέρον αμείωτο εώς ότου έφτασε η στιγμή να αναλύσουμε τον τάπητα χρωματολογικώς...

Απ’ότι φαίνεται, το χαλί ήταν... "ΧΡΥΣΟΜΟΥΣΤΑΡΔΙ"!

Μου έφυγαν πηρούνια, κουτάλια, στραβοκατάπια, όλα τα έπαθα!

Είπα να ξεφύγω από τα χαλιά και έβαλα ΑΝΤ1 γιατί είχε και όλα9 χτες.

Αλλά διαπίστωσα ότι και εκεί χαλιά παρουσίαζαν και ούτε χρυσομουσταρδί, ούτε καννελοσομόν ούτε κοραλοκεραμιδί. Σκέτα κόκκινα!

"Μπαναλιτέ", σκέφτηκα. Άσε που τα προτιμούσα τα χαλιά τα προηγούμενα. Ήταν και χρηστικής σημασίας και έκαναν και το μπούγιο τους.

Τουτοί εδώ; Που’ναι και τέσσερεις νοματαίοι και δεν μπορούν να μου τραβήξουν την προσοχή, που φούξια να βαφτούν ολόκληροι και να χοροπηδάνε επί σκηνής, η λουλουδού θα κλέψει την παράσταση!

Αλλά αυτά συμβαίνουν όταν παραφράζεις παροιμιώδεις εκφράσεις. Όταν τα μαύρα τα βλέπεις για κόκκινα κια τα χάλια για χαλιά, με χρυσομουσταρδί μπουχάρα θα καταλήξεις στην καλύτερη, γιατί το "μπεζ του εμετού" παραφορέθηκε. Πολύ χολή ρίχνω όμως οπότε να εξηγήσω λίγο τι έπαθα και εγώ.

Δεν έχω τίποτα με τα παιδιά. Με την άγνοια τους έχω. Η Καλομοίρα εις τετραπλούν μου πέφτει κάπως. Και ανησυχώ και λίγο. Θα τους καταπιούν. Θα τους στίψουν, θα τους παγιώσουν μπλοκάρωντας κάθε καλλιτεχνική εξέλιξη τους και θα τους φτύσουν μετά απο 2-3 eurovision. Κρίμα τα αντικαταθλιπτικά που θα χρειαστούν δηλαδή.

Ο Θέμος, καθ΄όλα συμπαθής κατά τα άλλα, τους αντιμετώπισε σαν να είναι η αποκάλυψη της χρονιάς. A match made in heaven (music), φαντάζομαι. Τα παιδιά ήταν ενθουσιασμένα με την αποδοχή απο το κοινό -τι ηλικιών άραγε;- και δήλωναν πασιχαρείς που κάνουν αυτό που αγαπούν, που στην συναυλία στην Κύπρο την οποία επισκέφθηκαν 5 φορές το τελευταίο τρίμηνο παραβρέθησαν 5.000 άτομα, που μόλις τελέιωσαν τα live στην Σαλονίκη και όλα πήγαν πολύ καλά, και άλλα τέτοια! 

Τραγούδησαν και το track από το single τους που τους έγραψε ο Γ. Θεοφάνους με τίτλο "Χαρταετός".. αναμασημένο pop rock ήταν για όσους αναρωτιούνται...

Και τότε το συνειδητοποίησα!!!

ΖΗΛΕΥΩ!!

ΦΘΟΝΩ!!

ΑΠ΄ΤΑ ΡΟΥΧΑ ΜΟΥ ΒΓΑΙΝΩ!!

Βαρέθηκα να βλέπω ατάλαντους να ξεφτιλίζονται ταλαντούχα και να ζουν την ζωή μου, κακά!

Γιατί φυσικά εγώ θα το έκανα καλύτερα, μην με βράσω!

Φυσικά σε reality δεν θα έμπαινα ούτε κατά διάνοια.

Αλλά ζήλεψα σαν απατημένος σύζυγος!!

Σαν να μου πήραν την εμπειρία που θα ζήσω και την έκλεψαν από το μέλλον μου, ένα πράμα!

Α παπα!! Κοίτα μικροψυχιά που σου’ρχεται από εκεί που δεν το περιμένεις.

Αλλά εξακολουθώ να ζηλεύω. Δεν έχω καμμία διάθεση να το φιλοσοφήσω. Ας κατακτήσουν άλλοι το ζεν αντί για εμένα, δεν θα τους ζηλέψω αυτούς!

Πάντως μετά από αυτό, όχι χαλί, όχι φλοκάτη, ούτε χαλάκι μπάνιου δεν θέλω να αντικρύσω!!