Καθιερωμένος πια ο μεσημεριανός καφές της Κυριακής. Κι αν ο ήλιος την είχε κάνει αλά γαλλικά και τι σημασία είχε? Κι αν τα σύννεφα απλωνόντουσαν από πάνω σου σαν κουνουπιέρα που ήταν το περίεργο?
Ρουφήξαμε δυο γουλιές καφέ ενώ έξω απ’ το τζάμι τα κύματα της θάλασσας πηγαινοέρχονταν σε ακανόνιστους ρυθμούς δημιουργώντας μια πολλή όμορφη ατμόσφαιρα για τους ανθρώπους αλλά σπάζοντας τα νεύρα των ψαριών και των λοιπών σεισμοπαθών θαλασσινών…
Αν στα 7 σου δεν έχεις προβλήματα, είσαι απλά παιδί. Αν στα 17 σου δεν έχεις προβλήματα, είσαι ένα χαρούμενο παιδί. Και αν στα 27 σου πάλι δεν έχεις προβλήματα, είσαι ένα χαζοχαρούμενο παιδί. Γιατί τα προβλήματα αυτό που ζητούν είναι πεδίο δράσης στο μυαλό του οποιουδήποτε ώστε ή να τον αποτελειώσουν ή να τον δοξάσουν.
Αλλά αν το μυαλό ορισμένων είναι ένα μεγάλο καρναβάλι, τα προβλήματα μήτε που πλησιάζουν, γιατί ξέρουν ότι για να συμμετέχουν πρέπει να έρθουν με στολή και να συμμετέχουν στα γκρουπς «πέρασε αλλά δεν άγγιξε», «ούτε γάτα ούτε ζημιά» ή το χειρότερο να μεταμορφωθούν σε βραζιλιάνες χορεύτριες.
Έτσι και μεις λοιπόν, 27χρονοι, χαζοχαρούμενοι εκ φύσεως κι αλαζόνες του τίποτα, προσπαθούσαμε να βρούμε λύση σ’ αυτό το πρόβλημα που μας σέρνει εδώ και χρόνια, πως γίνεται να μην έχουμε προβλήματα…
- Πρέπει να αποκτήσουμε ευθύνες για να αποκτήσουμε προβλήματα, δεν πάει άλλο…
- Και τι είναι οι ευθύνες ρε συ? Ζαντολάστιχα? Αυτές έρχονται σιγά-σιγά…
- Δεν κοιτάς τι γίνεται γύρω σου? Όλοι τρέχουν πάνω-κάτω οι συνομήλικοι μας σα μουρλοί, πνιγμένοι ως το λαιμό κι όλο μαζεύουν προβλήματα κι άλλα προβλήματα, ενώ εμείς σα χάνοι ζούμε το αμερικάνικο όνειρο! Δεν είναι αδικία???
- Μεγάλη. Αλλά αυτοί για να τα αποκτήσουνε ξενυχτήσανε ρεεεεεε! Δεν καθόντουσαν να ρεμβάζουν το πέλαγος σαν απόμαχοι ναυτικοί!
- Κι εγώ κάθε βράδυ στις πέντε κοιμάμαι! Αδικία δεν είναι???
- Τα προβλήματα ξεκινούν από τον έρωτα αγόρι μου. Είσαι ερωτευμένος?
- Όχι.
- Μ’ αυτήν που γυρνάς δεν είσαι ερωτευμένος δηλαδή?
- Όχι.
- Σοβαρά τώρα, έχεις ερωτευτεί ποτέ σου καμιά?
- Αμέ! Και γερά!
- Είχες προβλήματα τότε?
- Μπα…
- Ούτε τότε? Ήσουν δηλαδή τόοοοοσο εντάξει σε όλα σου, που ήσουνα κύριος παντού, που δεν αγχωνόσουνα για τίποτα, που ήταν και αυτή τόσο εντάξει μαζί σου, που δε σε βασάνιζε τίποτα απολύτως???? Θα μας τρελλάνεις?
- Κάθε άλλο, η σχέση η συγκεκριμένη ήταν γεμάτη προβλήματα!
- Ωραία, να, το ομολόγησες, η σχέση είχε προβλήματα, πού είναι το πρόβλημα λοιπόν?
- Ότι τα ‘χε μ’ άλλον…
23 σχόλια - Στείλε ΣχόλιοΖω ένα δράμα...
50 χρόνια μπροστά... Grande Bretagne Haute-culture... see through συντακτικό τζιβάνες ααα... αλλαξοκωλιές Βζζζζουμ Γκόρτσος! Γκόρτσος! Δρακουμέλ Ελλάδα- Αχ πατρίδα μου γλυκειά! Επίκαιρα: Ούτε που τα θυμάμαι Ευτυχισμένοι μαζί Ήταν ωραία στη Μοζαμβίκη... θου κύριε καλλιγραφία αδερφή γιαπί κάργες Καρχαρίες Κοκό κουλτούρα μας να φύγουμε Λίγο καλύτεροι από μένα... λοίμωξη Μάγια η μέλισσα καραμπουζουκλής τσόντα Μελέτη σκιάχτρο Συγγρού Μόγλης μπατανόβουρτσες μπουρμπουλήθρες Μπουτάκια Ντάμπο το ελεφαντάκι ξενΕΡΩΤΩΝ διάλογοι... Οι ηττημένοι της ιστορίας... Όταν ήμουνα παθιάρης... πηγάδι μεγιεμελέ juventus πολυμίξερ αστροφεγγιές captain-Iglo προφήτης Ηλίας φάλαινα Τσε σαμιαμίδι φουλ της ντάμας αστερίας Τις πταίει Ψώνια στο καμπαναριό