Οι υποψηφιότητες εγκρίθηκαν. Κάθε Έλληνας που σέβεται τον εαυτό του καλείται να ψηφίσει ποιον από τους τρεις θα στείλει στη eurovision. Ως blog που δεν αφήνει καμιά αηδία να πέσει κάτω, ως άλλος ρεπόρτερ Ιορδάνης (δείτε και λίγο ειδήσεις star ντε!) καλείται να συνδράμει στην επιλογή. Παρουσιάζοντας τον καλύτερο εαυτό και των τριών υποψηφίων, φίσκα στην αντικειμενικότητα και στην ανιδιοτέλεια…

Πρώτη η Καλομοίρα. Μας έρχεται από πολύ μακριά, μεταφέροντας όμως στις αποσκευές της για Ελλάδα, τόσο την αμερικάνικη κουλτούρα συνδυασμένη με την απαράμιλλη ελληνική τσακπινιά, όσο και το ταλέντο της στο τραγούδι. Φήμες ότι ξέχασε τη φωνή της στο αεροδρόμιο της Μασαχουσέτης, κρίνονται ως ανυπόστατες…

Το γεγονός ότι θα κατέβει με αγγλικό τραγούδι αντί για ελληνικό, δείχνει, ως πρόθεση κυρίως, την αγάπη που τρέφει στον ελληνικό λαό. Ούτως ή άλλως περισσότερα θα καταλάβουμε από κείνη στα αγγλικά παρά στα ελληνικά.

Δεύτερος ο Μαρτάκης. Επιλέχτηκε τελείως αντικειμενικά από την επιτροπή της eurovision που δεν έχει συσταθεί ακόμη. Δε χρησιμοποίησε άλλα μέσα να ανέβει παρά μόνο τη σπουδαία φωνή του, τόσο σπουδαία, που για κάποιο καιρό του είχε απαγορευτεί να μιλάει…

Έδωσε μια δίκαιη μάχη με άλλους τραγουδιστές για τα τελικά πήρε το εισητήριο, κερδίζοντάς τους κατά κράτος στον τρόπο που κρατούσε το μικρόφωνο. Κι αυτός θα κατέβει με αγγλικό τραγούδι σα γνήσιος απόγονος του Λόρδου Βύρωνα, της βασίλισσας Βικτωρίας και της ξακουστής οικογενείας των Μπιν…

Τρίτη και καλύτερη η Χρύσπα. Μεγάλο ταλέντο και μετριοπαθής απίστευτα, καθότι μέχρι στιγμής μας το κρύβει διακριτικά. Προσόν της που την κάνει να ξεχωρίζει από τους υπόλοιπους είναι ότι ξέρει να μετράει ως το εφτά (ένα το ψέμα, δύο η αχαριστία, και φεύγει για το εφτά ? την απιστία?). Αυτή για κακή μας τύχη θα κατέβει με ελληνικό τραγούδι, πράγμα που θα θυμίσει στην Ευρώπη πως μας εκπροσωπεί…

Ανέκαθεν τα ταλέντα μοιάζανε με τις μπεκάτσες. Και τα δύο θέλουν τον κυνηγό τους. Καλή επιτυχία στα τρία αυτά ταλέντα λοιπόν και εύχομαι ολόψυχα να πάρουν καλή θέση κι οι τρεις, ο,τι κι αν κάνουν, και πάνω απ’ όλα, να ναι μέρα! (για να βλέπει ο κυνηγός…)

Ας ευχηθώ κάτι και γω…

ΚΑΛΟ ΒΟΛΙ!