H ταινία "Ζάχαρη άχνη" έλαβε τέλος όσον αφορά τα γυρίσματα. Τώρα πια οι συντελεστές της ταινίας (ομάδα παραγωγής, ηθοποιοί, κι άλλα παιδιά που βοηθήσανε) είναι έτοιμοι να μεταβούν στο φεστιβάλ των Καννών! Γιατί με τις κάνες θα μας πάρουνε, να μην πω με τα δίκανα...

Η προσπάθεια κράτησε έναν περίπου χρόνο. Ξεκίνησε πέρυσι το Μάη κάπου σε ένα καφέ-μπαρ της παραλίας...

Ο Βασίλης (audioslave) με το Γιάννη (deos) είχανε στρώσει την ιδέα, έστω και θεωρητικά. Μιλούσανε γενικά για μια ταινία που ήθελαν να φτιάξουνε αλλά δεν έβρισκαν τον τρόπο. Στην παραλία κείνη την (αποφράδα) μέρα βρέθηκα κι εγώ πίνοντας ένα cutty  sark σε καλοκαιρινή έκδοση (ένα παγάκι με τρύπα στη μέση και γύρω-γύρω ουίσκι...)

- Θες να γράψεις το στόρι?

- Ναι! Το βρήκα! Θα γράψω τη βιογραφία μου!

- Ταινία θέλουμε να γυρίσουμε, όχι διαφήμιση οδοντόβουρτσας!

Μαζεύτηκα λοιπόν κι άρχισα να σκέφτομαι πιο ενδιαφέροντα πράγματα. Ήθελα το στόρι να έχει και κοινωνικές προεκτάσεις. Αλλά λοξοδρόμησε τα μάλα! Γιατί το σενάριο είναι σαν το πλανητάριο. Αλλιώς ξεκινάς κι αλλιώς σου βγαίνει. Πας να δεις τα άστρα και τους πλανήτες, και στο πεντάλεπτο σε παίρνει ο ύπνος...

΄Ηθελα το στόρι να έχει έντονες συναισθηματικές ανακατατάξεις αλά σαίξπηρ. Κι εδώ δεν τα πήγα πολύ καλά. Γιατί όταν το γραφα ήτανε κατακαλόκαιρο, παράλληλα έβλεπα τα κοριτσάκια με κάτι μίνι φουστίτσες, με κάτι υπόλοιπα να φοράνε από πάνω κτλ. Τα καλοκαίρια οι κοπέλες λύνονται και δε θέλουνε το πολύ μπλα-μπλα σε αντίθεση με το χειμώνα που για να συγκινηθούνε, αν δεν έχεις 234 κοιλιακούς, πρέπει να αρχίσεις να απαγγέλεις τον Καβάφη ανάποδα!

Έτσι λοιπόν από Σαίξπηρ αυθόρμητα κύλησα σε Σέξπυρ με διάλογους στυλ...

- Τι γκομενάκι είσαι συ?

- Αλλά κι εσύ τρελλός παιδαράς!

- Είσαι να τη βρούμε πίσω από τα βραχάκια?

- ΤΙ ΕΙΠΕΣ???

- Συγνώμη...δεν ήθελα να σε θίξω...

- Πίσω από τα βραχάκια? Γιατί, εδώ ντρέπεσαι???

Φυσικά γρήγορα με επαναφέρανε στην τάξη, αφού όλοι, εκτός από πολύ καλά παιδιά,  δεν είναι όποιοι κι όποιοι, και οι κοπέλες της ταινίας είναι σκαλιά ανώτερες από τις μούσες που χρησιμοποίησα εγώ για τη συγγραφή της ταινίας...(οι οποίες όμως δεν είναι διόλου κακές επίσης, χε χε χε...)

Και  τα αγόρια όμως κάπως έτσι ήτανε. Για πλαισίωση audioslave και deos, χρειαζότανε ένας τύπος με λίγο πιο αυστηρό παρουσιαστικό ώστε να δημιουργηθεί μια αντίθεση. Την τιμή μας την έκανε ο beatlus, ένας τύπος που ενώ  στην αρχή μας έκανε να νοιώθουμε μόνοι, πολύ μόνοι με τον τρόπο που έπαιζε, μετά εξελίχτηκε σε απίστευτο ταλέντο και αποτελεί τη Νο1 αποκάλυψη της "Ζάχαρης άχνης"...

Με τη λογική όμως του ο,τι ανεβάινει κατεβαίνει, ο,τι μπαίνει βγαίνει, έτσι και το καλό προυποθέτει το κακό. Έτσι επιστρατεύθηκε η κλασική φυσιογνωμία του musicheaven, ο orfeus. Σπουδαίος, ένα έργο μόνος του, θα μπορούσε να έκανε εξίσου ίση καριέρα με τον Μάρλο Μπράντο αν είχε βαφτιστήρι...(νονός)

Ο άλλος Γιώργος (GL), ταλέντο βεληνεκούς, τόσο, που κι ίδιος είχε μείνει έκπληκτος!  Το δίδυμο unick- vasilissaltagiannis ίσως σηκώσανε το έργο ένα επίπεδο παραπάνω. Οι σκηνές που γυρίσανε, κάτι ανάμεσα σε Τσάκι-Τσαν και σε Σταύρο Παράβα όταν τον κυνηγούσανε, είναι ίσως το μόνο που θα μείνει από το έργο...

Οι κοπέλες, το emaki, η  L-vicky, η L-sister, Τziamourani, sunnybeach, melkat06, rouvi, πιο γλυκές από ποτέ, δώσανε στην ταινία μια λάμψη 70's με την παρουσία τους... (λίγο κρασί, λίγο θάλασσα και τ΄ αγόρι μου...)

Το τραγούδι της ταινίας που έγραψαν οι BΡΑΔΥΝΥ ΤΥΠΥ είναι φοβερό και φευγάτο και άνετα μπορεί να παίξει και σε διαφήμιση προιόντος ζάχαρης άχνης... Αλλά κι οι μουσικές του Οrfeus είναι συγκλονιστικές, που νοιώθεις να παίζεις στον "εξορκιστή" χωρίς την παλαβή γιαγιά φυσικά...

Η ταινία θα ρθει τον επόμενο χειμώνα... (από πού θα φύγει δε ξέρουμε ακόμα) Ως τότε υπομονή!

Κι όσο για μένα...

Τώρα που πήρα το "κολλάει", άντε μου εύχομαι και κρητικός κινηματογράφου! (Ήντα κουζουλάδες είν'  τούτες που θωρώ!)

Καλημέρα!!!