Πολλή ζέστη ρε παιδιά…
Το Σάββατο πήγα σ’ ένα γάμο. Δεν έκανε τόση ζέστη πια γιατί είχε πέσει και λίγο ο ήλιος αλλά εγώ είχα βγάλει μπιέλες. Γιατί η ζέστη είναι σαν το κατούρημα. Αν κατουριέσαι και σκέφτεσαι άλλ’ άντ’ άλλων μπορεί και να τη γλιτώσεις, αν όμως με το μυαλό ασυνείδητα κάνεις focus στο πρόβλημά σου, τότε ετοιμάσου να χοροπηδάς στην καρέκλα σαν σεισμόπληκτος…
Έτσι κι εγώ την έπαθα. Μπαίνοντας στην εκκλησία ήμουν ανάλαφρος και αεράτος. Με το (κλασικά) μαύρο κοστούμι μου καλοκαιριάτικα έφερνα περισσότερο σε πρώην της νύφης που δεν είχε πει την τελευταία του λέξη ακόμα, παρά σε φίλο του ζευγαριού…
Όλα ήτανε καλά μέχρι που έσκασε μύτη ο παπάς. Εκεί άρχισα να φυσάω και να ξεφυσάω. Μες στο καλοκαίρι με το μούσι ως τον αφαλό και με ενδυμασία στυλ Χαρούλα Αλεξίου (μόνο η μπούργκα έλειπε), άρχισα να παίρνω ανάποδες…
- Πώς τους ντύνουν τους ανθρωπάκους έτσι μέσα στο λιοπύρι?
- Αυτοί δεν έχουν πρόβλημα ρε! Δε βλέπεις που κάθε πέντε λεπτά χώνεται στο ιερό? Έχει ανεμιστήρα πάνω στην Αγία Τράπεζα!
- Αφού πηγαίνει εδώ κι εκεί ρε συ, δεν τον βλέπεις?
- Ε για τους άλλους χώρους του ιερού έχει air-condition ρε συ…
- Αυτό δεν είναι ιερό, η ηλεκτρονική αθηνών είναι!
Βγήκα κι έκανα πέντε-έξι τσιγάρα. Παράλληλα έβλεπα τις καλεσμένες της νύφης που το πιο μεγάλο σε έκταση πράγμα που φορούσανε ήταν το τσαντάκι τους, και δροσιζόμουνα λιγάκι. Η αλήθεια είναι ότι μιλήσαμε με δυο-τρεις και τότε επιβεβαίωσα γι’ άλλη μια φορά ότι κάποιες γυναίκες είναι γεννημένες μόνο για να τις κοιτάς από μακριά και να σε δροσίζουν. Το πλησίασμα κι η παραπέρα χρήση προκαλεί εσωτερικά εγκαύματα και μπορείς να πάθεις από κρυοπαγήματα μέχρι χιονίστρες…
Στο κτήμα που έγινε η δεξίωση η ζέστη ήταν αφόρητη. Για να σπάσουμε το κλίμα λιγάκι πετάγαμε καμιά κρυάδα πού και πού, η οποία έδινε ανάσες σε μας αλλά έκοβε των διπλανών…
Φυσικά έπαιξε το μυθικό κομμάτι του γάμου…
Σή-με-ρα γα, σή-με-ρα γάμος γίνεται (δις)
Σ’ ωραί-ο περιβόλιιιιιιιιιιι (τετράκις)
Σή-με-ρα από, σή-με-ρα αποχωρίζεται (δις)
Η μά-να από την κόοοοοοορη (τετράκις)
Σή-με-ρα από, σή-με-ρα αποχωρίζεται (δις)
Κι ο γαμπρός το game bοοoy (τετράκις)
Το βράδυ ερχότανε κι άρχισε να δροσίζει. Ξαναπαίρναμε τα πάνω μας σιγά-σιγά κι αρχίσαμε τα τσάμικα και τα χασαποσέρβικα. Ο γαμπρός είχε λύσει, η νύφη το αυτό, ενώ εμείς κοπροσκυλιάζαμε στο τραπέζι σχολιάζοντας τα ρούχα (ο,τι είχε απομείνει τέλος πάντων) που φορούσαν με περισσή χάρη οι φίλες της νύφης, βασισμένα στη νέα καλοκαιρινή collection «viase me»…
Ήρθε το πρωί. Εγώ ξάπλα σε μια πολυθρόνα, νερουλιασμένος από την πολλή κατανάλωση…coca-cola (αλκοόλ από Αύγουστο ξανά είπε ο δόκτορας-και αν-) ενώ η μέρα βρήκε τους νεόνυμφους να απολαμβάνουν την πρώτη μέρα τους ως παντρεμένοι.
Υ.Γ. : (Στο μωρό που καθότανε από πίσω μου κι έκλαιγε όλη την ώρα, του εύχομαι όταν μεγαλώσει να γίνει….μετανάστης!)
Καλημέρα!!!
20 σχόλια - Στείλε ΣχόλιοΖω ένα δράμα...
50 χρόνια μπροστά... Grande Bretagne Haute-culture... see through συντακτικό τζιβάνες ααα... αλλαξοκωλιές Βζζζζουμ Γκόρτσος! Γκόρτσος! Δρακουμέλ Ελλάδα- Αχ πατρίδα μου γλυκειά! Επίκαιρα: Ούτε που τα θυμάμαι Ευτυχισμένοι μαζί Ήταν ωραία στη Μοζαμβίκη... θου κύριε καλλιγραφία αδερφή γιαπί κάργες Καρχαρίες Κοκό κουλτούρα μας να φύγουμε Λίγο καλύτεροι από μένα... λοίμωξη Μάγια η μέλισσα καραμπουζουκλής τσόντα Μελέτη σκιάχτρο Συγγρού Μόγλης μπατανόβουρτσες μπουρμπουλήθρες Μπουτάκια Ντάμπο το ελεφαντάκι ξενΕΡΩΤΩΝ διάλογοι... Οι ηττημένοι της ιστορίας... Όταν ήμουνα παθιάρης... πηγάδι μεγιεμελέ juventus πολυμίξερ αστροφεγγιές captain-Iglo προφήτης Ηλίας φάλαινα Τσε σαμιαμίδι φουλ της ντάμας αστερίας Τις πταίει Ψώνια στο καμπαναριό