... να εύχεσαι να είναι μικρός ο δρόμος!

Ένα χρόνο μετά έχω να πω ακριβώς τα ίδια!

Πολύ πλούσιο βιογραφικό για τη μια δουλειά, έλλειψη κατάλληλης προϋπηρεσία για την άλλη! 

ΟΚ! Αφού το έχετε το ρημάδι μπροστά σας και το βλέπετε, τι με καλείτε για συνέντευξη και χάνουμε κι οι δύο το χρόνο μας; Εντάξει, έχετε δίκιο... Ίσως άμα με δείτε και μιλήσουμε σας πείσω ότι είμαι αρκετά καλή για τη θέση (αν δεν έχω στο cv μου τα προσόντα που χρειάζονται) ή ίσως να με έχετε υπ' όψιν σας άμα ανοίξει θέση αντίστοιχη των προσόντων μου.

Και καλά οι άμεσα ενδιαφερόμενες εταιριες! Οι μεσολαβητές-εταιρίες έχουν την περισσότερη πλάκα! Εκεί να δείτε! Τεστ από δω, τέστ από κει, δεν πα' να 'χεις 100 πτυχία, να είσαι τρίγλωσσος κι εγώ δεν ξέρω τι άλλο, πρέπει να σε τσεκάρουν κι αυτοί οι φωτεινοί παντογνώστες και να σε στειλουν, όοοχι εκεί που θες εσύ, αλλά εκεί που πιστεύουν εκείνοι ότι θα είναι καλλίτερα για σένα! Κι αυτό επειδή πληρώνονται απ' τις εταιρίες που ψάχνουν προσωπικό, οπότε πρέπει με κάθε τρόπο να τις ικανοποιήσουν! Ε, ρε γλέντια! 3 ολόκληρες ώρες με παιδευαν μια φορά και αποτέλεσμα μηδέν! Πιο μηδέν δε γίνεται!

Όπως και να 'χει όποτε πάω για συνέντευξη αισθάνομαι ακριβώς το ίδιο... Σαν ένα παιδί που του παίρνουν το γλυκό (ή το παγωτό μιας κι είναι καλοκαίρι) απ' το στόμα την ώρα που μόλις το 'χει δαγκώσει.

Ειλικρινά, αισθάνομαι μετά από κάθε συνέντευξη λες και είμαι φτιαγμένη για τηλεφωνήτρια, είτε σε εισπράξεις λογαριασμών είτε ακόμα χειρότερα σε πωλήσεις. Κι όσο για εξέλιξη σ' αυτούς τους τομείς είναι σαν να κάνω όνειρα θερινής νυχτός.

Τρελαίνομαι! Σκέφτομαι να πάω πάλι σε κάποια τέτοια εταιρία τηλεφωνικών υπηρεσιών κι όσο σκέφτομαι ότι δε θα υπάρξει εξέλιξη είτε ότι θα αργήσει μερικά χρόνια, τρελαίνομαι! Γιατί σπούδασα τότε; Αυτό το κάνει ο οποιοσδήποτε. Γιατί σπούδασα τότε κάτι τόσο δημιουργικό; Τα λεφτά που έδωσα για τις σπουδές μου, που δεν χάρηκα φοιτητική ζωή γιατι έπρεπε να δουλεύω για να πληρώνω τη σχολή πότε θα τα πάρω πίσω; ΟΚ, ασε τα λεφτά. Την ανάγκη για εξέλιξη και δημιουργία που νοιώθω πως θα την ικανοποιήσω από τέτοιες θέσεις; Αυτό αναρωτιέμαι αμέσως μετά που αποφασίζω να συμβιβαστώ γι' άλλη μια φορά σε κάτι που δε μ' αρέσει αφού υπάρχει ανάγκη.

Σκέφτομαι λάθος; Δεν έχω πρόβλημα να πάω να δουλέψω σε κάποια θέση που δε μ' αρέσει πολύ αρκεί να ξέρω πως, μια ανάσα πριν τα 30, είτε θα έχω σύντομα κάποια εξέλιξη είτε το πασαπόρτι -αν είναι η σύμβαση περιορισμένου χρόνου - για κάτι καλλίτερο και πιο ενδιαφέρον.

Μήπως τελικά θέλω πολλά; (κι εδώ τελειώνει το παραλήρημα. ευχαριστώ που με διαβάσατε και με ανεχτήκατε!)