Ελληνικό Πανεπιστήμιο.... Χμμμ!! Εκεί που έχεις πεθάνει στο διάβασμα, καταφέρνεις να μπεις εκεί μέσα. Χάνεις τον καλύτερο χρόνο της ζωής σου για να έχει ο μπαμπάς και η μαμά, μπαααα κυρίως η γιαγιά να λέει "Το παιδί μπήκε στο Μετσόβιο, επιστήμονας, το καμάρι μου!". Κι εκεί που είσαι εσύ τοοοοοοοοοοσο χαρούμενος για την επιτυχία σου και δυστηχώς κάνεις το λάθος να πας πρώτη μέρα (ψαρωμένο πρωτάκι). Τότε είναι που πέφτει πάνω σου μια κεραμίδα τοοοση με το συμπάθειο. "Συγγνώμη,τι κάνω εγώ εδώ; Γι αυτό όλος ο χαμός κι ο πανικός;".

Ας περιγράψουμε λοιπόν την καθημερινότητα ενός φοιτητή. Αφού αλλάξει 2 γραμμές του μετρό και 5 λεωφορεία ο φοιτητής της ιστορίας μας καταφέρνει να φτάσει στην σχολή του. Μπαίνει μέσα και φυσικά το πρώτο που συναντά είναι οι σειρήνες γνωστές και ως παρατάξεις. "Έλα στην πορεία αύριο 12 η ώρα στα προπύλαια". Και να σου να φυλλάδια με την παρουσίαση του προβλήματος (χωρίς φυσικά να προτείνουν λύσεις). Χιλιάδες φυλλάδια που καταλήγουν στα σκουπίδια (τα δεντράκια δεν τα σκεφτόμαστε αλλά είμαστε επαναστάτες). Από την άλλη πάλι, έρχονται οι παρατάξεις των δύο μεγάλων κομμάτων και αρχίζουν "Παρασκευή θα πάμε οικονομόπουλο", "Το Σάββατο δεν πιστεύω να μην έρθεις Villa Mercedes". Εννοείτε παιδιά τώρα τρέχοντας ετοιμάζομαι. Εντάξει μην τους κατηγορούμε κιόλας, διότι αν δεν ήταν αυτοί να σου πουν στις εγγραφές προς τα που πέφτει εκείνη η αγενέστατη κυρία -πως την λένε να δεις- ααα γραμματεία, εσύ θα χανόσουν.

Τελοσπάντων, αφού αρνείσαι ευγενικά τις προσκλήσεις για τα "υπέροχα" event, μπαίνεις στο αμφιθέατρο. Καταφέρνεις μετά πολλά να βρεις μια θέση χωρίς σπασμένη καρέκλα ή χυμένους καφέδες και επιτέλους κάθεσαι. Όχι πολύ άνετα βέβαια καθώς η λέξη καλοριφέρ είναι κινέζικη στο πανεπιστήμιο κι έτσι είσαι αναγκασμένος να φοράς μπουφάν και κασκόλ και γενικότερα να είσαι σαν τον Εσκιμώο. Ας αρχίσει το μάθημα. Ο καθηγητής, που σημειωτέων το έχει δει λίγο τρελός επιστήμονας –οι γιατροί το λένε και ψώνιο- ξεκινάει να λέει με στόμφο τα δικά του.

Εντάξει με το μάθημα της περισσότερες φορές δεν έχουμε πρόβλημα. Ας περάσουμε λοιπόν σε ένα άλλο θέμα του ελληνικού πανεπιστημίου. Το σύγγραμμα. Τώρα αρχίζει το καλό.

Για όσους δεν το ξέρουν από φέτος, αν δεν κάνω λάθος, τα πανεπιστημιακά συγγράμματα άλλαξαν τρόπο διανομής και δίνονται μέσω του συστήματος του Εύδοξου. Τι είναι ο Εύδοξος; Θα σας εξηγήσω αμέσως. Ο Εύδοξος είναι μια ιστοσελίδα όπου με τον κωδικό του πανεπιστημίου γράφεσαι και αναλόγως το εξάμηνο που είσαι και τα μαθήματα που έχεις δηλώσει, δηλώνεις και τα αντίστοιχα συγγράμματα. Και άντε να τρέχεις στις 4 γωνιές της Αθήνας να βρεις τις πανεπιστημιακές εκδόσεις από τις οποίες πρέπει να πάρεις το κάθε σύγγραμμα. Ωστόσο, όπως είναι λογικό (τουλάχιστον για τα δικά μου δεδομένα) το κάθε μάθημα δεν έχει μόνο ένα βιβλίο. Για να σας το εξηγήσω καλύτερα εννοώ πως για ένα μάθημα μπορεί να υπάρχει τόμος Α και τόμος Β. Η κ. Διαμαντοπούλου λοιπόν ανακοίνωσε πως εσύ αγαπητέ εν λόγω φοιτητή δεν θα έχεις δικαίωμα να προμηθευτής και τους δύο τόμους του μαθήματος σου αλλά μόνο τον έναν. Και επειδή έχει περάσει ήδη ένα εξάμηνο που λειτουργεί ο Εύδοξος το συμπαθέστατο Υπουργείο Παιδείας μας ανακοίνωσε πως οι φοιτητές που έχουν πάρει παραπάνω από ένα σύγγραμμα για ένα μάθημα θα πρέπει να επιστρέψουν τα παραπάνω συγγράμματα που διαθέτουν πίσω. Αν πάλι αυτό δεν είναι εφικτό (λόγω σημειώσεων πάνω στα βιβλία ή οτιδήποτε) ο εν λόγω φοιτητής δεν έχει δικαίωμα να ξαναπάρει βιβλίο από τον Εύδοξο και θα διαγραφεί και από το σύστημα. Τώρα τι να πεις;

Εκτός όλων αυτών λοιπόν έχεις και την καθηγήτρια να φέρεται σωστά σαν εκπαιδευτικός (ειρωνικός τόνος). Θα σας εξηγήσω αμέσως τι εννοώ. Στο αμφιθέατρο λοιπόν η "εκπαιδευτικός" ανακοινώνει πως ξέχασε λέει να δηλώσει το μάθημα στον Εύδοξο και έληξε η προθεσμία (!!!!!-πολλά θαυμαστικά). Έτσι εσύ αγαπητέ φοιτητή είσαι αναγκασμένος να μην έχεις βιβλίο εκτός βέβαια κι αν δεν δηλώσεις το μάθημα σε αυτό το εξάμηνο αλλά του χρόνου. Γιατί αν το δηλώσεις σε αυτό το εξάμηνο δεν θα πάρεις βιβλίο ούτε τώρα αλλά ούτε του χρόνου. Και η απάντηση στις διαμαρτυρίες: "Με τις σημειώσεις στο site του μαθήματος θα καλύψω το περισσότερο ποσοστό της ύλης". Δηλαδή στόχος είναι να περάσουμε το μάθημα κι όχι να μάθουμε και κάτι (λέω εγώ τώρα, μια σκέψη έκανα). Ας πάμε λοιπόν όλοι μαζί να καθαρίζουμε παρμπρίζ στα φανάρια μπας και καταφέρουμε να μαζέψουμε κάνα ψιλό και πάρουμε κάνα σύγγραμμα (διότι κάνουν και πάνω από 30 ευρώ τα άτιμα). Έτσι λοιπόν χωρίς φόβο και πάθος αφού δεν τον ελέγχει κανείς ο κάθε καθηγητής κάνει ότι γουστάρει στο μάθημά του.

Και να σου και οι πορείες, οι καταλήψεις και οι απεργίες. Αλλά σε ακούει κανένας συμπαθέστατε φοιτητή μου; Στην Ελλάδα του ΔΝΤ δεν νομίζω να ενδιαφερθεί κανείς για την φωνή σου. Μάλλον χεσμένο σε έχουν παρόλο που εσύ προσπαθείς να ελπίζεις ακόμη.

Γι αυτό λοιπόν αγαπητοί μου μαθητές μια συμβουλή σας δίνω. Μην χάνετε τις αντοχές σας «κράζοντας» το ελληνικό σχολείο. Στο πανεπιστήμιο σας περιμένει περισσότερη δουλειά… Γιατί τελικά πουθένα δεν μαθαίνεις τίποτα!!!

Υ.Γ. Κλείνοντας παραθέτω ένα ποιήμα του Μπέρτολντ Μπρεχτ, "Εγκώμιο στην μάθηση"¨:

Μάθαινε και τ' απλούστερα! Γι' αυτούς

που ο καιρός τους ήρθε

ποτέ δεν είναι πολύ αργά!

Μάθαινε το αβγ, δε σε φτάνει, μα συ

να το μαθαίνεις! Μη σου κακοφανεί!

Ξεκίνα! Πρέπει όλα να τα ξέρεις!

Εσύ να πάρεις πρέπει την εξουσία.

Μάθαινε, άνθρωπε στο άσυλο!

Μάθαινε, άνθρωπε στη φυλακή!

Μάθαινε, γυναίκα στην κουζίνα!

Μάθαινε, εξηντάχρονε!

Εσύ να πάρεις πρέπει την εξουσία.

Ψάξε για σχολείο, άστεγε!

Προμηθεύσου γνώση, παγωμένε!

Πεινασμένε, άρπαξε το βιβλίο: είν' ένα όπλο.

Εσύ να πάρεις πρέπει την εξουσία.

Μην ντρέπεσαι να ρωτήσεις, Σύντροφε!

Μην αφεθείς να πείθεσαι

μάθε να βλέπεις συ ο ίδιος!

Ό,τι δεν ξέρεις ο ίδιος

καθόλου δεν το ξέρεις.

Έλεγξε το λογαριασμό

εσύ Θα τον πληρώσεις.

Ψάξε με τα δάχτυλα κάθε σημάδι

Ρώτα: πώς βρέθηκε αυτό εδώ.

Εσύ να πάρεις πρέπει την εξουσία.