Σήμερα η πόρτα θα μείνει κλειστή.

Τα παράθυρα δεν θα ανοίξουν . 

Τα κάλαντα δεν θα ακουστούν.

Σήμερα υπάρχει κενό στην καρδιά.

Το σώμα είναι άδειο. 

Σήμερα η θλιψη έκανε κατάληψη πίσω από την κλειστή  πόρτα.

Το κλάμα θα είναι βουβό.

Η μάσκα της χαράς θα μείνει στη ντουλάπα. 

Σήμερα δεν θα προσποιηθώ, δεν θέλω καν να προσπαθήσω.

Θα αφεθω στο λήθαργο, τον πόνο 

Μέχρι να περάσει.

Γιατί σήμερα μπορώ να είμαι εγώ... Μια φιγούρα που αγαπά τη μοναξιά της...