Άφησέ με ... 

Άφησέ με να σε πλησιάσω.

Ξέρω πως δεν εμπιστεύεσαι πια τους ανθρώπους...ούτε κι εγώ.

Ξέρω πως είναι να σε αγγίζουν και να ματώνεις.

Γι' αυτό κι εγώ δεν θα σε αγγίξω.

Απλώς άφησέ με να σταθώ πλάι σου.

Άφησέ με να σε ακούσω.

Άφησέ με να νιώσω τον παλμό σου.

Δεν φοβάμαι. Αλήθεια σου λέω δεν φοβάμαι τα αγκάθια σου, γιατί ξέρω να τα αγαπάω. Ξέρω που είναι τα πέταλά σου. Ξέρω ότι τα άφησες κάποια στιγμή, κάπου στην άβυσσο που βυθίστηκες. 

Γι' αυτό σου λέω άφησέ με.

Μη με φοβάσαι. Πρωτ' απ' όλα εγώ φοβάμαι τον εαυτό μου. Άρα ξέρω κι αφού ξέρω δεν θα μας σπάσω.

Γι' αυτό σου λέω: άφησέ με...

.…....…........…........….....

Αφιερωμένο σε εκείνη...την ψυχή που ήταν γεννημένη φως αλλά ζει εγκλωβισμένη καιρό τώρα στα σκοτάδια