Άκουσα ότι μοιράζουνε, λέει, ψεύτικα πτυχία. Εγώ, ευτυχώς, δεν κινδυνεύω καθώς όποιος φτιάξει πτυχίο-μαϊμού ιστορικού, επιεικώς να πάει για καμιά βουτιά να συνέλθει, στη χειρότερη να πάει σε γιατρό…

Σε ποιόν γιατρό όμως? Εκεί είναι που οργιάζουν τα πτυχία-μούφες. Δίνει ο άλλος 50 κιλά λάδι στη χώρα του ποτέ όπου σπουδάζει κι αγοράζει το πτυχιάκι φρέσκο-φρέσκο! Μπαίνει και με μέσο σ’ ένα νοσοκομείο εδώ, κι όλα πάνε κατ’ ευχήν. Και ελλείψει γνώσεων κλασικής ιατρικής, κάνει και μεταμοντερνισμούς και θεωρείται  διάνοια. Κι ο ασθενής που έρχεται με το κεφάλι σε χαρτοσακούλα, τη μύτη να έχει  φτάσει στο πηγούνι και τ’ αυτιά να κάνουν αέρα στις φτέρνες, περιμένει ο έρμος κάτι για να σωθεί…

-         Γιατρέ πάω για επέμβαση?

-         Μπα! Μάλλον για ηλεκτροκόλληση…

Ήμουν στο ναυτικό μ’ ένα γιατρό που είχε πάρει πτυχίο από ένα πανεπιστήμιο μιας χώρας επιπέδου Νέας Γουινέας, όπου εκεί αν είχες από γρίππη και πάνω ή σε βαλσαμώνανε ή σε κάνανε τοιχογραφία να κυνηγάς με το τόξο ένα ελάφι, κι από κάτω με κεφαλαία, Η ΣΥΖΥΓΟΣ, ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ& ΟΙ ΛΟΙΠΟΙ ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ…

Ενώ με το θερμόμετρο παίζανε στο διάλειμμα βελάκια…

Ας μην είμαι υπερβολικός. Δε θέλει μόνο γνώσεις. Θέλει και έμπνευση. Αρκεί να μην μπερδεύεις το στηθοσκόπιο με walkman…

-         Γιατρέ, βοήθεια, ζαλίζομαι, κάνε κάτι…

-         Τι να κάνω, γύρους?

-         Γιατρέ δε μπορώ!

-         Καλά, κάτσε να δούμε τι έχεις πρώτα…

-         Γιατρέ το κεφάλι μου!

-         Ωραία, κεφάλι. Τι άλλο έχεις, με αλφαβητική σειρά σε παρακαλώ…

-         Γιατρέ πονάω, προχτές μου ήρθε, χτες μου φυγε, και σήμερα πάλι τα ίδια…

-         Τι τα θες, κι εγώ με τη δικιά μου τα ίδια τραβάω…

-         Ο πόνος γιατρέ!!!

-         Καλά, μη συγχύζεσαι και πάθεις τίποτα. Χαχα Καλό?.  Ξάπλωσε τώρα μπρούμυτα και πες μου τι βλέπεις.

-         Το στρώμα γιατρέ…

-         Πονάς ξαπλωμένος?

-         Λιγότερο.

-         Ωραία, τώρα κούνα πάνω-κάτω τα πόδια σου και άπλωσε τα χέρια σου, πώς νοιώθεις τώρα?

-         Λίγο καλύτερα. Πώς τα βλέπεις γιατρέ, θα γίνω καλά?

-         Κοίτα, για άνθρωπος χλωμό. Για ψάρι όμως είσαι περδίκι. Μπορούμε αν θέλετε να σας πετάξουμε στον Κορινθιακό κόλπο, κι αν ξανανιώσετε ζαλάδες, κολυμπήστε να σας ξαναδώ. 300 ευρώ. Ο επόμενος! 

Γιατί υπάρχουν οι γιατροί χωρίς σύνορα, κι οι γιατροί χωρίς όρια…