Ως κλασσικός ά-καιρος άνθρωπος, τα 'χω και πάλι χαμένα. Βρέχει, κάνει κρύο, ενίοτε χιονίζει και στο μυαλό μου βαρκούλες αρμενίζουν...

Από τώρα, ονειρεύομαι τις καλοκαιρινές μου διακοπές (που δεν ξέρω και αν θα καταφέρω να πάω για ακόμα μια φορά).

Το θερμόμετρο του αυτοκινήτου μου να δείχνει συνεχώς τις τελευταίες μέρες μονοψήφιους αριθμούς κάτω του πέντε, στη θέση της θερμοκρασίας και εγώ να ταξιδεύω στην Αγιά Φωτιά, στο Τηγάνι, στη Τζαμαρία άντε και στις καλές μου μέχρι και Βρουλίδια.

Ανυπομονώ να βάλω λινά άνετα παντελόνια και μπλουζάκια κοντομάνικα. Ο εγκέφαλός μου (μάλλον τα ροκανίδια που έχω στον εγκέφαλο) δίνουν σήματα στη μύτη μου και μυρίζω από το πουθενά καρύδα... Ψάχνω μεγάλη βίδα (όχι για μένα, το έχω πάρει απόφαση πως δε θα βρω) για να κρεμάσω την αιώρα μου στο μπαλκόνι. Και ακόμα και όταν ο ουρανός είναι κατάμαυρος κυκλοφορώ με γυαλί ηλίου, γιατί με ενοχλεί ο ήλιος... *&(#*$^* ασχολίαστο!!!

Δεν νομίζω πως πια στην περίπτωση μου χωράει η ερώτηση: Τρελαίνομαι γιατρέ μου;

Είναι βέβαιο!!! Προς το παρόν άντε μέχρι τη Sunny Beach της γειτονικής Βουλγαρίας! Έτσι από τρέλα!!!

Άντε και καλό καλοκαίρι!!!

ΥΓ. Νομίζω πως πάσχω από οξεία καλοκαιρινίτιδα και πως με χτύπησε ο ιός "εργάσιους βαρεμένους"...