Ο χιονιάς ήρθε και έφυγε...τα χιόνια έμειναν και καταπώς φαίνεται θα μείνουν για αρκετές μέρες ακόμα στο σπίτι μου!

Μαζί με το χιονιά όμως ήρθαν και τα φιλαράκια του... Τιιιι; Δεν τα ξέρετε; Ώρα για τις γνωριμίες. Γιατί εγώ τα γνώρισα καλάααα.

Η βαρεμάρα. Τέσσερις μέρες κλεισμένη στο σπίτι, τα είδα όλα.

Ο παλιό-καιρος (όχι με την κακή έννοια), ξέρετε ο καιρός που τα σπίτια δεν είχαν ζεστό νερό και έβραζαν με τις κατσαρόλες. Έεε το κάναμε και αυτό.

Ο σινεμάς...του σινεμά, οι σινεμάδες. Ποιο home theater; Όχι καλέ. Κλασσική, παραδοσιακή τηλεόραση. Ελληνικές ταινίες με happy end και αμερικάνικες γλυκανάλατες...Έκανα και μαραθώνιο Bridget Jones diary. Άρε Κατερινιώ...που ήσουνα;

Η καθαριότητα. Το έκανα το σπίτι...γυαλί. Μέχρι με οδοντόβουρτσα καθάρισα την τουαλέτα. Τι να κάνω; Σκυλοβαριόμουνα.

Η λαιμαργία. Έτρωγα ό,τι, μα ό,τι έβρισκα μπροστά μου. Δηλαδή μερικά κιλά σοκολατάκια, σαβαγιάρ, αγκινάρες, πατάτες και άλλα πολλάααα.

Ο έρωτας. Ερωτεύτηκα τον τοίχο μου. Σε σημείο που ήθελα να πάρω φόρα και να του την πέσω, με το κεφάλι.

Η σιωπή. Ναι, δεν είχαμε και τηλέφωνο. Κάτι έπαθαν οι γραμμές από το χιόνι. Κατά συνέπεια ούτε διαδίκτυο, άτιμη τεχνολογία.

Η υπνηλία. Από τη απόλυτη βαρεμάρα, κατέληξα να κοιμάμαι όρθια σαν κοτόπουλο.

Σας παρακαλώ, καλέ μου κύριε χιονιά... δε λέω ωραία η παρέα σας, αλλά όχι για πολύ. Και τα φιλαράκια σας, γλυκήτατα, αλλά όταν είναι κατ' επιλογήν και όχι από αναγκή...

Μην μου τα ξανακουβαλήσετε. Θα τα φωνάξω εγώ...

ΥΓ. Κατερινούλι, ετοιμάσου. Σούπερ ντούπερ μαραθώνιος.

Περηφάνια και προκατάληψη, Bridget Jones Diary 1 και 2, και για το τέλος Love actually... Τι λες;