Όταν γνώρισα την Ε. ήταν απλά η φίλη ενός θείου μου. Λίγο καιρό μετά ήταν ζευγάρι. Φιλοξενούσα τον θείο μου μέχρι να ετοιμαστεί το σπίτι του, οπότε είχα την ευκαιρία να γνωρίσω καλύτερα την Ε. Κάθε βράδυ φτιάχναμε μεζεδάκια και ανάλογα με τα κέφια μας, πίναμε κρασάκι, τσίπουρο ή μπύρα. Η Ε. δεν έπινε τίποτα από αυτά. Γέμιζε ένα νεροπότηρο με μόλις ένα δαχτυλάκι ουίσκι και έπειτα ξαναγέμιζε το ποτήρι ίσαμε πέντε φορές μόνο με νερό, μέχρι το ουίσκι να έχει μία ελαφριά απόχρωση κίτρινομπεζ. Αυτό γινόταν πυκνά συχνά. Κάποια μέρα πρόσεξα πως αν και πρωί πρωί, έπινε νερό κάθε λίγο και λιγάκι από ένα μπουκαλάκι sprite ή Seven7. Η ίδια κίνηση ακολουθούσε πολλές φορές μέσα στην μέρα. Προφανώς δεν έπινε νερό. Έπινε νερό της φωτιάς. Κάποια στιγμή το συζητήσαμε με τον θείο μου.
-Έχεις παρατηρήσει τίποτα σχετικά με την Ε.
-Είναι αλκοολική.
-Πως το κατάλαβες;
-Πίνει κάθε μέρα όλη την ώρα. Έχει και το πράσινο μπουκαλάκι, για να μην βλέπει ο άλλος τι πίνει. Εσύ πως το κατάλαβες;
-Πήγαμε για δύο μέρες κάπου και ήπιε ένα μπουκάλι ούισκι και ένα μπουκάλι κρασί. Μόνη της.

Ο αλκοολισμός θεωρούν ότι είναι ο χειρότερος εθισμός. Χειρότερος και από τα ναρκωτικά, χειρότερος και από τον τζόγο.

Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας, κατατάσσει τον Αλκοολισμό στις χρόνιες ασθένειες. Στο site: www.iatronet.gr διάβασα ένα αφιέρωμα από για τους ανώνυμους αλκοολικούς. Θα  παραθέσω κάποια αποσπάσματα, που είναι άκρως ενδιαφέροντα.

Ο αλκοολισμός είναι μια προοδευτική (από την άποψη ότι πάει από το κακό στο χειρότερο όσο συνεχίζει κάποιος να πίνει), ανίατη (από την άποψη ότι δεν μπορεί ένας αλκοολικός να ξανα πιει κανονικά γιατί έχει χάσει πλέον τον έλεγχο του πόσο πίνει) και θανατηφόρα (είναι η τρίτη αιτία θανάτου στον κόσμο αλλά και στη χώρα μας) ασθένεια.

Πρέπει κανείς να τον λαμβάνει σοβαρά υπ΄ όψη του έστω κι αν νιώθει ότι βρίσκεται στο αρχικό στάδιο.

Η εμπειρία μας, μας έχει διδάξει ότι ο αλκοολισμός αργά η γρήγορα εξελίσσεται ανεξέλεγκτα.

Η κατάληξη του είναι η τρέλα, η φυλακή και ο θάνατος.

Εμείς, οι Αλκοολικοί Ανώνυμοι πιστεύουμε ότι ο Αλκοολισμός δεν είναι κοινωνικό στίγμα.

Οι προσωπικές μας εμπειρίες δείχνουν ότι ο αλκοολισμός είναι μία σοβαρή σωματική, πνευματική και ψυχική ασθένεια.

Είχαμε οργανική ανάγκη να πίνουμε αλκοόλ, την ποσότητα του οποίου δεν μπορούσαμε να ελέγξουμε.

Δεν γνωρίζαμε πότε (ή πως) να σταματήσουμε.

Πολλές φορές πίναμε ακόμη και όταν η λογική ή η θέληση μας έλεγε "όχι".

Σαν αλκοολικοί μάθαμε ότι η θέληση μόνο, όσο δυνατή κι αν είναι, δεν φτάνει για να μας κρατήσει μακριά από το ποτό.

Στο παρελθόν, προσπαθήσαμε με διάφορους τρόπους να ελέγξουμε τις ποσότητες που πίναμε.

Δώσαμε υποσχέσεις στον εαυτό μας και τους άλλους.

Ξεκινήσαμε να πίνουμε ελαφρύτερα ποτά, ή αλλάξαμε τις μάρκες τους.

Επιχειρήσαμε να πίνουμε μόνο σε συγκεκριμένες ώρες.

Δυστυχώς όμως, χωρίς αποτέλεσμα.

Αρχίσαμε να μισούμε τον εαυτό μας για την αδυναμία μας να ελέγξουμε το ποτό και για τα προβλήματα που δημιουργούσαμε στην οικογένεια μας, στις σχέσεις μας, στην εργασία μας...

Πολλές φορές λυπόμασταν τον εαυτό μας και δηλώναμε ότι τίποτα δεν μπορούσε να μας βοηθήσει.

Εάν γίνεις αλκοολικός, θα παραμείνεις για πάντα αλκοολικός.

Και έχουμε μάθει ότι ο αλκοολικός έχει ελάχιστες επιλογές από τις οποίες μπορεί να διαλέξει.

Αν συνεχίσει να πίνει, το πρόβλημα θα γίνει σταδιακά χειρότερο.

Θα οδηγήσει σε ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑ - ΦΥΛΑΚΗ και τελικά πρόωρο θάνατο.

Ο μόνος τρόπος αντιμετώπισης της ασθένειας είναι η απόλυτη αποχή από το αλκοόλ.

Αν είσαι πρόθυμος/η να ακολουθήσεις αυτόν τον δρόμο και να δεχθείς την βοήθεια που σου προσφέρεται μπορεί να αρχίσεις μια εντελώς καινούρια ζωή.

Απαραίτητη προϋπόθεση, όπως μας έχει διδάξει η εμπειρία μας, είναι να μην σηκώσεις το πρώτο ποτήρι για 24 ώρες.

Εξάρτηση
Αφού εγκατασταθεί η σωματική εξάρτηση, με τη διακοπή της χρήσης εμφανίζονται συμπτώματα στέρησης, όπως τρεμούλιασμα των χεριών, της γλώσσας και των βλεφάρων, ταχυκαρδία, εφίδρωση, άγχος, πονοκέφαλος, αϋπνία κ.α. Το σύνδρομο στέρησης μπορεί να εξελιχθεί σε Delirium Tremens, που εκδηλώνεται με ταχυκαρδία, εφίδρωση, οπτικές ή ακουστικές παραισθήσεις.

Στατιστικά:
Οι στατιστικές δείχνουν πως 1 στους πέντε άντρες είναι επιρρεπείς στον αλκοολισμό, καθώς κάποια στιγμή στη ζωή τους θα αντιμετωπίσουν πρόβλημα με το αλκοόλ. Η αντίστοιχη αναλογία στις γυναίκες είναι μία προς δέκα. Το 80 % των ανδρών θα πιεί αλκόολ και αντίστοιχα το 60 % των γυναικών. Ένα ποσοστό 40 % - 60 % αλκοολισμού συνδέεται με προδιάθεση λόγω γονιδίων, ενώ τα υπόλοιπα περιστατικά έχουν να κάνουν κυρίως με το περιβάλλον του αλκοολικού· την προσβασιμότητα των οινοπνευματωδών, τα επίπεδα άγχους και τους τρόπους αντιμετώπισής του («πίνω για να ξεχάσω»), τις συμπεριφορές ων οικείων προς το ποτό, και τη νομοθεσία για τα οινοπνευματώδη.
Στις ΗΠΑ υπολογίζεται ότι υπάρχουν 18.000.000 αλκοολικοί ενώ 8-40% των ασθενών που επισκέπτονται τα τμήματα των επειγόντων περιστατικών των Νοσοκομείων, έχουν προβληματική σχέση με το αλκοόλ.  

Ο Αλκοολισμός θεωρείται παγκοσμίως η τρίτη πιο θανατηφόρα ασθένεια.





Σημείωση: Η φωτογραφία, απεικονίζει την ζωή μας σε πέντε μπουκάλια. Την επέλεξα γιατί θα μπορούσα με μεγάλες δόσεις φαντασίας να πω ότι το αλκοόλ οδηγεί στον θάνατο.