Ξύπνησα από μία δύσπνοια, πιθανόν από τα πολλά κεράκια που έκαιγαν στον χώρο. Μας πήρε ο ύπνος αγκαλιά, όταν νομίζοντας ότι είμαστε χαλαροί, θεωρήσαμε ιδανική ώρα την μία παρά για να δούμε μία ταινία. Ούτε τι τίτλος ήταν θυμάμαι, μάλλον κωμωδία, γιατί αποκοιμήθηκα με ένα χαμόγελο στο στόμα. Όταν ξύπνησα ήταν 6 ακριβώς. Βγήκα να δω το χάραμα που τόσο μου έχει λείψει. Μία υγρασία πλημμύρισε το κορμί μου και οι πρώτες σταγόνες χάιδεψαν το πρόσωπό μου. Μαζί με το φρεσκοξυρισμένο γκαζόν, η μυρωδιά της βροχής με συνεπαίρνει. Μου ήρθαν κάποια στιχάκια στο μυαλό και ένας ρυθμός που τελευταία σιγοψιθυρίζω.

And when the rain begins to fall
you'll ride my rainbow in the sky
And I will catch you if you fall
you'll never have to ask me why.
And when the rain begins to fall I'll be the sunshine in your life

Γύρισα και την κοίταξα. Γαλήνια, ευτυχισμένη. Φτάνει το χαμογελό της να μου γεμίσει την μέρα. Η ανάμνηση κάθε νύχτας, γίνεται όνειρο που με ταξιδεύει σε μονοπάτια, από τον χρόνο ξεχασμένα. Και το όνειρο πραγματικότητα, κάθε φορά που τα μάτια σου με καλημερίζουν, το ζω.

Σε θέλω εδώ να σε κοιτώ
να σε ξυπνώ να σε κοιμίζω
σε θέλω εδώ για να μπορώ
κάτι από αγάπη να θυμίζω
να΄σαι εδώ γιατί η ζωή
με ένα σώμα δεν αρκεί
ότι κι αν γίνει καρδιά μου
εσύ να΄σαι εδώ