Με αφορμή την αγορά νέου αυτοκινήτου, εκτός από τα οικονομικά της όλης υπόθεσης, αναζήτησα και το κατάλληλο χρώμα. Συνήθως το χρώμα που παρουσιάζεται ένα αυτοκίνητο είναι το χρώμα που του ταιριάζει πιο πολύ. Πολλοί επιλέγουν ένα διαδεδομένο χρώμα, με σκοπό την μεταπώληση του αυτοκινήτου.



Άλλοι ένα που να συγκρατεί την βρωμιά όπως το λευκό και το ασημί, άλλοι ένα που να φαίνεται η αίγλη του αμαξώματος, όπως το μαύρο για τις λιμουζίνες, άλλοι ένα σπορ και επιθετικό χρώμα, όπως το κόκκινο. Ένας πωλητής μου είχε πει κάποτε, πως το πράσινο είναι το χρώμα που επιλέγουν οι ευφυείς άνθρωποι. Εγώ το αντιλήφθηκα όμως σαν αυτούς που δεν ασχολούνται με αυτοκίνητα, για αυτό και δεν το επέλεξα. Οι καιροί αλλάζουν και η μόδα φέρνει νέα χρώματα. Κάποτε υπήρχαν μέχρι 10 χρώματα με τα πιο δημοφιλή το λευκό και το μαύρο. Κάποιος μου είχε πει ότι το λευκό το επιλέγουν μεγάλοι σε ηλικία άνθρωποι. Πιστεύω αυτά τα κριτήρια έχουν αλλάξει. Βασική επιλογή μας είναι τι μας ταιριάζει.

Μέσα στην αναζήτηση του χρώματος που με εκφράζει περισσότερο βρήκα μία έρευνα σχετικά με ποια χρώματα θεωρούνται ασφαλέστερα. Η NRMA Insurance, ηγετική δύναμη στις ασφαλιστικές εταιρείες της Αυστραλίας, πραγματοποίησε μια έρευνα σύμφωνα με την οποία το χρώμα του αυτοκινήτου σας μπορεί να σας βοηθήσει στην αποφυγή ατυχήματος, ειδικά σε περιπτώσεις χαμηλής ορατότητας. Συγκεκριμένα, η έρευνα αποκαλύπτει ότι τα αυτοκίνητα που έχουν φωτεινό ή έντονο χρώμα, κινδυνεύουν κατά 10% λιγότερο να εμπλακούν σε τρακάρισμα κατά την ανατολή και δύση του ηλίου, καθώς και άλλες στιγμές.

Η έρευνα έδειξε επίσης ότι το κόκκινο αποτελεί ένα ασφαλές χρώμα αυτοκινήτου, ενώ το δημοφιλές ασημί είναι λιγότερο ασφαλές σε σύγκριση με το κόκκινο καθώς το ασημί συνδυάζεται με το περιβάλλον, ιδιαίτερα σε μια συννεφιασμένη μέρα. Το κόκκινο από την άλλη, δημιουργεί μεγάλη αντίθεση και θεωρείται πολύ ευδιάκριτο χρώμα, γι’αυτό άλλωστε χρησιμοποιείται και σε σήματα αναγγελίας κινδύνου, απαγόρευσης κλπ.



Το κίτρινο, το λευκό, το κρεμ και το μπεζ θεωρούνται μαζί με το κόκκινο τα ασφαλέστερα χρώματα αυτοκινήτων, ενώ στην αντίθετη πλευρά το μαύρο, το πράσινο, το ασημί και το μπλε συγκέντρωσαν χαμηλή βαθμολογία όσο αφορά την ορατότητα.

Με αφορμή την ευδιακρισία του στο πρωινό ημίφως, το κίτρινο χρώμα ορίστηκε στις ΗΠΑ από το 1939 ότι θα χρωματίζει τα σχολικά αυτοκίνητα, χρώμα που είχε επιλέξει από το 1915 ο John D. Hertz για τα ταξί του ώστε ”να φαίνονται από μακριά”, και η εταιρεία Caterpillar για τα μηχανήματα έργων που κατασκευάζει. Στη χώρα μας, τα σχολικά λεωφορεία και τα μηχανήματα έργων έχουν υποχρεωτικά κίτρινο χρώμα και τα ταξί της Αθήνας πριν 30 περίπου χρόνια από γκρίζα βάφτηκαν κίτρινα.



Διάβασα πρόσφατα για ένα αυτοκίνητο-χαμαιλέοντα. Η σχετική έρευνα βρίσκεται σε πολύ προχωρημένο στάδιο. Καρπός της είναι μια ειδική βαφή που ονομάζεται «παραμαγνητική».



Το «παραμαγνητικό» χρώμα αποτελεί μέρος ενός πολυμερούς υλικού και τα σωματίδιά του αλλάζουν διάταξη με τη διέλευση ηλεκτρικού ρεύματος. Με αυτό τον τρόπο μεταβάλλεται η πυκνότητά τους και αντανακλούν με διαφορετικό τρόπο το φως. Κάθε αντανάκλαση αντιπροσωπεύει και διαφορετικό χρώμα στο ανθρώπινο μάτι. Αυτό θα είναι ιδανικό, ώστε ανάλογα τη διάθεσή μας να χρωματίζεται το αυτοκινητό μας.

Πηγές: http://www.otherside.gr/2008/12/car-colour-makes-difference/
          http://www.wired.com/autopia/2006/12/chameleon_car_c/