Λέγεται πως το δάχτυλο που στηρίχθηκε ο πολιτισμός είναι ο αντίχειρας. Είναι αυτός που κρατώντας αντίσταση σε όλα τα υπόλοιπα δάχτυλα επιτρέπει στο χέρι να πιάσει και να χειρίζεται τα εργαλεία. Η γραφή στηρίχτηκε στον αντίχειρα, αλλά όσο η τεχνολογία άκμαζε ολοένα και περιοριζόταν η χρήση του. Στα κινητά είναι βασικότατος ως προς τον χειρισμό, ωστόσο στους Η/Υ η χρήση του είναι περιορισμένη, ειδικά στο τυφλό σύστημα που είναι τελείως απών.

Πριν λίγες μέρες έπιασα το δάχτυλο στην πόρτα. Όχι λίγο, αλλά όλο το δάχτυλο. Όσο αστείο και να ακούγεται, νομίζω από παιδάκι έχω να νιώσω τόσο πόνο. Κόντεψα να λιποθυμίσω. Πήγαινα να δω τα ανήψια μου και περίμενα κανά τέταρτο για να μην με δουν και τρομάξουν.

Πρώτη κίνηση ήταν να βάλω πάγο. Φυσικά το νύχι είχε αρχίσει να μαυρίζει από το αίμα εσωτερικά. Σε αυτές τις περιπτώσεις υπάρχει μία λύση ώστε να σου περάσει ο πόνος άμεσα. Μία γιατρός το έχει γράψει σε ένα εγχειριδιό της. Ο Γιάννης Ζάχαρος μου έδωσε τη λύση εδώ από το blog του, αλλά δεν το τόλμησα. Την ίδια μέρα ένας φίλος γραφίστας μου ζήτησε την παρουσία μου στο γραφείο του. Μία λάθος εκτύπωση σε 15000 φυλλάδια και θα πήγαινε στράφι όλη η δουλειά, εκτός αν τοποθετούσαμε ένα αυτοκόλλητο σε μία συγκεκριμένη θέση. Εκείνη τη μέρα συνειδητοποίησα πως ο αντίχειρας είναι βασικό δάχτυλο για τοποθέτηση αυτοκόλλητων, καθώς μετά από ένα τετράωρο απασχόλησης είχα μείνει πολύ πίσω συγκριτικά με την προσπάθεια των άλλων..

Το βράδυ του χτυπήματος ήταν ανυπόφορο. Ξύπνησα δύο φορές από τον πόνο και τη δεύτερη σηκώθηκα και απόλαυσα έναν καφέ με το χάραμα. Απλές καθημερινές δουλειές μου φαινόντουσταν βουνό: κούμπωμα πουκάμισου, κλείδωμα πόρτας, λύσιμο χειρόφρενου, χειρισμός κινητού - πάλι καλά που το αριστερό μου χέρι το έχω εξασκήσει αντίστοιχα στην χρήση του κινητού.

Όσες φορές ΞΑΝΑ-χτύπησα κατά λάθος, ήταν σε αυτό το δάχτυλο, αλλά αυτό είναι νόμος για οποιοδήποτε χτύπημα. Περίπου τρεις μέρες κράτησε ο πόνος, αλλά το μαύρισμα θα κρατήσει αρκετό καιρό. Οι γνώμες διίστανται. Κάποιος μου είπε τρεις μήνες, μέχρι να βγει καινούριο. Κάποιος άλλος είναι σίγουρος ότι το νύχι θα αποκολληθεί από το δάχτυλο. Ένας συνάδελφος είχε καταφέρει ακριβώς το ίδιο χτύπημα. Είναι συνηθισμένος να μιλάει με ακρότητες, οπότε την μία μέρα μου μίλησε για 8 μήνες αποθεραπεία και την άλλη για εννέα. Όπως και να έχει, το θέμα είναι αποκρουστικό και όταν πήγα να πληρώσω το κινητό, η υπάλληλος με κοίταγε με έντονο βλέμμα στο δάχτυλο. Τελικά αναγκάστηκα να βάλω το χέρι στην τσέπη. Μου πρότειναν να το βάψω με χρώμα φυσικό (δεν ήξερα ότι υπάρχει βερνίκι νυχιού με χρώμα φυσικό), να βάλω μία θήκη ή το πιο απλό ένα τσιρότο, αλλά για την ώρα το δείχνω με καμάρι, όπως μία διαφήμιση παλαιότερα για τα εγχώρια προϊόντα, που έλεγε "ο επιμένων Ελληνικά" προβάλλοντας τον αντίχειρα με τα χρώματα της Ελλάδας, δείχνω το ζοφερό μέλλον της Ελλάδας, στα οικονομικά δρώμενα.. μαύρο.

Λένε κάποιοι μελετητές ότι "O αντιχείρας ανεξαρτητοποιεί τον άνθρωπο". Έτσι αν δείτε τον αντιχείρα ενός χιμπαντζή, ενώ είναι υγιέστατος και ανεπτυγμένος , δεν φτάνει ποτέ παρά πάνω από την αρχή του δείκτη του χεριού του . Έτσι και στους ανθρώπους όσο πιο μεγάλος και μακρύς είναι ένας αντιχείρας τόσο πιο πολύ κυριαρχούν οι πνευματικές του ικανότητες . Ενώ αντίθετα ο άνθρωπος με κοντό άκομψο, τραχύ αντιχείρα είναι τραχύς και ζωώδης στις ιδέες και τα ένστικτά του. Tα άτομα με μακρύ καλοσχηματισμένο αντιχείρα είναι διανοούμενοι και για την εκπλήρωση ενός σκοπού, θα χρησιμοποιούν την διανοητική δύναμη της θέλησης και όχι την κτηνώδη δύναμη τους, την οποία θα εφαρμόσει ο άνθρωπος με τον κοντό χοντρό αντιχείρα.