01 Φεβρουαρίου 2011, 23:47
Χωρισμός, μετά από χρόνια..
TheDarkSideOfTheMoon (02.02.2011)
Πόσο δίκιο έχεις!!Ο περισσότερος κόσμος νομίζει ότι το να παίρνεις διαζύγιο σημαίνει αυτομάτως ότι έχεις αποτύχει στη ζωή σου!Κι ακόμη χειρότερα όπως λες συνεχίζουν τα ζευγάρια να είναι παντρεμένα γιατί πιστεύουν ότι έτσι δε θα δημιουργήσουν πρόβλημα στην ψυχική υγεία των παιδιών τους.Είναι δηλαδή καλύτερα να βλέπουν μικρά (αλλά και μεγάλα παιδιά) τους γονείς τους να μη μιλάνε ή να τσακώνονται?Να γνωρίζουν αυτά τα παιδιά ότι ο μόνος λόγος που οι γονείς τους παραμένουν μαζί, παρόλο που δεν αντέχουν ο ένας τον άλλο, είναι αυτά?Το να νιώθει δηλαδή το παιδί υπεύθυνο για τη δυστυχία των γονιών του δεν είναι σημαντικό,έτσι?
Δεν καταλαβαίνω...Γιατί τόση ανωριμότητα και τόσος εγωισμός??mardhm (02.02.2011)
Κατανόηση , χιούμορ και ψυχραιμία είναι οι βασικές προϋποθέσεις για ένα γάμο!
Όταν έχεις υπομονή και κατανόηση , τότε μπορείς να ξεπεράσεις πολλές αναπάντεχες δυσκολίες στο γάμο σου και ίσως… ίσως… και να τον σώσεις. Πολλοί άνθρωποι που δεν είχαν υπομονή και πήραν βιαστικές αποφάσεις μετά το μετάνιωσαν πικρά. Και το θέμα είναι πως μετά είναι αργά. Γιατί κατά την άποψη μου όταν κάτι εύθραυστο δεν το προσέχεις και το αφήσεις να σου φύγει από τα χέρια και αν όχι να σπάσει, να ραγίσει τότε μετά που θα το εκτιμήσεις και θα το ξαναπιάσεις στα χέρια σου θα είναι ήδη με ρωγμές. Δεν θα ξαναγίνει ποτέ ίδιο… Ναι και βέβαια δεν είναι εύκολο να κάνεις πάντα υπομονή. Αλλά τουλάχιστον πρέπει να το παλεύουμε. Όταν έρθουν οι πρώτες δυσκολίες ( σε κάθε γάμο έρχονται) ας τους δώσουμε το χρόνο να αποχωρήσουν αυτές πριν φύγουμε εμείς πρώτοι. Αν βέβαια αντί να υποχωρήσουν γίνονται κάθε μέρα και περισσότερες τότε ναι, πρέπει να φεύγουμε. Αυτά βέβαια ίσως αφορούν τους γάμους των δυο τριών χρόνων που διαλύονται πριν καν αρχίσουν. (Ένα τεράστιο ποσοστό)
Αλλά για να έχει μείνει κάποιος 30 χρόνια με κάποιον άλλον έχει κάνει λάθος που δεν έχει λύσει βασικά προβλήματα της σχέσης τους. Αυτά που άφησε να γιγαντωθούν και να φτάσουν να τους χωρίσουν σήμερα. Παρά έκανε υπομονή, αντί να βάλει το μαχαίρι στο κόκκαλο όταν έπρεπε και να πονέσει, αλλά να γιατρευτεί νωρίτερα.
Τέλος πρέπει να πω πως συμφωνώ με μια δημοσίευση που είχε αναρτήσει ο Sven στις πρώτες του εγγραφές (εκείνες που έχει σβήσει, Τι κρίμα!!! Μας χρωστά ξανά μια τέτοια ανάλυση) .
Αν θυμάμαι καλά έγραφε με λίγα λόγια πως ο άνθρωπος είναι πολυγαμικό όν και πως ο γάμος σ αυτό το θέμα έχει αποτύχει. Αν δεν αλλάξει μορφή και ουσία στα επόμενα χρόνια, όλο και λιγότεροι άνθρωποι θα αποφασίζουν να παντρευτούν και όλο και περισσότεροι θα αποφασίζουν να χωρίζουν! Με τόσα διαζύγια τριγύρω, πρέπει να προβληματιστούμε. Τι δεν κάνουμε καλά. Και να το αλλάξουμε πριν να είναι αργά!
Sven θυμάμαι καλά ή κάνω λάθος; Διόρθωσέ με αν κάνω λάθος : -)
Καλό βράδυ Τάσο! Πάντα θίγεις ωραία θέματα, πρόσφορα για συζήτηση!
ZARATHUSTRA (03.02.2011)
Δεν πειραζει Τασο μου , να ειναι καλα οι ανθρωποι και να ειναι γεροι .
Το "μαναβικο" να ναι καλα .
Αυτο δεν αδειαζει ποτε , απο λογιων λογιων φρουτα .
Υγεια και ορεξη να χουν .
Απλα ας εχουν υποψη τους και οσοι διαβαζουν πως , οι ανθρωποι δεν αλλαζουν .
Τους δεχομαστε οπως ειναι .
Ας μην προσπαθουμε ... αθελα μας να επιβαλλουμε τις ορεξεις μας στον συντροφο μας και ας τον αφηνουμε να παιρνει βαθειες ανασες .
Δυστυχως δεν εχω γνωρισει τετοια ζευγαρια ακομα .
Υπαρχει και ενα ποσοστουλι που το παλεψε αλλα ... πρεπει να θελουν και οι δυο . Οταν προσπαθει ο ενας , δεν γινεται τιποτα .
Τελος παντων , ανθρωπινο , πολυ ανθρωπινο , ολα καλα , ολα ανθηρα ! Oraclas (03.02.2011)
TheDarkSideOfTheMoon,
ακόμα και η οπισθοδρομική εκκλησία, μας αφήνει να παντρευτούμε 3 φορές!!! άρα θεωρεί εύλογο το γεγονός ότι για κάποιον λόγο μπορεί να αποτύχεις στην σωστή ανεύρεση συντρόφου τουλάχιστον δύο φορές. Γενικά είμαι ενάντια στον γάμο και εκνευρίζομαι όταν ακούω μεγάλα ζευγάρια ότι οι νέοι δεν σέβονται τίποτα και στην εποχή τους δεν χώριζαν ποτέ, ενώ τώρα είναι της μόδας. Δεν είναι θέμα μόδας ή ταιριάζεις με κάποιον ή δεν ταιριάζεις. Και είναι ζευγάρια που απλά δέχονται ο ένας τον άλλον, που δεν μιλούν, δεν αναπνέουν από τον άλλον, δεν είναι ερωτευμένα. Μόνο αγάπη υπάρχει σε αυτά τα ζευγάρια και συνήθεια. Ο σεβασμός όμως που είναι το πιο βασικό, δεν υπάρχει. Σεβασμός για τη ζωή λοιπόν! Η ΖΩΗ είναι μικρή και πρέπει να την απολαμβάνουμε κάθε στιγμή.
Zeta,
έχεις δίκιο και χαίρομαι που η γυναίκα αυτή προχώρησε μπροστά γιατί οι γυναίκες συνήθως είναι οι ανασφαλείς που υπομένουν μία σχέση, επειδή έχουν περιορισμένες επιλογές. Πάντα υπάρχουν επιλογές και πάντα μία ΝΕΑ ΑΡΧΗ που μας δίνει ελπίδα για ένα καλύτερο μέλλον. Πάντως όσο πιο πολύ μεγαλώνουμε τόσο πιο ξεκάθαρα είναι τα θέλω μας, αλλά και τα πιστεύω μας.
Μαράκι, συμφωνούμε εν μέρει σε κάποια πράγματα και σε άλλα όχι. Συμφωνώ ότι αν ραγίσει το γυαλί.. είναι πλέον αργά, όπως και αν μετά από 30 χρόνια διαλύσεις κάτι, είναι γιατί ένας ελέφαντας από μικροπράγματα σε έχει πλακώσει. Δεν συμφωνώ με την υπομονή. Όπως έλεγε και μία γνωστή μου:
"είμαι αυτό που είμαι και δεν αλλάζω για κανέναν. Κάποιος, κάπου, κάποτε θα βρεθεί για να με θέλει ακριβώς για αυτό που είμαι."
(Πάντως, ποτέ κανείς δεν έμαθε γιατί είναι τόσο καιρό μόνη της..)
Αν όμως η υπομονή μετατραπεί σε αλληλοκατανόηση, τότε ίσως αυτό είναι το μυστικό για μία μακροχρόνια συμβίωση δύο ανθρώπων (να μην περιοριστούμε στο θέμα του γάμου μόνο). Ναι, ο Σβεν, σαν γνήσιος ερμηνευτής ψυχών..έχει πιάσει τον αντίκτυπο από πρώτο χέρι.
Φίλε Ζάρα, μήπως να το σκεφτείς το ταξιδάκι.. τόσα φρούτα περιμένουν να τα δοκιμάσεις και μερικά είναι πολύ ώριμα!!
Οι άνθρωποι όντως δεν αλλάζουν και αν αλλάξουν δεν είναι αυτοί που ήταν. Όπως είχα διαβάσει κάτι έξυπνο:
"Οι γυναίκες παντρεύονται περιμένοντας τον να αλλάξει. Οι άντρες γιατί πιστεύουν ότι δεν θα αλλάξει. Και οι δύο κάνουν λάθος"
Πάντως έχω γνωρίσει τουλάχιστον τρία ζευγάρια ιδανικά. sven (04.02.2011)
Φίλε Τάσο,
είναι τεκμηριωμένο πως τα παιδιά δεν τραυματίζονται από ένα ενδεχόμενο διαζύγιο των γονιών τους, αλλά από ένα ΚΑΚΟ διαζύγιο ή από μια ΚΑΚΗ σχέση των γονιών τους…
Η ματαίωση κάθε σκέψης αποχώρησης από ένα γάμο εξαιτίας του φόβου μήπως τραυματιστούν τα παιδιά, οφείλεται είτε σε άγνοια, είτε σε λανθασμένους μύθους, είτε σε αναζήτηση ενός ισχυρού άλλοθι για την αδυναμία αποχωρισμού και του φόβου της επόμενης μέρας…
ΥΓ. Πολύ σωστή η άποψη πως «…το πόσο αγαπημένο είναι ένα ζευγάρι, φαίνεται πρωτίστως στον τρόπο που τσακώνεται και όχι στο πως συμφιλιώνεται ή αν κρατάει κακίες…».
Καλό ξημέρωμα!!!
pterarhos (04.02.2011)
Καλησπερα Τασουλη.
Την γνωμη μου την εχω εκφρασει κι αλλη φορα πανω στο θεμα.
Απο μια συμβιβασμενη κοινη ζωη χωρις κοινα καλυτερα μια ζωη αληθινη και για τους δυο χωρια...
Θα μου πεις δεν ειναι παντα ευκολο.
Τουλαχιστον προσωπικα το εχω σαν αρχη.
Καλο ξημερωμα.reteos (04.02.2011)
Είναι σχεδόν απίθανο να υπάρξει πλήρης ταύτιση των χαρακτήρων των ανθρώπων.
Αναγκαστικά σε ένα ζευγάρι , σε κάποια θέματα, θα γίνουν συμβιβασμοί. Αλλά οι συμβιβασμοί αυτοί να είναι εντός λογικών ορίων και όχι μονόπλευροι.
gianna-dep (04.02.2011)
δεν υπαρχει χειροτερη μοναξια απο τη μοναξια των δυο Ενασ γαμος για να ειναι βιωσιμος πρεπει να υπαρχει αλληλοσεβασμος και αυτοσεβασμος margatsif (04.02.2011)
Χώρισα μετά απο δεκαπέντε χρόνια γάμου,έχοντας δύο παιδιά στην εφηβεία.
Έπρεπε έτσι να γίνει,γιατί δεν υπήρχε πλέον καμμία επικοινωνία μεταξύ μας.
Όλα αλλάξανε,μα η ζωή τραβά την ανηφόρα και ο χρόνος είναι γιατρός,φέρνοντας πολλά καινούργια θεραπευτικά δώρα στο διάβα του.
Όταν ηρέμησα μετά την πρώτη καταιγίδα παράξενων και δυνατών συναισθημάτων,έγραψα ένα ποίημα που σας το παραθέτω και πιστεύω πως τα λέι όλα.
Ο τίτλος του είναι '' Σ'ευχαριστώ '' και είναι αφιερωμένο στην πρώην σύζυγό μου.
Σ'ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ.
Βρήκα άλλους τρόπους να κινούμαι και να χαίρομαι
κάποια άλλα στέκια και ανθρώπους ν'αγαπάω
με άλλο στιλ να μιλώ,μα και να φέρομαι
να προχωρώ μες τη ζωή και να ξεχνάω.
Τα πάντα γίνανε καινούργια πολιτεία
όπου ξανά ποτέ δεν έτυχε να μπω
κάπου βαθιά σ'ευχαριστώ που είσαι η αιτία
που τόσα άγνωστα κι ωραία θα γευστώ.
Νιώθω το σώμα μου πιο νέο δέκα χρόνια
χωρούν αέρα τα πνευμόνια πιο πολύ
λέω πως έγινα κορμός κι όχι βιγόνια
ισχνή κι απότιστη κλεισμένη σε κελί.
Χιλιάδες δρόμους μου'χεις δώσει να βαδίσω
τα χέρια μου έκανες τεράστια φτερά
τι όμορφο ήταν απο σένα να χωρίσω
που ήσουν μ'άλλον και με πρόδινες πικρά.
Έχω μπροστά πια το κεφάλι,δε γυρίζω
να λυπηθώ,να σιχαθώ,να εκνευριστώ
οι επιλογές θα πληρωθούν και το γνωρίζω
ποια αράχνη κράτησε για πάντα έναν ιστό;
Oraclas (04.02.2011)
Φίλε Σβεν,
τα παιδιά πρωτίστως τραυματίζονται από τη σχέση των γονιών τους και την συνεχή αλληλοκατηγορία τους ενός στον άλλον.
Φυσικά και με βρίσκεις σύμφωνο στην αδυναμία αποχωρισμού κάποιου δυστυχισμένου από τον γάμο του. Φίλος συνέχεια διαμαρτύρεται ότι αν τα παιδιά του ήταν μεγάλα, αυτός θα είχε χωρίσει. Βγαίνουμε, μας αναφέρει τα προβληματά του, αυτός ηρεμεί και μετά τα ξεχνάει όλα.. μέχρι την επόμενη φορά που θα βγούμε. Φυσικά, περιττό να αναφέρω ότι είναι ο υποκινητής κάθε εξόδου.
Αυτό πάντως με τους τσακωμούς, το έχω δει στα αγαπημένα ζευγάρια που αναφέρω. Ένα από αυτά είχε τσακωθεί με έναν πολύ γλυκό τρόπο που όλοι οι άλλοι που παρεβρισκόμασταν, αναρωτιόμασταν αν τσακώνονται πράγματι ή φλερτάρουν..
Φίλε Χάρη,
ο συμβιβασμός δεν κάνει καλό, αλλά ακόμα οι πιο δύσπιστοι πιστεύω πως θα δεχόντουσταν κάποιες μικρές υποχωρήσεις. Το κακό είναι όταν οι περιορισμοί και οι υποχωρήσεις, μας μετατρέπουν σε κάτι ξένο.
Φίλε Γιάννη,
φυσικά και είναι απίθανο να υπάρχει ταύτιση χαρακτήρων των ανθρώπων. Ίσως κάτι τέτοιο θα ήταν επικίνδυνο.. αλλά όπως είπα και στον Χάρη, οι συμβιβασμοί σε λογικά πλαίσια και αμφίδρομοι, ίσως έχουν νόημα, αρκεί να μην χάνεται η ελευθερία μας.
Gianna-dep,
είπες την μαγική κουβέντα. Σεβασμός. Πρώτα από όλα στη ΖΩΗ. Μετά στον εαυτό μας και στον σύντροφό μας. Αυτό ακριβώς ήθελε να αποφύγει η φίλη, έναν συμβιβασμό σε μία ζωή χωρίς ενδιαφέροντα μαζί με έναν άνθρωπο που στο παρελθόν υπήρξε τα πάντα στη ζωή της.Oraclas (04.02.2011)
Φίλε margatsif, το ποίημα σου τα λέει όλα πράγματι. Όμως ανεξάρτητα από το πότε έχει γραφτεί το ποίημα, βγάζει πόνο, κακία και όχι επιβεβαίωση της επιλογής σου.
Τα πέντε στάδια του χωρισμού, είναι:
1) Χωρισμός,
2) Διαπραγμάτευση,
3) Θυμός,
4) Κατάθλιψη και
5) Αποδοχή της κατάστασης.
Μόνο όταν φτάσεις στο 5ο βήμα, μπορείς να εκφραστείς σωστά. Πάντως το να γράφεις είναι ένα καλό βήμα για να ηρεμείς. Κάποιες στροφές από τα στιχάκια σου, μου άρεσαν ιδιαίτερα. Hastaroth (05.02.2011)
Τό ερώτημα είναι γιατί χάνεται η επικοινωνία μεταξύ τών δύο και γιατί δέν διαβλέπουν έγκαιρα τα πρώτα "παράσιτα" ώστε να προσπαθήσουν να επισκευάσουν την γραμμή.Αλλιώς,δέν έχει νόημα να παραμένουν ώς συνάθροιση δύο μεμονωμένων ανθρώπων....
Προφανώς ο αλληλοσεβασμός και η αλληλοκατανόηση βοηθούν στο να διατηρήται ζωντανή η επικοινωνία-όταν πάψη να υπάρχη αυτό το "δίδυμο",η γραμμή κόβεται και δέν μπορεί να ξαναλειτουργήση.
Επίσης δέν νομίζω ότι ο σωστός όρος είναι "συμβιβασμός".Θα έλεγα ότι περισσότερο πρόκειται γιά "εναρμόνιση" τών δύο χαρακτήρων ώστε παρ'όλο που δέν ταυτίζονται τελείως-όπως έγραψε και ο Γιάννης,αυτό είναι αδύνατον-εν τούτοις το αποτέλεσμά τους να είναι μιά ωραία και ανθεκτική σχέση....
Για να στείλετε σχόλιο πρέπει να έχετε συνδεθεί ως μέλος. Πατήστε εδώ για να συνδεθείτε ή εδώ για να εγγραφείτε.
Επιστροφή στο blog
Χωρισμός, μετά από χρόνια..
Ούτε οι πρώτοι είναι, ούτε οι τελευταίοι. Ήταν απλά πολλά τα χρόνια. Όσοι τους έβλεπαν έλεγαν τι αγαπημένο ζευγάρι είναι. Μα πίσω από τα χαμόγελα κρυβόντουσταν δάκρυα και στεναχώριες. Τριανταεφτά χρόνια μαζί και τώρα μόνοι.
Είναι μεγάλη απόφαση να χωρίσεις μετά από τόσο μεγάλη συμβίωση, αλλά για εμένα είναι ότι πιο έντιμο υπάρχει, να μην κρύβεται κάποιος πίσω από την ανασφάλεια και τον φόβο της μοναξιάς.
Τους λόγους ποτέ δεν τους έμαθα. Ίσως να υπήρχε κάποιος μεγάλος, ίσως πολλοί μικροί. Αλλά και τους μικρούς λόγους, αν τους μαζέψεις καμία φορά φτιάχνεις έναν ελέφαντα. Το μόνο που έμαθα ήταν τα λόγια της:
-Δεν ήθελα να φτάσω σε μία ηλικία που δεν θα είχα πλέον επιλογή και θα μισούσα όσα είχα αγαπήσει.
Πολλά ζευγάρια τσακώνονται και τα περισσότερα τα βρίσκουν. Συνήθως μετά από έναν τσακωμό είναι πιο δυνατά, ενώ άλλα απλά παρατείνουν την δυστυχία τους, για λίγες στιγμές ηρεμίας. Όμως το πόσο αγαπημένο είναι ένα ζευγάρι, φαίνεται πρωτίστως στον τρόπο που τσακώνεται και όχι στο πως συμφιλιώνεται ή αν κρατάει κακίες. 
Όταν περιπλέκονται παιδιά είναι ακόμα χειρότερα τα πράγματα, αλλά όσοι μένουν σε έναν γάμο για τα παιδιά και μόνο, απατώνται οικτρά ότι είναι για το καλό τους.
Όλα έχουν σχέση με συμβιβασμούς. Αλλά τη στιγμή που συμβιβάζεσαι για λιγότερα από όσο αξίζεις, παίρνεις λιγότερα από όσα συμβιβάζεσαι.
TheDarkSideOfTheMoon (02.02.2011)
Πόσο δίκιο έχεις!!Ο περισσότερος κόσμος νομίζει ότι το να παίρνεις διαζύγιο σημαίνει αυτομάτως ότι έχεις αποτύχει στη ζωή σου!Κι ακόμη χειρότερα όπως λες συνεχίζουν τα ζευγάρια να είναι παντρεμένα γιατί πιστεύουν ότι έτσι δε θα δημιουργήσουν πρόβλημα στην ψυχική υγεία των παιδιών τους.Είναι δηλαδή καλύτερα να βλέπουν μικρά (αλλά και μεγάλα παιδιά) τους γονείς τους να μη μιλάνε ή να τσακώνονται?Να γνωρίζουν αυτά τα παιδιά ότι ο μόνος λόγος που οι γονείς τους παραμένουν μαζί, παρόλο που δεν αντέχουν ο ένας τον άλλο, είναι αυτά?Το να νιώθει δηλαδή το παιδί υπεύθυνο για τη δυστυχία των γονιών του δεν είναι σημαντικό,έτσι?
Δεν καταλαβαίνω...Γιατί τόση ανωριμότητα και τόσος εγωισμός??mardhm (02.02.2011)
Κατανόηση , χιούμορ και ψυχραιμία είναι οι βασικές προϋποθέσεις για ένα γάμο!
Όταν έχεις υπομονή και κατανόηση , τότε μπορείς να ξεπεράσεις πολλές αναπάντεχες δυσκολίες στο γάμο σου και ίσως… ίσως… και να τον σώσεις. Πολλοί άνθρωποι που δεν είχαν υπομονή και πήραν βιαστικές αποφάσεις μετά το μετάνιωσαν πικρά. Και το θέμα είναι πως μετά είναι αργά. Γιατί κατά την άποψη μου όταν κάτι εύθραυστο δεν το προσέχεις και το αφήσεις να σου φύγει από τα χέρια και αν όχι να σπάσει, να ραγίσει τότε μετά που θα το εκτιμήσεις και θα το ξαναπιάσεις στα χέρια σου θα είναι ήδη με ρωγμές. Δεν θα ξαναγίνει ποτέ ίδιο… Ναι και βέβαια δεν είναι εύκολο να κάνεις πάντα υπομονή. Αλλά τουλάχιστον πρέπει να το παλεύουμε. Όταν έρθουν οι πρώτες δυσκολίες ( σε κάθε γάμο έρχονται) ας τους δώσουμε το χρόνο να αποχωρήσουν αυτές πριν φύγουμε εμείς πρώτοι. Αν βέβαια αντί να υποχωρήσουν γίνονται κάθε μέρα και περισσότερες τότε ναι, πρέπει να φεύγουμε. Αυτά βέβαια ίσως αφορούν τους γάμους των δυο τριών χρόνων που διαλύονται πριν καν αρχίσουν. (Ένα τεράστιο ποσοστό)
Αλλά για να έχει μείνει κάποιος 30 χρόνια με κάποιον άλλον έχει κάνει λάθος που δεν έχει λύσει βασικά προβλήματα της σχέσης τους. Αυτά που άφησε να γιγαντωθούν και να φτάσουν να τους χωρίσουν σήμερα. Παρά έκανε υπομονή, αντί να βάλει το μαχαίρι στο κόκκαλο όταν έπρεπε και να πονέσει, αλλά να γιατρευτεί νωρίτερα.
Τέλος πρέπει να πω πως συμφωνώ με μια δημοσίευση που είχε αναρτήσει ο Sven στις πρώτες του εγγραφές (εκείνες που έχει σβήσει, Τι κρίμα!!! Μας χρωστά ξανά μια τέτοια ανάλυση) .
Αν θυμάμαι καλά έγραφε με λίγα λόγια πως ο άνθρωπος είναι πολυγαμικό όν και πως ο γάμος σ αυτό το θέμα έχει αποτύχει. Αν δεν αλλάξει μορφή και ουσία στα επόμενα χρόνια, όλο και λιγότεροι άνθρωποι θα αποφασίζουν να παντρευτούν και όλο και περισσότεροι θα αποφασίζουν να χωρίζουν! Με τόσα διαζύγια τριγύρω, πρέπει να προβληματιστούμε. Τι δεν κάνουμε καλά. Και να το αλλάξουμε πριν να είναι αργά!
Sven θυμάμαι καλά ή κάνω λάθος; Διόρθωσέ με αν κάνω λάθος : -)
Καλό βράδυ Τάσο! Πάντα θίγεις ωραία θέματα, πρόσφορα για συζήτηση!
ZARATHUSTRA (03.02.2011)
Δεν πειραζει Τασο μου , να ειναι καλα οι ανθρωποι και να ειναι γεροι .
Το "μαναβικο" να ναι καλα .
Αυτο δεν αδειαζει ποτε , απο λογιων λογιων φρουτα .
Υγεια και ορεξη να χουν .
Απλα ας εχουν υποψη τους και οσοι διαβαζουν πως , οι ανθρωποι δεν αλλαζουν .
Τους δεχομαστε οπως ειναι .
Ας μην προσπαθουμε ... αθελα μας να επιβαλλουμε τις ορεξεις μας στον συντροφο μας και ας τον αφηνουμε να παιρνει βαθειες ανασες .
Δυστυχως δεν εχω γνωρισει τετοια ζευγαρια ακομα .
Υπαρχει και ενα ποσοστουλι που το παλεψε αλλα ... πρεπει να θελουν και οι δυο . Οταν προσπαθει ο ενας , δεν γινεται τιποτα .
Τελος παντων , ανθρωπινο , πολυ ανθρωπινο , ολα καλα , ολα ανθηρα ! Oraclas (03.02.2011)
TheDarkSideOfTheMoon,
ακόμα και η οπισθοδρομική εκκλησία, μας αφήνει να παντρευτούμε 3 φορές!!! άρα θεωρεί εύλογο το γεγονός ότι για κάποιον λόγο μπορεί να αποτύχεις στην σωστή ανεύρεση συντρόφου τουλάχιστον δύο φορές. Γενικά είμαι ενάντια στον γάμο και εκνευρίζομαι όταν ακούω μεγάλα ζευγάρια ότι οι νέοι δεν σέβονται τίποτα και στην εποχή τους δεν χώριζαν ποτέ, ενώ τώρα είναι της μόδας. Δεν είναι θέμα μόδας ή ταιριάζεις με κάποιον ή δεν ταιριάζεις. Και είναι ζευγάρια που απλά δέχονται ο ένας τον άλλον, που δεν μιλούν, δεν αναπνέουν από τον άλλον, δεν είναι ερωτευμένα. Μόνο αγάπη υπάρχει σε αυτά τα ζευγάρια και συνήθεια. Ο σεβασμός όμως που είναι το πιο βασικό, δεν υπάρχει. Σεβασμός για τη ζωή λοιπόν! Η ΖΩΗ είναι μικρή και πρέπει να την απολαμβάνουμε κάθε στιγμή.
Zeta,
έχεις δίκιο και χαίρομαι που η γυναίκα αυτή προχώρησε μπροστά γιατί οι γυναίκες συνήθως είναι οι ανασφαλείς που υπομένουν μία σχέση, επειδή έχουν περιορισμένες επιλογές. Πάντα υπάρχουν επιλογές και πάντα μία ΝΕΑ ΑΡΧΗ που μας δίνει ελπίδα για ένα καλύτερο μέλλον. Πάντως όσο πιο πολύ μεγαλώνουμε τόσο πιο ξεκάθαρα είναι τα θέλω μας, αλλά και τα πιστεύω μας.
Μαράκι, συμφωνούμε εν μέρει σε κάποια πράγματα και σε άλλα όχι. Συμφωνώ ότι αν ραγίσει το γυαλί.. είναι πλέον αργά, όπως και αν μετά από 30 χρόνια διαλύσεις κάτι, είναι γιατί ένας ελέφαντας από μικροπράγματα σε έχει πλακώσει. Δεν συμφωνώ με την υπομονή. Όπως έλεγε και μία γνωστή μου:
"είμαι αυτό που είμαι και δεν αλλάζω για κανέναν. Κάποιος, κάπου, κάποτε θα βρεθεί για να με θέλει ακριβώς για αυτό που είμαι."
(Πάντως, ποτέ κανείς δεν έμαθε γιατί είναι τόσο καιρό μόνη της..)
Αν όμως η υπομονή μετατραπεί σε αλληλοκατανόηση, τότε ίσως αυτό είναι το μυστικό για μία μακροχρόνια συμβίωση δύο ανθρώπων (να μην περιοριστούμε στο θέμα του γάμου μόνο). Ναι, ο Σβεν, σαν γνήσιος ερμηνευτής ψυχών..έχει πιάσει τον αντίκτυπο από πρώτο χέρι.
Φίλε Ζάρα, μήπως να το σκεφτείς το ταξιδάκι.. τόσα φρούτα περιμένουν να τα δοκιμάσεις και μερικά είναι πολύ ώριμα!!
Οι άνθρωποι όντως δεν αλλάζουν και αν αλλάξουν δεν είναι αυτοί που ήταν. Όπως είχα διαβάσει κάτι έξυπνο:
"Οι γυναίκες παντρεύονται περιμένοντας τον να αλλάξει. Οι άντρες γιατί πιστεύουν ότι δεν θα αλλάξει. Και οι δύο κάνουν λάθος"
Πάντως έχω γνωρίσει τουλάχιστον τρία ζευγάρια ιδανικά. sven (04.02.2011)
Φίλε Τάσο,
είναι τεκμηριωμένο πως τα παιδιά δεν τραυματίζονται από ένα ενδεχόμενο διαζύγιο των γονιών τους, αλλά από ένα ΚΑΚΟ διαζύγιο ή από μια ΚΑΚΗ σχέση των γονιών τους…
Η ματαίωση κάθε σκέψης αποχώρησης από ένα γάμο εξαιτίας του φόβου μήπως τραυματιστούν τα παιδιά, οφείλεται είτε σε άγνοια, είτε σε λανθασμένους μύθους, είτε σε αναζήτηση ενός ισχυρού άλλοθι για την αδυναμία αποχωρισμού και του φόβου της επόμενης μέρας…
ΥΓ. Πολύ σωστή η άποψη πως «…το πόσο αγαπημένο είναι ένα ζευγάρι, φαίνεται πρωτίστως στον τρόπο που τσακώνεται και όχι στο πως συμφιλιώνεται ή αν κρατάει κακίες…».
Καλό ξημέρωμα!!!
pterarhos (04.02.2011)
Καλησπερα Τασουλη.
Την γνωμη μου την εχω εκφρασει κι αλλη φορα πανω στο θεμα.
Απο μια συμβιβασμενη κοινη ζωη χωρις κοινα καλυτερα μια ζωη αληθινη και για τους δυο χωρια...
Θα μου πεις δεν ειναι παντα ευκολο.
Τουλαχιστον προσωπικα το εχω σαν αρχη.
Καλο ξημερωμα.reteos (04.02.2011)
Είναι σχεδόν απίθανο να υπάρξει πλήρης ταύτιση των χαρακτήρων των ανθρώπων.
Αναγκαστικά σε ένα ζευγάρι , σε κάποια θέματα, θα γίνουν συμβιβασμοί. Αλλά οι συμβιβασμοί αυτοί να είναι εντός λογικών ορίων και όχι μονόπλευροι.
gianna-dep (04.02.2011)
δεν υπαρχει χειροτερη μοναξια απο τη μοναξια των δυο Ενασ γαμος για να ειναι βιωσιμος πρεπει να υπαρχει αλληλοσεβασμος και αυτοσεβασμος margatsif (04.02.2011)
Χώρισα μετά απο δεκαπέντε χρόνια γάμου,έχοντας δύο παιδιά στην εφηβεία.
Έπρεπε έτσι να γίνει,γιατί δεν υπήρχε πλέον καμμία επικοινωνία μεταξύ μας.
Όλα αλλάξανε,μα η ζωή τραβά την ανηφόρα και ο χρόνος είναι γιατρός,φέρνοντας πολλά καινούργια θεραπευτικά δώρα στο διάβα του.
Όταν ηρέμησα μετά την πρώτη καταιγίδα παράξενων και δυνατών συναισθημάτων,έγραψα ένα ποίημα που σας το παραθέτω και πιστεύω πως τα λέι όλα.
Ο τίτλος του είναι '' Σ'ευχαριστώ '' και είναι αφιερωμένο στην πρώην σύζυγό μου.
Σ'ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ.
Βρήκα άλλους τρόπους να κινούμαι και να χαίρομαι
κάποια άλλα στέκια και ανθρώπους ν'αγαπάω
με άλλο στιλ να μιλώ,μα και να φέρομαι
να προχωρώ μες τη ζωή και να ξεχνάω.
Τα πάντα γίνανε καινούργια πολιτεία
όπου ξανά ποτέ δεν έτυχε να μπω
κάπου βαθιά σ'ευχαριστώ που είσαι η αιτία
που τόσα άγνωστα κι ωραία θα γευστώ.
Νιώθω το σώμα μου πιο νέο δέκα χρόνια
χωρούν αέρα τα πνευμόνια πιο πολύ
λέω πως έγινα κορμός κι όχι βιγόνια
ισχνή κι απότιστη κλεισμένη σε κελί.
Χιλιάδες δρόμους μου'χεις δώσει να βαδίσω
τα χέρια μου έκανες τεράστια φτερά
τι όμορφο ήταν απο σένα να χωρίσω
που ήσουν μ'άλλον και με πρόδινες πικρά.
Έχω μπροστά πια το κεφάλι,δε γυρίζω
να λυπηθώ,να σιχαθώ,να εκνευριστώ
οι επιλογές θα πληρωθούν και το γνωρίζω
ποια αράχνη κράτησε για πάντα έναν ιστό;
Oraclas (04.02.2011)
Φίλε Σβεν,
τα παιδιά πρωτίστως τραυματίζονται από τη σχέση των γονιών τους και την συνεχή αλληλοκατηγορία τους ενός στον άλλον.
Φυσικά και με βρίσκεις σύμφωνο στην αδυναμία αποχωρισμού κάποιου δυστυχισμένου από τον γάμο του. Φίλος συνέχεια διαμαρτύρεται ότι αν τα παιδιά του ήταν μεγάλα, αυτός θα είχε χωρίσει. Βγαίνουμε, μας αναφέρει τα προβληματά του, αυτός ηρεμεί και μετά τα ξεχνάει όλα.. μέχρι την επόμενη φορά που θα βγούμε. Φυσικά, περιττό να αναφέρω ότι είναι ο υποκινητής κάθε εξόδου.
Αυτό πάντως με τους τσακωμούς, το έχω δει στα αγαπημένα ζευγάρια που αναφέρω. Ένα από αυτά είχε τσακωθεί με έναν πολύ γλυκό τρόπο που όλοι οι άλλοι που παρεβρισκόμασταν, αναρωτιόμασταν αν τσακώνονται πράγματι ή φλερτάρουν..
Φίλε Χάρη,
ο συμβιβασμός δεν κάνει καλό, αλλά ακόμα οι πιο δύσπιστοι πιστεύω πως θα δεχόντουσταν κάποιες μικρές υποχωρήσεις. Το κακό είναι όταν οι περιορισμοί και οι υποχωρήσεις, μας μετατρέπουν σε κάτι ξένο.
Φίλε Γιάννη,
φυσικά και είναι απίθανο να υπάρχει ταύτιση χαρακτήρων των ανθρώπων. Ίσως κάτι τέτοιο θα ήταν επικίνδυνο.. αλλά όπως είπα και στον Χάρη, οι συμβιβασμοί σε λογικά πλαίσια και αμφίδρομοι, ίσως έχουν νόημα, αρκεί να μην χάνεται η ελευθερία μας.
Gianna-dep,
είπες την μαγική κουβέντα. Σεβασμός. Πρώτα από όλα στη ΖΩΗ. Μετά στον εαυτό μας και στον σύντροφό μας. Αυτό ακριβώς ήθελε να αποφύγει η φίλη, έναν συμβιβασμό σε μία ζωή χωρίς ενδιαφέροντα μαζί με έναν άνθρωπο που στο παρελθόν υπήρξε τα πάντα στη ζωή της.Oraclas (04.02.2011)
Φίλε margatsif, το ποίημα σου τα λέει όλα πράγματι. Όμως ανεξάρτητα από το πότε έχει γραφτεί το ποίημα, βγάζει πόνο, κακία και όχι επιβεβαίωση της επιλογής σου.
Τα πέντε στάδια του χωρισμού, είναι:
1) Χωρισμός,
2) Διαπραγμάτευση,
3) Θυμός,
4) Κατάθλιψη και
5) Αποδοχή της κατάστασης.
Μόνο όταν φτάσεις στο 5ο βήμα, μπορείς να εκφραστείς σωστά. Πάντως το να γράφεις είναι ένα καλό βήμα για να ηρεμείς. Κάποιες στροφές από τα στιχάκια σου, μου άρεσαν ιδιαίτερα. Hastaroth (05.02.2011)
Τό ερώτημα είναι γιατί χάνεται η επικοινωνία μεταξύ τών δύο και γιατί δέν διαβλέπουν έγκαιρα τα πρώτα "παράσιτα" ώστε να προσπαθήσουν να επισκευάσουν την γραμμή.Αλλιώς,δέν έχει νόημα να παραμένουν ώς συνάθροιση δύο μεμονωμένων ανθρώπων....
Προφανώς ο αλληλοσεβασμός και η αλληλοκατανόηση βοηθούν στο να διατηρήται ζωντανή η επικοινωνία-όταν πάψη να υπάρχη αυτό το "δίδυμο",η γραμμή κόβεται και δέν μπορεί να ξαναλειτουργήση.
Επίσης δέν νομίζω ότι ο σωστός όρος είναι "συμβιβασμός".Θα έλεγα ότι περισσότερο πρόκειται γιά "εναρμόνιση" τών δύο χαρακτήρων ώστε παρ'όλο που δέν ταυτίζονται τελείως-όπως έγραψε και ο Γιάννης,αυτό είναι αδύνατον-εν τούτοις το αποτέλεσμά τους να είναι μιά ωραία και ανθεκτική σχέση....
Για να στείλετε σχόλιο πρέπει να έχετε συνδεθεί ως μέλος. Πατήστε εδώ για να συνδεθείτε ή εδώ για να εγγραφείτε.
Επιστροφή στο blog
Συγγραφέας
oraclas
Τ.Χ.Κ.
DBA
από ΒΥΡΩΝΑΣ
Περί Blog
blogs.musicheaven.gr/oraclas
Στίχοι, μουσική, αποφθέγματα και όσα πράγματα αγαπώ και θέλω να μοιράζομαι..
Tags
Επίσημοι αναγνώστες (18)
Τα παρακάτω μέλη ενημερώνονται κάθε φορά που ανανεώνεται το blog
Πρόσφατα...
Δημοφιλέστερα...
Αρχείο...
Links
oraclas
Τ.Χ.Κ.
DBA
από ΒΥΡΩΝΑΣ
Περί Blog
blogs.musicheaven.gr/oraclas
Στίχοι, μουσική, αποφθέγματα και όσα πράγματα αγαπώ και θέλω να μοιράζομαι..
Tags
Neruda Άγγελος αγάπη Διδάγματα Αγάπη Ελπίδα ελπίδα παιδιά Φιλία φτώχεια Αλαζονεία Αλληλεγγύη Αστεία Βιβλία Γνώμες Διακοπές Θυμός Προσωπικά φιλία Εμπειρία Ενδιαφέρον ετυμολογία Ενδιαφέροντα Επικαιρότητα έρευνα Έρευνα Μουσική έρωτας τραγούδι ποίηση ευτυχία ιστορία Ιστορίες_Καθημερινής_Τρέλας νοσταλγία Παιδιά Παράξενα Περίεργα πίστη Ποίηση πόλεμος προσωπικά Στρατός Χιούμορ ρητά στιχάκια Συμβουλές Ταινία ταινίες Τζόγος Τρίτη Ηλικία φιλοσοφία Φόβος χιούμορ Πληροφορική χρήμα Ψυχολογία
Επίσημοι αναγνώστες (18)
Τα παρακάτω μέλη ενημερώνονται κάθε φορά που ανανεώνεται το blog
- Deos
- axilleas23
- Guitarcp
- mary_omikron
- yokor
- alkyoni
- sillia
- Alks
- Latte
- Pagan
- nevitelle
- 8e8e8
- ZARATHUSTRA
- dikoni
- zeta490
- nquees
- xriska
- erotas2012
Πρόσφατα...
- Νουθετώντας την κλεψιά
- Πόσο κοστίζει ένα μικρό θαύμα..
- Πραγματική ομορφιά, είναι η ικανότητα να αγαπάς..
- O μετανιωμένος ταυρομάχος
- Το Αλφα Πι που με στοιχειώνει..
- Μία επιτυχημένη συνέντευξη..
- Οι δύο αλήθειες..
- Τα φτερά των γειτόνων..
Δημοφιλέστερα...
- Η Αλληγορία των Βατράχων
- Εσείς μιλάτε και γράφετε σωστά ελληνικά;
- Όταν η αγάπη νικάει τον θάνατο..
- Οι "παντοφλάκηδες"
- Δουλεύοντας στο Δημόσιο..
- Διάσημος ηθοποιός πεθαίνει από τη γρίπη των χοίρων (Χιούμορ)
- Τα μπισκότα και ο χρόνος που δεν γυρίζει πίσω..
- Το καλό πάντα μας επιστρέφει..
Αρχείο...
Links