Αν κάτι μου είχε κάνει εντύπωση στον μουσικό παράδεισο, είναι το πόσο φιλικά είναι όλα τα μέλη. Ανοιχτά, ομιλιτικά και γλυκήτατα... Και παρόλο που ήμουνα ψιλιασμένη... το χθεσινό δεν το περίμενα!!!

Σας ευχαριστώ όλους θερμά! Ανθρωπούς που μιλαμέ σε τακτική βάση ή και όχι! Να έχετε ό,τι καλύτερο στη ζωή σας... Και μάλλον οι ευχές σας πιάσαν τόπο γιατί όλα εξελίχθηκαν απολύτως ομαλά!

Την έσπασα την παράδοση:

Πρώτον έκοψα την τούρτα στο σπίτι μου.

Δεύτερον δεν άκουσα ξανά την ιστορία της γέννησης από την μαμά μου. Την  άκουσα από τον μπαμπά μου. Πρωτοτυπία κι αυτό.

Και τρίτον και βασικότερο δεν τσακώθηκα με κανέναν, δεν έβαλα τα κλάματα και δεν αρρώστησα.

Το μόνο ίσως ψεγάδι στην χθεσινή μέρα ήταν το "κατόρθωμα" της Sunny. Προκειμένου να κρύψει ένα κόκκαλο, σκαρφάλωσε σε μία γλάστρα της μαμάς μου για να το χώσει, η γλάστρα είχε κάκτους και της μπήκε ένα αγκάθι στην πατούσα. Κλαψούριζε το ζουζούνι, εγώ τρόμαξα...αλλά πήραμε γραμμή εγκαίρως τι είχε γίνει. Βγάλαμε το αγκάθι, της βάλαμε betadine, έτρωγε το betadine (που είναι απαίσιο) και μετά ήθελε χάδια... Ψευτόκλαιγε και τριβότανε.

Αχ τι την κάνω που της έχω αδυναμία;

Ευχαριστώ και πάλι!!!

Πολλά φιλιά και μια τεράστια αγκαλιά!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!