Τις δεσμίδες φωτός που σχηματίζονταν στον ασάλευτο βυθό, τις έσκιζε μόνο ο υπνωτικός κυματισμός από τα κοράλια. Πίσω από τον βράχο ήξερα πως ήταν ένα ψάρι, κοιμισμένο κι αυτό τώρα, μέσα στη απόλυτη σιωπή του βάθους...

Και αν νομίζετε πως αναφέρομαι στη θάλασσα, πλανιέστε πλάνην οικτράν. Για ενυδρείο μιλάω. Αυτούς τους ορθογώνιους μικρόκοσμους, με τους πολύχρωμους κατοίκους. Κάποια στιγμή θέλω να αποκτήσω ένα και να το τοποθετήσω σε περιόπτη θέση στο σπίτι. Λέω κάποια στιγμή, αφενός γιατί υπάρχουν άλλες προτεραιότητες αγορών και αφετέρου γιατί το ενυδρείο δεν είναι εύκολη υπόθεση.

Ποτέ δεν θα πήγαινα σε ένα μαγαζί να τους πω "Γεια σας, θέλω ενα ενυδρείο", χωρίς να ξέρω τι παίζει γύρω από το θέμα. Αλλά επειδή όπως προείπα δεν είναι μέσα στις προτεραιότητες μου, δεν είχα ασχοληθεί καθόλου με αυτό... ως σήμερα. Παραμονή του Δεκαπεντάγουστου, νέκρα στο γραφείο, για να μη με πάρει ο ύπνος είπα να δω τι παίζει. Βρήκα ένα site, έκανε κλικ και άρχισα να μορφώνομαι.

Έμαθα πως ανά λίτρο νερού αντιστοιχεί ένα εκατοστό ψαριού (?). Πως υπάρχουν ψάρια που πλέουν στο βυθό, άλλα που πλέουν στη μέση και άλλα στην επιφάνεια, γι' αυτό καλό θα είναι να συνδυάζεις από όλα τα είδη. Υπάρχουν ψάρια επιθετικά, φιλειρηνικά και άλλα που ενώ δεν θέλουν φασαρίες, αν απειλήσεις το χώρο τους γίνεται το σώσε. Πως για ένα ενυδρείο πρέπει να προμηθευτείς δεξαμενη, φίλτρο, φως, θερμόμετρο, διακοσμητικά και άλλα που δεν θυμάμαι τώρα. Υπάρχουν και τα έτοιμα, αλλά γενικώς δεν τα συνιστούσαν. Και όλα αυτά εξαρτώνται σαφώς από το μέγεθος, αλλά και από το τι θες να βάλεις μέσα.

Εεε, εγώ θέλω να βάλω Νέμους, που το κανονικό τους όνομα είναι Ocellaris Clownfish ή False Percula Anemonefish (δεν παίζει να το πω). Ο απαυτούλης, ο Νέμο, είναι του αλμυρού νερού, που σημαίνει μεγαλύτερη φροντίδα και ιδιαίτερα φίλτρα. Άρα και τα υπόλοιπα πρέπει να είναι του αλμυρού. Και είναι κάτι ψάρια...κάτι ουρές, κάτι χρώματα. Τέλεια. Αν είναι αλμυρό νερό μπορείς όμως να βάλεις κοράλια και αστερίες και γαρίδες...και χάζεψα.

Και αφού αναδυθούμε κάνουμε έναν απολογισμό και λέμε: (εσωτερικός διάλογος)

-Βρε σούργελο, μεγάλο, εσύ δεν κοιτάς με μάσκα το βυθό γιατί τα κάνεις πάνω σου με τα φύκια.

-Μα δε θα βάλω φύκια.

-Ακουμπάς γλίτσα (την άλγη όπως την λένε) και τσιρίζεις από αηδία

-Μα θα το καθαρίζω συχνά και θα πάρω και από εκείνα τα ψαράκια που την τρώνε.

-Αφού δεν έχεις υπομονή

-Εεε εντάξει, το ξέρω αλλά το αποτέλεσμα θα αξίζει τον κόπο. Στο τέλος τέλος δεν πάω να το πάρω αύριο, πρέπει πρώτα να πάρω ψυγείο είπαμε, άσε με να ονειρευτώ. 

Ο αστερίας σκαρφάλωνε αργά πάνω στο βράχο, για να χαθεί πίσω από το ροζ κοράλι που φωσφόριζε στο μισοσκόταδο. Οι γαρίδες... οι γαρίδες...

"Μαμάααα, έβαλες τις γαρίδες μου στο σαγανάκι;"