Τι κοινό μπορεί να έχουν όλα τα παραπάνω;

Έχουν πώς δεν έχουν.

Συνεχίζοντας λοιπόν στο ύφος του προηγούμενου πόστ, δεν γίνεται να μην αναφερθώ και σε σπουδαίους συνάδελφους, βλέπετε όταν κάνεις ΚΑΤΙ όντας ένας ΑΓΝΩΣΤΟΣ, κολακεύεσαι βλέποντας ότι ΚΑΠΟΙΟΣ ΓΝΩΣΤΟΣ υπήρξε συνάδελφος σου. Άλλο βέβαια το ότι αυτός ο ΓΝΩΣΤΟΣ είχε την εξυπνάδα να αφήσει αυτό το ΚΑΤΙ όταν έπρεπε ή να γίνει διάσημος μέσα από τη δουλειά του…λεπτομέρειες, σημασία έχει ότι με βαθειά συγκίνηση δηλώνω συνάδερφος με,

τον Πρόεδρο Μάο. Έτσι είναι, ο Μάο δούλεψε σαν βοηθός-βιβλιοθηκάριος στο Πανεπιστήμιο του Πεκίνου και αυτό τα εξηγεί πιστεύω όλα. Βιβλιοθηκάριος ήταν ο άνθρωπος και Πολιτιστική Επανάσταση θα’κανε, στην τελική αν θέλανε Πολεοδομική Επανάσταση ας βάζανε μηχανικό. Στο δρόμο που χάραξε λοιπόν ο σύντροφος-βιλιοθηκάριος, τι στα κομμάτια στην Ελλάδα ζω δε θα γίνω και εγώ κάπου Πρόεδρος, Διευθυντής έστω ή στην ξευτίλα γενικός γραμματέας (κατά προτίμηση παρακαλώ στο Υπουργείο Πολιτισμού);

Στην αντίπερα όχθη, βρίσκεται η κυρία Λάρα Μπούς, η σύζυγος του Τζώρτζ Μπούς του νεότερου, του Προέδρου των ΗΠΑ αν σας λέει κάτι. Η γλυκύτατη αυτή κυρία μάλιστα δούλευε σε βιβλιοθήκη Δημοτικού Σχολείου (!) όταν γνώρισε τον μέλλοντα σύζυγο της. Μα την αλήθεια δεν ξέρεις τι να πρωτοθαυμάσεις πια στους Αμερικανούς, έχουν προνοήσει για σχολικές βιβλιοθήκες και βιβλιοθηκαρίους για τα Δημοτικά, απίστευτο! Τελικά το αμερικάνικο σύστημα παιδείας είναι μοναδικό, προσφέρει τα πάντα εκτός από παιδεία.

Και επειδή δεν γίνεται να αφήσουμε και την αρχαία Ελλάδα απ’έξω (θα χαλάσει η μαγιά) δεν γίνεται να μην αναφερθώ και στον αρχαίο και πρώτο διδάξαντα συνάδελφο τον Δημήτριο τον Φαληρέα. Ξακουστός Αθηναίος φιλόοφος (εδώ που τα λέμε οι μισοί αρχαίοι Αθηναίοι ήταν φιλόσοφοι και οι άλλοι μισοί πολιτικοί) τον οποίο έκανε μεταγραφή στην ανερχόμενη Αλεξάνδρεια ο Πτολεμαίος ο Α’ το 297 π.Χ. Ο άνθρωπος αυτός υπήρξε και εμπνευστής και αρωγός για την δημιουργία της περίφημης Βιβλιοθήκης της Αλεξάνδρειας και αποτέλεσε πρότυπο για τον βιβλιοθηκάριο-λόγιο-γραμματικό-σοφό-άνθρωπο των γραμμάτων.

Respect για τον εξ’αρχαιότητας συνάδερφο!

Ακόμη διάσημοι βιβλιοθηκάριοι υπήρξαν οι:

Giacomo Casanova-είμαστε ερωτικοί άνθρωποι τι να κάνουμε τώρα; Τολμώ να πω σκέτοι Καζανόβες.

Jorge Luis Borges: πολύ απλά στα βήματα του Φαληρέα

Lewis Caroll: Γιατί την Αλίκη στη Χώρα των θαυμάτων μόνο η άναρχη ευταξία που υπάρχει στο μυαλό ενός βιβλιοθηκαρίου μπορεί να δώσει,

Υπατία: δεν γινόταν να μη ρίξω έτσι για το τέλος και λίγο ακόμη Ελλάδα, 4ο αιώνα μ.Χ.-πάντα Αλεξάνδρεια και με μια γοητευτική, μυστηριώδη γυναίκα-φιλόσοφο όπως η Υπατία, γέννημα-θρέμμα του Μουσείου της Αλεξάνδρειας και κορυφαία επιστήμονας και δη μαθηματικός, ένα ακόμη θύμα του άλογου θρησκευτικού φανατισμού, που όπως είπε και ο Elbert Hunnard

"Η Υπατία ήταν ένα πρόσωπο που χώριζε την κοινωνία σε δύο μέρη:

αυτούς που την θεωρούσαν θαύμα του φωτός

και αυτούς που την έβλεπαν σαν απόστολο του σκότους."

μια ξεχασμένη φιγούρα από τη δίνη του χρόνου, αξίζει τουλάχιστον να υπάρχει ως αναφορά και εικόνα σε αυτό το ποστ.

Και άλλοι πολλοί ακόμη.

Τώρα επειδή ένας εγκάρδιος mprizomenos φίλος μου κάνει παράπονα για τα τεράστια ποστ και επειδή για να είμαι και ειλικρινής βαριέμαι να συνεχίσω, τα υπόλοιπα που γουστάρω να γράψω περί βιβλιοθηκών επιφυλάσσομαι για αργότερα.