Κάτω τα σύγχρονα εργασιακά κάτεργα!

Να δικαιωθεί τώρα η συνάδελφος Ευγενία Πρίφτη. 

Στις 8 Δεκεμβρίου η συνάδελφος Ευγενία Πρίφτη, εργαζόμενη επί δυόμιση χρόνια στο καφέ-μπαρ Ποτοπωλείο στην Πανόρμου, απολύθηκε εντελώς εκδικητικά. Να σημειώσουμε πως η συνάδελφος είχε προσληφθεί αρχικά τον Οκτώβρη του 2012 και εργάζονταν ανασφάλιστη έως τον Οκτώβρη του 2013.

Το συγκεκριμένο μαγαζί, σε αντίθεση με το φιλολαϊκό προφίλ που πλασάρει στους πελάτες, δεν είναι παρά ένα κάτεργο για τους εργαζόμενους, όπου τα εργασιακά δικαιώματα και οι συνδικαλιστικές ελευθερίες αποτελούν όνειρο θερινής νυκτός. Όπως και όλα τα υπόλοιπα αφεντικά του κλάδου, ενώ τα προηγούμενα χρόνια θησαύριζαν στις πλάτες των εργαζομένων, τώρα προσπαθούν να τους φορτώσουν την κρίση τους. Στο Ποτοπωλείο, ο εργοδότης δεν ασφαλίζει τους εργαζόμενους σύμφωνα με την πραγματική εργασία τους, τους αναγκάζει να δουλεύουν πέραν του ωραρίου τους, δεν πληρώνει τις προσαυξήσεις των βραδινών/αργιών, δεν έχει καταβάλει τα επιδόματα αδείας. Επίσης δεν είναι λίγες οι φορές που τους έχει απευθυνθεί με πολύ προσβλητικό ύφος, μειώνοντάς και προσβάλλοντας την αξιοπρέπειά τους. Σαν να μην έφταναν όλα αυτά προσπάθησε δύο φορές να τους μειώσει τους μισθούς.

Η συνάδελφος Ευγενία τότε είχε αντισταθεί σθεναρά και είχε αρνηθεί τις μειώσεις, υπερασπίζοντας όχι μόνο τα δικά της δικαιώματα, αλλά ταυτόχρονα και των συναδέλφων της. Αυτό ήταν αρκετό για να μπει στο στόχαστρο από το αφεντικό της. Στις 2 Δεκεμβρίου την ώρα που προσέρχονταν στην εργασία της, βρήκε από τον εργοδότη της μία υπεύθυνη δήλωση που της ανέφερε πως δεν τη χρειάζεται άλλο και πως την απέλυε την ίδια μέρα! Η συνάδελφος το αγνόησε και την ίδια μέρα έλαβε προειδοποίηση για καταγγελία της σύμβασής της στις 31 Ιανουαρίου 2015. Αρνήθηκε να το υπογράψει και διεμήνυσε στον εργοδότη πως θα υπερασπιστεί τη θέση εργασίας της όσο μπορεί. Αυτός για να κάμψει την αντίστασή της και να την εξαναγκάσει σε παραίτηση δε δίστασε να χρησιμοποιήσει δόλια και αισχρά μέσα.

Προσπάθησε να την κατηγορήσει για κλοπή! Έφτασε μέχρι στο σημείο να τη βρίσει πολύ χυδαία. Παρ' όλ’ αυτά, η συνάδελφος δεν πτοήθηκε και συνέχισε να υπερασπίζεται τη θέση εργασίας της, τα δικαιώματα και την αξιοπρέπειά της. Στις 6 Δεκέμβρη ζήτησε από τον εργοδότη να της καταβάλει το επίδομα αδείας, το οποίο έπρεπε να είχε καταβάλει από τον Ιούλιο. Σαν απάντηση πήρε την ολοκληρωτική άρνηση και ειρωνεία του, για να παραλάβει τελικά στις 8 Δεκεμβρίου την απόλυσή της μέσω δικαστικού κλητήρα. Για να ικανοποιήσει ακόμη περισσότερο την εκδικητική του μανία προς τη συνάδελφο, δε δίστασε να δημοσιεύσει κείμενο σε γνωστό μέσο κοινωνικής δικτύωσης αναφερόμενος σε αυτήν, όπου ξεχύνονταν τόνοι σεξιστικών και ρατσιστικών συκοφαντιών! Η συνάδελφος Ευγενία δεν είναι όμως η μόνη που βρέθηκε αντιμέτωπη με τις αυθαιρεσίες του εργοδότη. Στη συνάδελφο Χριστίνα Πάσιου, ο εργοδότης χρωστάει δεδουλευμένα αρκετών εκατοντάδων ευρώ. Και οι δυο προχώρησαν σε καταγγελία στην Επιθεώρηση Εργασίας για την πληρωμή των δεδουλευμένων και την επαναπρόσληψη της Ευγενίας. Η εξέταση των καταγγελιών θα πραγματοποιηθεί στις 16 Φεβρουαρίου, στην Επιθεώρηση Εργασίας της Πανόρμου.

Αυτά τα περιστατικά δεν μας εκπλήσσουν. Αποτελούν μέρος της ζοφερής πραγματικότητας που έχουν επιβάλει οι μνημονιακές πολιτικές, που αφήνουν τον εργοδότη/αφέντη ελεύθερο να προσλαμβάνει και να απολύει τους εργαζόμενους/δούλους όποτε θέλει, αντιμετωπίζοντας τους σαν σκουπίδια. Είναι ένα ακόμη επεισόδιο στον πόλεμο που έχουν κηρύξει ενάντια στους εργαζόμενους της χώρας.

Απέναντι σε αυτή την κατάσταση, η άρνηση των συναδέλφων να δεχτούν σαν αναπόφευκτο και τετελεσμένο γεγονός τη συμπεριφορά του εργοδότη τους, να υπομένουν σιωπηρά τις προσβολές και τη ψυχολογική βία που τους ασκούσε, δείχνει το σωστό δρόμο. Το δρόμο της αντίστασης και του ανυποχώρητου αγώνα. Κανένας εργαζόμενος δεν είναι μόνος! Καλούμε όλους να στηρίξουν το δίκαιο αγώνα των συναδέλφων και να παρευρεθούν στην εξέταση της καταγγελίας στην Επιθεώρηση Εργασίας. Για να αποκαλύψουμε στο σύνολο της κοινωνίας τα σύγχρονα εργασιακά κάτεργα του επισιτισμού. Για να επιβάλουμε στην πράξη, μέσα από την οργάνωση και τους αγώνες μας, το δίκιο και την αξιοπρέπεια των εργαζομένων.

Απαιτούμε:

Να πληρωθούν άμεσα τα δεδουλευμένα της συναδέλφου.

Να κολληθούν τα ένσημα που της οφείλει ο εργοδότης.

Να της ζητήσει δημόσια συγγνώμη.

Να επιστρέψει άμεσα στην εργασία της".

Επιτροπή αλληλεγγύης στους εργαζόμενους του Ποτοπωλείου

Επικ. 6940219028

================================================================

Την ανωτέρω ανακοίνωση μοίραζαν την Παρασκευή (6/2) το βράδυ παιδιά της Επιτροπής αλληλεγγύης στους εργαζομένους του Ποτοπωλείου. Πρόκειται για το γνωστό μαγαζί που βρίσκεται στην οδό Πανόρμου εδώ και περίπου 20 χρόνια. Πολλοί ίσως θυμούνται εποχές, όπου ήταν σχεδόν άθλος να βρεις λίγα εκατοστά χώρου ια να πιεις ένα ποτό στο συγκεκριμένο μαζί. Ήταν χαρακτηριστικό ότι ο κόσμος έπινε το ποτό του σχεδόν κρεμάμενος στην ωραία – ομολογουμένως – βεράντα του.

Όπως τονίζεται, στην ανακοίνωση της Επιτροπής αλληλεγγύης, η εργοδοσία του μαγαζιού, αποδείχτηκε τελείως ανακόλουθη στην πράξη σε σύγκριση με το φιλολαϊκό προφίλ που πλασάρει στους πελάτες. Φαίνεται πως αυτού του είδους η «φιλολαϊκότητα» ήταν ένα πετυχημένο εμπορικό τρυκ, προκειμένου να προστρέχουν θαμώνες αριστερού, προοδευτικού, εναλλακτικού προφίλ και να επιτυγχάνεται έτσι ο βασικός σκοπός τους συγκεκριμένου αλλά και όλων των εργοδοτών, η επίτευξη του κέρδους.

Στον τομέα της διασκέδασης και του επισιτισμού, στο συγκεκριμένο οικονομικό και κοινωνικό πλαίσιο, αυτή η επίτευξη (σ.σ. του κέρδους) πηγάζει από την ποιοτική υποβάθμιση των προσφερόμενων υπηρεσιών σε συνδυασμό με την εκμετάλλευση της εργασίας (εντατικοποίηση, ανασφάλιστη εργασία, μεροκάματα πείνας, καθυστερήσεις πληρωμών κτλ.)

Συνεπώς, υπάρχει κοινός τόπος ώστε ο καθένας με τον τρόπο του να στηρίζει τον αγώνα των εργαζομένων όλων των κλάδων, στην προκειμένη περίπτωση των δύο εργαζόμενων κοριτσιών που με σθένος προσπαθούν να διεκδικήσουν αυτονόητα δικαιώματα.

Εξάλλου, όταν εμείς καλοπερνάμε σε ένα μπαρ, μία καφετέρια, ένα εστιατόριο, μία μουσική σκηνή οπουδήποτε, κάποιοι άνθρωποι την ίδια στιγμή εργάζονται για λογαριασμό μας προκειμένου να απολαμβάνουμε αυτές τις στιγμές.

Κι αυτές οι στιγμές θα είναι ωραιότερες, ξέροντας πως αυτοί οι άνθρωποι δεν είναι δούλοι ούτε δικοί μας, ούτε δούλοι του εκάστοτε εργοδότη. 

 ================================================================

Η σατυρική όπερα των Μπέρτολτ Μρεχτ και Κουρτ Βάιλ «Η άνοδος και η πτώση της πόλης του Μαχαγκόνυ» πρωτοανέβηκε το 1930 στη Λειψία. Το βασικό της θέμα ήταν η απληστία, η διαφθορά, η ανεξέλεγκτη και με κάθε μέσον κατάκτηση της εξουσίας, ο ατομικισμός, ο εγωισμός και η εκμετάλλευση του αδύναμου.

Tο Alabama Song γράφτηκε για τη συγκεκριμένη όπερα και πρωτοτραγουδήθηκε από την Lotta Lenya, αν και οι περισσότεροι το γνωρίζουν από την υπέροχη διασκευή των Doors. Διαβάζοντας την Παρασκευή το βράδυ την ανακοίνωση για το Ποτοπωλείο, αυτή η μελωδία μου ηρθε στο νου…

 … show me the way to the next whisky bar…