Μία "ιστορία"  που παίζεται ανελλιπώς από τότε , που μπήκαμε στον δανεισμό (ΕΕ-ΔΝΤ).

Όταν πλησιάζαμε να πάρουμε την δόση του δανεισμού, τότε, όπως και τώρα αρχίζουν να κτυπούν οι "καμπάνες"και οι ανοίκειες πιέσεις ...  κάντε αυτό, πάρτε αυτά τα μέτρα και άλλα πολλά...

Με την πάροδο του χρόνου οι πιέσεις αντί να υποχωρούν κάπως, αντίθετα, δυναμώνουν και μάλιστα αφήνουν να εννοηθεί η φοβέρα του CREXIT και τον επαπειλούμενο  οικονομικό πνιγμό της χώρας.

Οι "τοκογλύφοι" δανειστές θα ζητούν όλο και περισσότερα μέτρα. Εμείς τι κάνουμε, απλώς παραμένουμε  "οσφυοκάμπτες" και αναζητούμε απεγνωσμένα τα μεγαλειώδη ισοδύναμα, που εξυπηρετούν τους δανειστές. Τα οποία ισοδύναμα τελικά ξεσπούν στην πλάτη του Έλληνα πολίτη... ως πότε όμως...

Μετά τα λιμάνια, αεροδρόμια, τα "φιλέτα" γης και όχι μόνον, κραδαίνουν και το νέο φρούτο τον "κόφτη", όπως επίσης ζητάνε το τελευταίο καιρό, ΕΥΔΑΠ, ΔΕΗ, βιομηχανίες όπλων και άλλα, δηλαδή όλα στο σφυρί. Ακόμη έρχονται πάλι αδιάντροπα και ετσιθελικά να εισχωρήσουν στο νέο ΤΑΙΠΕΔ με στελέχη "τσιράκια" τους, ώστε να κατευθύνουν κατά το δοκούν, τις προγραμματισμένες- στοχευμένες γι'αυτούς   αποκρατικοποιήσεις.

Το δημόσιο χρέος αντί να μειώνεται διογκούται συνεχώς. Όπως πάμε μέχρι τώρα, μέσα στα επόμενα χρόνια θα έχει γιγαντώσει έτι περισσότερο  και ακόμη, όλος ο δημόσιος πλούτος της χώρας, θα περιέλθει στα χέρια των λεγόμενων επενδυτών. Απ' ότι καταφαίνεται το σχέδιο είναι διαβολικό, κατάφωρα πιεστικό και ανοίκειο.

Φτωχοποιείται  λοιπόν, η χώρα με την γνωστή μέθοδο του "σαλαμιού" και έτσι μας αναγκάζουν να ενδίδουμε,  για να πουλήσουμε - αποκρατικοποιήσουμε, σταδιακά όλο τον δημόσιο πλούτο της χώρας.

Όλα αυτά και άλλα πολλά, που ζούμε σήμερα και δυστυχώς, απ' ότι καταφαίνεται, θα ζήσουμε και τα επόμενα χρόνια είναι απότοκα του αλόγιστου, επονείδιστου και άφρονος εξωτερικού χρέους, το οποίο προήλθε από την κακή και (αφελή;;;) διαχείριση των πολιτικών και της πολιτικής, που ακολούθησαν επί σειράν δεκαετιών και συνεχίζουν μέχρι και σήμερα.   Πάντοτε και σε όλες τις περιπτώσεις, τα όποια επώδυνα αποτελέσματα, ξεσπούν στη πλάτη του Έλληνα πολίτη...

Αυτό το χρέος συνεχώς ανεβαίνει σε ύψη απαράδεκτα για την οικονομική υπόσταση της χώρας και  δεν μπορεί να αποπληρωθεί, είναι ο λόγος, που μας δανείζουν πάντοτε με προϋποθέσεις, ώστε να καρπώνονται τους τόκους, από την αποπληρωμή των παλαιότερων δανείων. Στον  αέναο κύκλο δανεισμού, που έχουμε περιέλθει αυτός... καλά κρατεί... και χωρίς να μπορούμε να βγούμε από αυτόν. Το "βιολί" λοιπόν θα συνεχίζει να παίζει πάντοτε τον ίδιο σκοπό.