Καλημέρα σε όλους,

όπως έλεγε και ενας θείος μου μόνο "οι κουτοί και τα ρολόγια δουλεύουν", η δουλειά είναι δουλεία και τι μ....κες που είναι όσοι δουλεύον ολημερίς και οληνυχτίς- ωραία μας τα λές ρε συ θείε αλλά δώσε μου και εμένα 5 νοίκια να κάνω τα κουμάντα μου και θα δείς για πότε τα παρατάω όλα. Τέλος πάντων, η παραίτηση είναι κάτι το οποίο μοιραία περνάει από το μυαλό του κάθε εργαζόμενου. Έψαξα και βρήκα πόσοι τρόποι και πρακτικές παραίτησης υπάρχουν ανα τον κόσμο με βάση την κουλτούρα του κάθε λαού, έχουμε και λέμε:

Ελληνικός, Τόπος: μια εταιρεία Κηφησιά μεριά στο γραφείο του διευθυντή-Κύριε Παπαδόπουλε τι τρόπος είναι αυτός να μπαίνετε έτσι στο γραφείο μου; Μα τι κάνετε τρελαθήκατε γιατί τα σπάτε όλα, σας παρακαλώ θα φωνάξω την αστυνομία, βοήθεια ασφάλεια, τι κάνετε με αυτό το φωτιστικό μη...(εδώ χτυπάει ένα κινητό) Τι θες ρε Κούλα άσε με να να τον δέσω φιόγκο τον τράγο...Τι; έκανες λάθος το ΤΖΟΚΕΡ δεν ήταν το 9 αλλά το 6, και μου το λές τώρα; Κύριε διευθυντά τα σέβη μου.

Γαλλικός, Τόπος: μια εταιρεία στην Κηφησιά του Παρισιού-Αγαπητέ κύριε Φρανσουά να περάσετε από το λογιστήριο να πληρωθείτε η εταιρεία μας σας απολύει,- δεν είναι δυνατόν κύριε διευθυντά η γυναίκα σας μόλις χτές το βράδυ στο κρεβάτι μου είπε ότι θα μου δίνατε και αύξηση και ένα μήνα πριν η κόρη σας στο εξοχικό σας, με είχε διαβεβαιώσει ότι με συμπαθείτε πολύ, αλλά δεν φταίει κανέις άλλος, εγώ φταίω που έπρεπε να πιστέψω τη μάνα σας που μου το λέει κάθε μέρα ότι δεν είναι να σας έχει κανείς εμπιστοσύνη, λοιπόν κύριε διευθυντά δεν με απολύετε εσείς, εγώ παραιτούμαι, καλημέρα σας.

Αμερικάνικός: Τόπος: μια εταιρεία στον Νότο-Λοιπόν προχωράς αργά αλλά σταθερά μέσα από το αχανές δωμάτιο με τα γραφεία που ειναι απομονωμένα με πλαστικά χωρίσματα, δεν ξέρεις κανένα, δεν σε ξέρει κανένας και δε χαιρετάς κανένα μέχρι να φτάσεις στο γραφείο σου. Εκεί κάθεσαι και αδειάζεις τα πάντα σε ένα χάρτινο κιβώτιο, μετά παίρνεις μια βαθειά ανάσα και βγάζεις από το σακάκι σου ένα καλάσνικοφ, δυο-τρια ούζι, πέντεξι ρεβόλβερ και ένα μπαζούκα, που τα έχεις αγοράσει μόλις πριν λίγο από το SUPERMARKET της γωνίας-αφήνεις ένα μήνυμα τύπου "I don't like Mondays" ή κατι παρόμοιο και μπάμ καθάρισες-κυριολεκτικά και μεταφορικά. Σε πέντε χρόνια γίνεσαι και ταινία στο Χόλλυγουντ και πίνουν στην υγειά σου όλοι οι συγγενείς μέχρι πεμπτο βαθμό.

Γερμανικός: (Ιστορία βασισμένη σε πραγματικά γεγονότα), Τόπος: μια μπυραρία στο Μόναχο, απογευματάκι όλοι οι γερμαναράδες ρουφάνε ποτάμια μπύρα και τσουπ μπουκάρει κάποιος μέσα λαχανιασμένος,

• Παιδιά έχω φοβερά νέα!
• Τι έγινε ρε κερδίσαμε τον πόλεμο;
• Όχι
• Τότε τι το Μουντιάλ μήπως;
• Ούτε
• Τότε τι είναι και μας έσκασες
• Ο Φρίτς κέρδισε το EUROLOTTO
• Πάναπεί;
• Πάναπεί 20 μιλλούνια γιούρο

Το σώσε στην μπυραρία, μπράβο ρε Φρίτς τυχεράκια, γειά σου ρε Φρίτς, να ζήσουνε όλοι οι Φρίτς του κόσμου ρε Φρίτς και ο Φρίτς να δέχεται ατάραχος τα συγχαρητήρια και σε λίγο πάει να φύγει- Που πάς ρε φίλε δε θα κεράσεις μία νταμιζάνα μπύρα έτσι για το καλό; Να κεράσω ρε παιδιά αλλά αύριο που θα γυρίσω από τη δουλειά, τώρα πρέπει να φύγω, είπαμε τα λεφτά  λεφτά αλλά και το καθήκον καθήκον. Τον πιστεύετε τον γερμαναρά 20 εκατομμυριάκια ευρώ κέρδισε όχι γαριδάκια αλλά η δουλειά-δουλειά σου λέει, έεεελεος και μετά αναρωτιούνται οι ιστορικοί για το φαινόμενο των ναζί, αμ Γερμανοί θα ήταν τι θα ήταν δηλαδή Τζαμαικανοί;

Τέλος και μια κατηγορία μόνος του είναι ο Τζιμάκος, κατα κόσμο Δημήτριος Πανούσης, απολαυστικός αν μη τι άλλο.