Σιχαίνομαι τους γιατρούς για πολλούς λόγους, κυρίως ψυχολογικούς, μα ο πιο σημαντικός είναι και ο πιο ανώδυνος. Η αναμονή. Κλείνω ραντεβού ωραία και καλά πριν τρεις μήνες - είναι πολύ καλός γιατρός -  για τις 8 με 830. Μπαίνοντας αντικρύζω ήδη περίπου 10 άτομα. Βρίσκω να καθίσω μετά από 10 λεπτά και έντρομος μετράω  ξεχωριστούς επισκέπτες. Απέναντι μου βρίσκεται μία πολλή όμορφη παρουσία, που μιλάει χαμηλόφωνα και έχει μπροστά ένα τετράδιο και ένα τηλέφωνο. Είναι ευγενική και καλοπροαίρετη, αλλά μετά από ένα μισάωρο αναλογίζομαι πως την δουλειά αυτήν δεν θα μπορούσα να την κάνω ποτέ. Ακίνητη, χαμογελαστή, πρόθυμη, έχει να αντιμετωπίσει μόνιμα δέκα άξεστους και βρίσκεται σε έναν χώρο χωρίς ίχνος μουσικής.

Μετράω τον μέσο χρόνο μεταξύ των πελατών περίπου στη μισή ώρα. Οι μεγάλοι σε ηλικία κάνουν λίγο παραπάνω, οι μικρότεροι πιο λίγο. Υπολογίζω ότι θα φύγω γύρω στις 11 το βράδυ. Βγαίνοντας μία κυριούλα, κοντοστέκεται μπροστά από την κοπέλα και κάνει έναν γύρο με το κεφάλι της. Γυρίζοντας προς εμάς λέει:

-Υγεία σε όλους. Όλα καλά θα πάνε. Να 'στε καλά και καλό σας βράδυ!

Ανταποδώσαμε οι περισσότεροι με χαμόγελο. Αναρωτήθηκα πόσο ευγενική ήταν αυτή η κυρία. Και ύστερα αναρωτήθηκα, γιατί η ευγένεια χάθηκε με τα χρόνια και το ενδιαφέρον μαζί για τους συνανθρώπους μας.

Ένα ζευγάρι εισήλθε στον χώρο με τα κράνη ανά χείρας. Μετά μία κοπέλα που την προέτρεψε η γραμματέας, να έρθει αργότερα, σε καμία ώρα. Μία επισκέπτρια πρόσθεσε καλύτερα κατά τις 12 και το ήδη βεβαρημένο κλίμα, απέκτησε μία χαρωπή διάθεση.

-Θέλετε να καθίσετε, πρότεινε η γραμματέας, στο ζευγάρι που περίμενε λες και ήταν η σειρά του.

-Δεν θα καθίσουμε πολύ.

Σαν να είναι σε αναμμένα κάρβουνα, άφησαν τελικά τα κράνη τους και κάθισαν δίπλα μου. Εγώ μετάνιωσα που δεν πήρα ένα βιβλίο να διαβάσω, καθώς τα περιοδικά στον χώρο αναμονής ήταν τουλάχιστον διετίας. Μίλαγαν χαμηλόφωνα και γρήγορα. Η γραμματείας μοίρασε τους ρόλους και τις ελπίδες μας. Εσείς, μετά η κυριά, μετά οι κυρίες, μετά εσείς (δείχνοντας εμένα) κλπ. Όταν βγήκε ο επισκέπτης το ζευγάρι που δεν είχε ακούσει το ονομά του πετάχτηκε και πήγε στον γιατρό. Η κοπελίτσα ήρθε αντιμέτωπη με ένα εκνευρισμένο πλήθος και δεν ήξερε τι να πει. Βγαίνοντας φυσικά τα πράγματα έγιναν χειρότερα, αλλά δεν είχε ιδιαίτερο νόημα πλέον.

-Είχαμε ραντεβού στις 9 και ήταν 9. Δεν θα κάτσω να φάω την ώρα μου, τη στιγμή που έχω να κάνω και άλλες δουλειές, ήταν η αιτιολογία του αντρός.

Δεν μπήκα στη διαδικασία να συζητήσω μαζί του. Ο άνθρωπος ήταν αγενής. Κανένας δεν πάει στο γιατρό για να περάσει την ώρα του, ούτε καν ο πιο υποχόνδριος άνθρωπος του κόσμου. Κάποιοι του μίλησαν, άλλοι αδιαφόρησαν.

Η ευγένεια αξίζει πολλά και δεν κοστίζει τίποτε

Κάνε τον πόνο σου άρπα
και γίνε σαν αηδόνι,

και γίνε σα λουλούδι,

πικροί όταν έρθουν χρόνοι.


Είσαι στο αυτοκίνητο σου και οδηγείς, ενώ έξω βρέχει καταρρακτωδώς.

Περνάς από μια στάση λεωφορείου όπου συναντάς τρία άτομα να περιμένουν:
1. Μια γριούλα που πεθαίνει
2. Ένα φίλο από τα παλιά που σου έσωσε κάποτε τη ζωή.
3. Τη γυναίκα / άντρα των ονείρων σου.
Ποιον θα έπαιρνες μαζί σου στο αυτοκίνητο, λαμβάνοντας υπόψη ότι χωράει μόνο ένα άτομο?
 
Σκέψου προτού διαβάσεις παρακάτω.
 
Βρίσκεσαι σε ένα ηθικό δίλημμα το οποίο έθεσαν κάποτε σε μια επαγγελματική συνέντευξη. Θα μπορούσες να πάρεις τη γριούλα, γιατί έμοιαζε να πεθαίνει και έτσι να τη σώσεις ή τον παλιό σου φίλο που κάποτε σου έσωσε τη ζωή.
Ωστόσο, ίσως να μην ξανασυναντούσες ποτέ τη γυναίκα/άντρα της ζωής σου.
 
Ο υποψήφιος που τελικά προσέλαβαν (ανάμεσα σε 200) δεν δίστασε να απαντήσει:
"Θα έδινα τα κλειδιά του αυτοκινήτου στον φίλο μου και θα του ζητούσα να πάει τη γριούλα στο νοσοκομείο, ενώ εγώ, θα έμενα περιμένοντας το λεωφορείο με τη γυναίκα/άντρα των ονείρων μου".
 
Πρέπει να ξεπερνάμε τα εμφανή όρια που μας θέτουν τα προβλήματα και να χρησιμοποιούμε τη φαντασία.

Απίστευτος Πανούσης, σατιρικός και ετοιμόλογος.. Το video που ακολουθεί, είναι η απάντηση στο βραβείο που τον τίμησαν, ως άντρα της χρονιάς.

Τι κοινό έχει το τραγούδι Black Magic Woman του Santana, με το Hey Joe του Jimi Hendrix. To Nothing Compares to U της Sinead O’ Connor με το Red Red Wine των UB40 εκτός ότι έγιναν μεγάλες και χιλιο-ακουσμένες επιτυχίες;; Μα είναι όλα διασκευές. Και όμως αυτά τα τραγούδια έγιναν περισσότερα γνωστά με τους καλλιτέχνες που τα ερμήνευσαν δεύτερη και τρίτη φορά.

Πολλοί καλλιτέχνες διασκευάζουν τραγούδια επιτυχημένα άλλοτε ως φόρο τιμής σε παλαιότερους καλλιτέχνες και άλλοτε για να βγουν από την αφάνεια. Δεν είναι πάντα επιτυχημένες οι διασκευές, καθώς υπάρχουν φορές που οδηγούν σε μεγάλη αποτυχία.

Το τραγούδι του Lenny Kravitz "American Woman, 98" ήταν κλασική επιτυχία των Guess Who το 1970. Ο Eric Clapton διασκεύασε με ιδιαίτερη επιτυχία το τραγούδι του Bob Marley "I shot the Sheriff" (orig: 1973) το 1974, κάνοντας έτσι ευρέως γνωστό τον Τζαμαϊκανό τραγουδιστή. Δεν ήταν όμως η μοναδική του διασκευή καθώς ακολούθησε το Cocaine του J.J. Cale (orig: 1976) έναν χρόνο μετά την πρώτη του κυκλοφορία. Μία πολλή καλή διασκευή είναι και των Guns N Roses του 1991, όταν εκτέλεσαν με έναν δικό τους τρόπο το Knockin' On Heavens Door, του Bob Dylan (73). Το Love Hurts των Τhe Everly Brothers (1960) έγινε μεγάλη επιτυχία από τους Nazareth 15 χρόνια μετά. Αντίστοιχη επιτυχία είχε και το τραγούδι του David Bowie "The Man Who Sold The World" (1971), όταν το τραγούδησαν οι Nirvana το 1993.

Το κλασικό μετά από 25 χρόνια τραγούδι των UB40 "Red Red Wine" είναι και αυτό διασκευή από τραγούδι του 1968 του Neil Diamond. Το Nothing Compares to U της Sinead O 'Connor είναι ο λόγος που έγινε γνωστή η Ιρλανδή τραγουδίστρια. Το πρώτο τραγούδι είχε ερμηνευτεί από τον Prince το 1984. To διασημότερο κομμάτι (όχι καλύτερο) του Jimi Hendrix ανήκει σε άλλον. Το Hey Joe πρωτοπαρουσιάστηκε το 1965 από τους Leaves και έναν χρόνο μετά έγινε μεγαλύτερη επιτυχία από τον Jimi. Πολλή καλή διασκευή είχε πραγματοποιήσει και για το τραγούδι All Along the Watchtower, του Bob Dylan. To Wild Things μας θυμίζει τους Troggs. Και όμως πρωτοεμφανίστηκε το 1965 από τους Wild Ones. To Mony Mony του Bill Idol (87) είναι του Tommy Jones (68). Οι Doors διασκεύασαν με ιδιαίτερη επιτυχία το Alabama Song το 1967, τραγούδι που δημιούργησε ο Kurt Weil το 1930. Ένα άλλο κομμάτι που συμπερίλαβαν σε δίσκο τους είναι το BackDoor Man των Howlin' Wolf (60) το 1970. Το the First Cut Is the Deppest του γατούλη της ροκ Cat Stevens έγινε επίσης γνωστό από την Sheryl Crow το 2004. Η τελευταία είχε κάνει και μία άλλη διασκευή των Led Zeppelin το D’ Y’ Maker με έναν δικό της τρόπο, μοναδικά ερμηνευμένο.  Το Without You που ερμήνευσε με μοναδικό τρόπο η Mariah Carey αρχές του 90 ήταν ήδη γνωστό από τον Harry Nilsson το 71. Και όμως η πρώτη κυκλοφορία ανήκει στους Badfinger το 1970. Ο Urge Overkill τραγούδησε το Girl, You'll Be a Woman Soon τραγούδι μοναδικά εκτελεσμένο από τον Neil Diamond το 1967. To Kentucky Woman (1967) που θυμίζει Deep Purple (1968) είναι και αυτό δικό του. Το Rush έχει χιλιοδιασκευασθεί από πάρα πολλά συγκροτήματα, αλλά εγώ προτιμώ τους Deep Purple. Η πρώτη εκτέλεση όμως, ανήκει στον Billy Joe Royal από το 67. Το Come Together από τις τελευταίες επιτυχίες των Beatles διασκευάστηκε με την ίδια φρεσκάδα από τους Aerosmith. To Hallelujah του Leonard Cohen (85) ερμήνευσε το 1994 ο Jeff Buckley. To Somebody to Love το έχουμε συνδέσει με τους Jefferson Airplane. Η πρώτη όμως ερμηνεία ανήκει στους The Great Society (1966) ένα χρόνο νωρίτερα από την πιο γνωστή.

Όταν ακούμε το Respect μας έρχεται στο μυαλό η Aretha Franklin (1967). Το τραγούδι όμως πρωτοακούστηκε από τον Otis Redding δύο χρόνια νωρίτερα. Το Crossroads του Robert Johnson (1936) έγινε επιτυχία μετά από 32 χρόνια, από ένα πολυτάλαντο σύνολο με μικρή διάρκεια ζωής, τους Cream (1968). To Don't Let Me Be Misunderstood, το ερμήνευσαν οι Animals το 1965, αλλά και ο Eric Burdon σε blues έκδοση που προτιμώ. Η Nina Simone όμως κατέχει τα πρωτεία από το 1964. Το Wild Horses των «The Flying Burrito Brothers -1970» συμπεριλήφθηκε στο πολύ πετυχημένο album των Rolling Stones – Sticky Fingers. To I Will Always Love You της Dolly Parton, έγινε μεγάλη επιτυχία τόσο το 1974, όσο και το 1992 από την Whitney Houston. Η Dolly Parton διασκεύασε το Stairway to Heaven των Led Zeppelin, σε μία εκτέλεση που προσωπικά δεν μου άρεσε. Το 2005 ο Paul Anka διασκεύασε το Smells Like Teen Spirit των Nirvana. Οι HIM διασκεύασαν το Wicked Game τους Chris Isaak με έναν δικό τους ‘σκοτεινό’ τρόπο, αλλά μετά από καιρό συνηγορώ πιο πολύ στην πρώτη εκτέλεση.

Τα τραγούδια που έχουν διασκευαστεί πιο πολλές φορές είναι των Beatles (πιο πολλές φορές) και του Bob Dylan (πιο πολλά τραγούδια), αλλά σε μικρή απόσταση βρίσκονται και των Led Zeppelin και του Cohen, καθώς και του Hank Williams, των Ramones και Rolling Stones, του Elvis Presley. Κάποια τραγούδια έχουν πολύ διασκευαστεί από περισσότερους από έναν καλλιτέχνες. Κλασικό παράδειγμα το Louie Louie του Richard Berry (1957) με επικρατέστερη καλύτερη διασκευή των The Kingsmen (1963). Ένα τραγούδι των Beatles το Eleanor Rigby έχει διασκευαστεί επίσημα τις περισσότερες φορές (143), ενώ το Yesterday  ακολουθεί με 141 φορές. Τα τραγούδια που έχουν περάσει τις 100 διασκευές είναι: Cry Me a River - Julie London, Summertime -Abbie Mitchell, Silent Night! Holy Night!, (I Can't Get No) Satisfaction - The Rolling Stones, And I Love Her - The Beatles,  Take Five - The Dave Brubeck Quartet.

Πότε έγιναν οι διασκευές
http://www.secondhandsongs.com/stats/years_cover.png

Πηγές: http://digitaldreamdoor.nutsie.com/pages/best_coversongs.html
http://www.secondhandsongs.com/stats/artist_covered.html
http://www.cover-vs-original.com/songs.html

Πριν λίγες μέρες τελέσαμε την καθιερωμένη κοπή τη πίτα, όπως την έλεγε χαριτολογώντας ένας συνάδελφος. Μαζευτήκαμε για αλλαγή σε ένα κουτουκάκι με ζωντανή μουσική. Η ώρα συγκέντρωσης ήταν στις 9 το βράδυ, αλλά οι περισσότεροι έφτασαν μία ώρα μετά. Την πρώτη ατάκα την είπε ο διευθυντής:

-Που είναι οι κοπέλες σας βρε παιδιά;;

Πάλι καλά η ιδιαιτέρα του έσωσε την κατάσταση.

-Μα εσείς μας είπατε, αυστηρά μόνοι μας..

-Δεν το κατάλαβα.. Κάποιο λάθος θα έκανα..

..φυσικά όλα τα στελέχη συνοδευόντουσταν και ο χώρος δεν ήταν και για τους / τις συντρόφους μας. Ήταν στενά, αλλά τουλάχιστον παραδοσιακά. Τα τραπέζια μοιράστηκαν στην τύχη, αλλά λίγο το κρασί, λίγο η χαλαρή διάθεση γίναμε όλοι μία παρέα, πιο πολύ από όσο μιλάμε καθημερινά. Το ένα μεζεδάκι διαδέχοταν το άλλο και ενώ λίγο πριν οι περισσότεροι συνηγορούσαν σε ένα φτωχό γεύμα ή σε λίγο κρασάκι λόγω των μονίμων περιττών κιλών, έδωσαν τόπο στην οργή και τα πηρούνια πήραν φωτιά. Η 'ζωντανή' μουσική ήταν ένας τυπάκος που γρατζούναγε μία ξεκούρδιστη κιθάρα και όταν μίλησε το ουζάκι άρχισε να κάνει και κέφι. Τότε ίσως μίλαγε και το κρασί σε εμάς, γιατί δέσαμε και εμείς αρμονικά μαζί του.

Μετά τα φαγητά, τη θέση πήρε η κοπή. Κόπηκαν κομμάτια τελείως ανομοιογενώς μέχρι που σε έναν έπεσε το μισό του μισού. Και όμως, αν έχεις τύχη διάβαινε.. ήταν ο τυχερός. Κατόπιν τα κομμάτια έγιναν πάλι φυσιολογικά, αλλά μετά κανένας δεν είχε όρεξη για πίτα. Αρχίσαμε να λέμε διάφορες ιστορίες και όποτε θυμόμασταν τραγουδούσαμε.

Θυμήθηκα την παράδοση της προηγούμενης εταιρείας που εργαζόμουν. Όποιος τύχαινε το φλουρί έφευγε. Είτε με το ζόρι, είτε οικειοθελώς. Την τελευταία χρονιά, έπεσε στην εταιρεία. Μετά από έναν μήνα έκλεισε, χρεωκοπία και 70 άτομα στο δρόμο.

Μέσα σε όλα ήρθε η δεύτερη ατάκα του διευθυντή:

-Ευχαριστώ όλους σας ... δύσκολοι καιροί ... μπλα μπλα μπλα ... ευχαριστώ που κάποιοι κάνουν υπερπροσπάθεια και παρόλα τα προβληματά τους, προσφέρουν μέσα σε ένα οχτάωρο.. ενώ μερικοί άλλοι κάθονται μέχρι τις 10 το βράδυ, γιατί δεν έχουν τι να κάνουν.

Δεν ξέρω τι ήθελε να πει, αλλά αυτό που βγήκε ήταν άκρως προσβλητικό. Βρες μου έναν που δεν έχει να κάνει τίποτα καλύτερο εκτός εταιρείας;; Αρχίσαμε όλοι να κοιταγόμαστε μεταξύ μας και αν δεν μας έφερναν λαχταριστούς λουκουμάδες, ίσως και να είχαμε φύγει.. αλλά είχε με μέλι και με σοκολάτα!

Την τελευταία ατάκα της ημέρας την έδωσε ένας άλλος θαμώνας, που καθόταν στο τραπέζι του αφεντικού. Είχε δίκιο, αλλά μας κακοφάνηκε:

-Καλή Χρονιά, να χαίρεστε που έχετε δουλειά.

Για υπερωρίες που δεν πληρωθήκαμε ποτέ, για μήνες απλήρωτους ή ετεροχρονισμένα καταβεβλημένους, δεν μίλησε κανείς. Πάντα υπάρχει το καλύτερο, αλλά και το χειρότερο. Όπως ένας φίλος που παίρνει και ευχαριστήριο γράμμα εκτός από τις υπερωρίες του, αλλά και η φίλη που θα της κάνουν μείωση μισθού, για να γλιτώσουν τις απολύσεις.

 Ο "Σπορέας Αστρων" είναι ένα άγαλμα που βρίσκεται στο Kaunas,  Lithuania. Την ημέρα περνάει απαρατήρητο.


όμως σαν φτάνει η νύχτα, το άγαλμα ξαναβρίσκει τ' όνομα του



Μην σταματάς να σπέρνεις αστέρια ακόμα κι' όταν δεν φαίνονται με γυμνό μάτι.

Είμαι googlakias από τότε που ανακάλυψα το Internet. Αρχές του 99 ήταν νομίζω, και όσοι κάτοχοι είχαν Internet, είχαν καταπιαστεί με τον napster. Κάπου εκεί βγήκε και ο google Και σε λίγα χρόνια, έκανε τα δημοφιλέστερα site αναζήτησης (yahoo, lykos) να κοιτούν την πλάτη του. Είχε πολλά πλεονεκτήματα με πρώτο και βασικό καμία διαφήμιση και δεύτερο γρήγορα αποτελέσματα. Έμπαινες λοιπόν στο google, τότε στον ιστότοπο: www.google.com και έβαζες ότι σου ερχόταν στο μυαλό. Οι προτεινόμενες σελίδες τότε έφταναν τις μερικές χιλιάδες και σπάνια τα εκατομμύρια.

Όταν άρχισα να ασχολούμαι καθαρά επαγγελματικά, ήταν από τα μοναδικά μέσα αναζήτησης που χρησιμοποιούσα, τουλάχιστον μέχρι να εστιάσω σε κάτι πιο συγκεκριμένο. Δεν είναι πολλά χρόνια, ίσως κανά δύο μόνο, που χρησιμοποιεί έναν αλγόριθμο με τις προτεινόμενες αναζητήσεις. Αρχίζεις να πληκτρογραφείς για παράδειγμα αυτοκίνητο και από το αυ κιόλας σου έχει προτείνει τις πιο συχνές αναζητήσεις στην Ελλάδα. Τι γίνεται όμως όταν βάλεις μόνο ένα γράμμα;; Αν βάλεις το α για παράδειγμα θα δεις πάνω πάνω το Αθηνόραμα, σαν πιο συχνό και με τις περισσότερες σελίδες που περιλαμβάνεται τα ανέκδοτα και οι αθλητικές εφημερίδες. Αν βάλεις αυ τα αυτοκίνητα θα έχουν την πρωτιά σε παραπάνω από μία κατηγορίες. Αν βάλεις άλλα γράμματα όμως θα γελάσει και ο κάθε πικραμένος..

Στο Βήτα,
-Βίκιπαιδεία, αλλά και
-βίντεο με τις Ελληνίδες που γαμιούνται..

Στο γ, θα δεις πρώτο πρώτο το:
-γαμιέται η γυναίκα μου και πιο δημοφιλή το
-γμαιλ (που δεν είναι άλλο από το gmail γραμμένο ελληνικά.)

Στο Θήτα, τίποτα βλάσφημο..
-Θέμα, Θεσσαλονίκη, θέσεις εργασίας, αλλά πρώτο σε αναζητήσεις ο
-θερμιδομετρητής (και λένε ότι οι γυναίκες δεν μπαίνουν συχνά)

στο μ,
-μετεό.γρ (παντός καιρού)
-μετάφραση
-μtorrent και
φυσικά πρώτο πρώτο τι άλλο;
-οι μουνάρες φάτσα κάρτα.

στο Πι,
το πρόγραμμα τηλεόρασης,
το πλαίσιο και οι
μεγάλες πούτσες..

στο ψι,
είναι γεμάτο ψυχολογικά.. και το
ψαρ.γρ που δεν είναι άλλο από το car.gr γραμμένο ελληνιστί. (εντάξει και η coca cola γραμμένη με τα αντίστοιχα γράμματα στα Ελληνικά ακούγεται κάπως αστεία: ψοψα ψολα)

Όλα αυτά φαίνονται κάπως αστεία, τι γίνεται όμως όταν ένα παιδάκι καθίσει στην θέση του υπολογιστή. Φυσικά και δεν είναι αθώα πια τα παιδιά, όμως κάθε πράγμα στον καιρό του.. στα ξένα google είναι κλειδωμένες αυτές οι λέξεις. Βάλτε κατά σειρά τις λέξεις, fuck, pussy, ass θα δείτε που θα σας πάει σε άλλες προτεινόμενες λέξεις. Τώρα βάλτε και τις ελληνικές γαμι.., μου.., κωλ.., ακόμα και στο μου που είναι η μουσική δεν είναι η πιο δημοφιλής.

Υ.Γ. Ο παππούς μου έλεγε πως μόνο βρώμικα μυαλά υπάρχουν, όχι λέξεις.

Ένα αστείο περιστατικό συνέβη πριν κάποιες μέρες στην εταιρεία μου. Βρισκόμουν στο υπόγειο, εκεί που βρίσκεται το τεχνικό τμήμα ή οι αφανείς ήρωες όπως συνηθίζω να λέω, για τα παιδιά που τραβάνε τα πάντα και δεν ακούνε ούτε ευχαριστώ. Καθώς μεσημέριαζε, έπεσαν οι πρώτες ιδέες για μεσημεριανό. Άλλες φορές τρώμε κάτι απλό και άλλες κάτι πιο σύνθετο, αλλά ο αγαπημένος μας προορισμός είναι συνήθως τα σουβλάκια του Ε. Δεν είναι τόσο ότι είναι πιο νόστιμα από άλλους, αλλά γιατί τα φέρνει μία όμορφη κοπελίτσα ή τουλάχιστον μας τα έφερνε.

Εκείνη την ημέρα έβρεχε και ο Δ. είχε ένα κρύωμα. Ένας κοινός μας συνάδελφος είναι ιδιαίτερα υποχόνδριος σε σημείο που έτσι και κάνουμε το λάθος και φτερνιστούμε μπροστά του, μπορεί να μην μας ξαναμιλήσει για κανά μήνα. Για αυτόν λοιπόν τον περίεργο, φόραγε μία μάσκα, σαν αυτές της πανδημίας του ιού των χοίρων, αλλά ο ίδιος υποστήριζε πως με τη μάσκα αναπνέει καλύτερα. Ανέλαβε την παραγγελία, πήρε τηλέφωνο, την έδωσε και περίμενε. Όταν με το καλό ήρθε, έτρεξε να πάει να ανοίξει, γιατί όπως έλεγε το χαμογελό της, θα του έφτιαχνε την υπόλοιπη μέρα. Αλλά..
ΑΛΛΑ.. φόραγε τη μάσκα.. και η κοπελίτσα πετάχτηκε έντρομη πίσω!
-Μην ανησυχείς είμαι κρυωμένος είπε, και έκανε να την βγάλει.
-Μη.. δεν πειράζει του είπε, και απομακρύνθηκε ακόμα περισσότερο.
Ήταν η τελευταία φορά που μας έφερε σουβλάκια. Τώρα στην θέση της έρχεται ένας χονδρουλός κοντοκώλης που δεν μασάει από μάσκες. Το όμορφο χαμόγελο δεν μας φτιάχνει τη μέρα και ο υποχόνδριος γκρινιάζει του Δ. ότι την έδιωξε για πάντα.

Υ.Γ. Διάβασα πρόσφατα ότι η πανδημία έληξε. Το μόνο που μας έμεινε ήταν τα έξοδα και ο πανικός: ta nea

Ήρθε το αυτοκίνητο, εδώ και δύο εβδομάδες και ο ενθουσιασμός μου κρατάει περισσότερο από ένα χαμόγελο στα χείλη. Το χαμόγελο ενίοτε σβήνει, όταν αναλογίζομαι το δάνειο που πήρα και θα το αποπληρώνω για τους υπόλοιπους 42 μήνες, αλλά αυτήν τη ζωή την ευχαριστιούνται όσοι δεν τους περισσεύουν. Μέχρι εδώ καλά, όλα γνωστά και αποδεκτά. Μετά τις υπογραφές και τα καθιερωμένα διαδικαστικά, ήρθε η ώρα να οργανωθώ στα οικονομικά θέματα. Τα έξοδα που ήρθαν τα είχα υπολογίσει μέχρι τελευταίας δεκάρας. Δεν υπολόγιζα όμως την εφευρετικότητα του Έλληνα..

Πρώτο εμπόδιο ήταν η υψηλή ασφάλεια αυτοκινήτου. Και ένα 10 % να έχεις παρακράτηση κυριότητας για το αυτοκίνητο, είσαι υποχρεωμένος να ασφαλιστείς για το ποσό που ζητάς δάνειο. Κάτι σαν ασφάλεια ζωής. Όσοι έχουν κινηθεί με δάνειο κατοικίας θα γνωρίζουν αυτόν τον όρο, αλλά στα αυτοκίνητα πρώτη φορά το άκουγα. Από την αντιπροσωπεία δεν με υποχρέωσαν να ακολουθήσω τη δική τους ασφαλιστική, αλλά μου έβαλαν αυτόν τον όρο που και γνωστές ασφαλιστικές δεν τον είχαν καθόλου. Παρόλα αυτά ο Έλληνας φημίζεται και για τα παραθυράκια του, οπότε καλύφθηκε με έναν άλλο τρόπο το αίτημα τους.



Οι δόσεις ξεκινούν τον άλλο μήνα. Μου έστειλαν ένα αντίγραφο συμβολαίου και ένα χαρτί με τις δόσεις. Η πρώτη δόση διέφερε από τις υπόλοιπες κατά 45 € περίπου. Δεν είναι πολλά τα λεφτά, αλλά η περιέργεια μου, με έκανε να τηλεφωνήσω στην εν λόγω τράπεζα. Από εκεί με άφησαν άφωνο καθώς μου είπαν πως πληρώνω τόκο υπερημερίας. Από τις 20 Γενάρη που έκλεισα το δάνειο, πληρώνω πρώτη δόση 45 μέρες μετά.
-Ναι, αλλά δεν μου ζήτησαν πότε θέλω να πληρώσω την πρώτη δόση?
-Το γράφει το συμβολαίο σας κύριε.
-Δηλαδή αν εγώ πάω να πληρώσω τώρα, θα δώσω 45 € λιγότερα;;
-Και τώρα να πληρώσετε τα λεφτά θα πρέπει να τα δώσετε. Έτσι έκλεισε το συμβόλαιο. Είστε υποχρεωμένος να το ακουληθήσετε. (υπερχρεωμένος θα έλεγα).

Μέσα σε όλα τα παρατράγουδα βάλτε και τα έξοδα φακέλου (190 €). Υπερ πίστεως και πατρίδας.. Είναι παράνομα (http://www.athina984.gr/node/71856) στην χώρα μας και υπάρχουν αρκετές δικαστικές αποφάσεις που τα ακυρώνουν. Επειδή όμως μεμονωμένα δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα, υπάρχει πάλι καλά η Κίνηση Πολιτών Δανειοληπτών και το ΙΚΝΑ/Γενική Ομοσπονδία Καταναλωτών Ελλάδος όπου αναλαμβάνουν μαζικά να διεκδικήσουν την επιστροφή των χρημάτων αυτών. Φυσικά και θα κινηθώ γιατί η τηλεφωνήτρια της τράπεζας μου είπε πως τα έξοδα αυτά καλύπτονται από το συμβόλαιο που υπόγραψα. Ουσιαστικά όμως είναι η προμήθεια των τραπεζών..

Με όλα αυτά το σίγουρο είναι ότι θα επαλέλθει η γρίπη των χοίρων..
Μόνο που αυτήν την φορά θα αρρωσταίνουν από την ασιτία.