Ζω σημαίνει επικοινωνώ!
10 Μαΐου 2016, 00:43
Νοσταλγικές αναδρομές...


Το τελευταίο διάστημα, νιώθω την ανάγκη να δραπετεύσω σε παλιές θύμησες, πρόσωπα, καισυμβάντα, κάποια πολύ σημαντικά και άλλα πάλι ασήμαντα που, όμως μετά από πολύ καιρό, αποκτούν ένα ιδιαίτερο συναισθηματικό περιεχόμενο και νόημα που ξαφνιάζει...

Ένα από τα πολλά μονοπάτια που διάβηκα με οδήγησε, μέσα από πολύ όμορφες εικόνες και νοσταλγικές αναμνήσεις στην πόλη που γεννήθηκα και μεγάλωσα, που αναγκάστηκα να εγκαταλείψω σε καιρούς χαλεπούς και στην οποία με λαχτάρα ξαναγύρισα, βρίσκοντάς την λαβωμένη μα, όπως πάντα, πολύ όμορφη στα μάτια τα δικά μου, δηλαδή, στα μάτια της ψυχής, στην πόλη των όμορφων αλλά και πονεμένων αναμνήσεων, στην πόλη της καρδιάς μου, στην προσφυγομάνα Θεσσαλονίκη...

Ένα μικρό και ταπεινό αφιέρωμα, που με πολλή αγάπη έφτιαξα, για την πόλη π΄αγαπώ, την όμορφη Θεσσαλονίκη...
27 σχόλια - Στείλε Σχόλιο

EVAGGELIASAKELLARIOU (10.05.2016)
Σε τι μονοπάτια με οδήγησες, Σάββα. Μπράβο σου. Πολύ καλή προσπάθεια. Ε.Σ.
sven (10.05.2016)

Σ΄ευχαριστώ πολύ, Ευαγγελία. Εμένα να δεις...:)))
mary_omikron (10.05.2016)
πολύ ωραίο βίντεο και η υπόκρουση μοναδική!!! μπράβο Σαββα
sven (10.05.2016)

Σ΄ευχαριστώ πολύ, Μαίρη.Καιρό το ΄χα κατά νου, τώρα μπόρεσα να το υλοποιήσω.
Kristalo (11.05.2016)
To Σαββατοκύριακο που μας πέρασε την επισκέφτηκα μόνο και μόνο για την περπατήσω.Ηπια ρετσίνα ''Βασίλισσα" και χάζεψα τους φοιτητές που είχαν κατακλύσει το ''μπιτ μπαζαρ''στην Ολύμπου με ρετσίνα και πατάτες!Χαζεψα απο το μπαλκόνι του ξενοδοχείου τα απέναντι παλια μπαλκονάκια! Εφτασε ενα 24ωρο για να μου γεμίσει τις μπαταρίες. Πολύ την αγαπω!Υπέροχο βιντεο Σαββα!Να σου πω και κατι ακόμα; Μου έβγαζε και ένα ''άρωμα'' το βιντεάκι σου.Ερωτεύσιμο, νοσταλγικό που πλανευει την θύμηση και γοητεύει αυτους που δεν την ξέρουν.Να σαι καλα!
sven (11.05.2016)
Ωωωωωωωωωωωωωωωωωωωω!!!!!!!!!!!!!!!

Παραδέχομαι!!! Αν το ΄ξερα, θα σου πρότεινα ένα πολύ-πολύ ιδιαίτερο μαγαζάκι σε μέγεθος και ύφος της τραπεζαρίας της μαμάς ή γιαγιάς των δεκαετιών του ΄50 και ΄60 αλλά και πολύ ιδιαίτερες υπέροχες μαμαδίστικες μεσογειακές γεύσεις που όμοιές τους δεν βρίσκεις εύκολα σε άλλο μαγαζί. Όλα αυτά δε να συνοδεύονται από ένα πολύ φίνο λευκό ή κόκκινο βιολογικό κρασάκι που σε ανεβάζει σε πουπουλένια συννεφάκια...

Ευχαριστώ πολύ, Αναστασία!!!
Orfeus (11.05.2016)
Με κάνετε να ζηλεύω που δεν είμαι από εκεί. Παρ' όλα αυτά...

Ομολογώ ότι την αγαπώ πολύ. Υπήρξε μάλιστα στη ζωή μου μία περίοδος που την έζησα για έναν ολόκληρο χρόνο νοικιάζοντας ένα διαμέρισμα στη Νεάπολη αν δεν κάνω λάθος, και μία δεύτερη δεκαετής περίοδος που την επισκεπτόμουν κάθε χρόνο, δύο φορές το χρόνο, και για μια βδομάδα την κάθε φορά (η μία ήταν για το φεστιβάλ κινηματογράφου).

Ήταν πάντοτε υπέροχα και μάλιστα είχα ανακαλύψει επάνω στο κάστρο πολύ όμορφα ταβερνάκια, αλλά ρετσίνα με τίποτα Αναστασία μου. Με τίποτα…

Όσο για τώρα, η τελευταία φορά που ήρθα στην πόλη σας, ήταν το 2012.

Σάββα πολύ όμορφο το βίντεο και από εικόνες και από μουσική. Υποκλίνομαι!
Kristalo (11.05.2016)
Γιώργο, πίνω μόνο εκλεκτική ρετσινούλα γιατί η λατρεία μου είναι τα λευκά κρασιά και αυτή παρεπιπτόντως ήταν ΄πολύ καλή!Και ακόμα καλύτερα την συνόδευσα με θαλασσινά! :)))))) Πάντως ήρθα στο τσακίρ κέφι και προσπαθούσα να σπασω την οχλαγωγία συνοδεύοντας με την φωνή μου τα τραγούδια που ακούγονταν σε βάθος!Ο μαγαζάτορας με κέρασε ένα γλυκό που έμοιαζε με ένα είδος χαλβά με ένα ερωτηματικό κεράκι γιατί είχα γενεθλια και η διαθεση μου εφτασε στο ζενίθ! :)))))))))) Σάββα δεκτές οι προτάσεις σου! Θέλω καθε φορά που την επισκέπτομαι να την ανακαλύπτω.Να με μαγεύει και να με κάνει να την ζητάω. Λατρεύω την μυρωδιά των παλιών γειτονιών και την ιστορία που κρύβουν τα παλια ντουβάρια.Πόλεις και χωριά που κρατησαν την αίγλη τους σε περασμένους χρόνους και παρέμειναν αρχόντισσες έστω και με ξεβαμένα χρώματα!Γιώργο και Σάββα, είτε με ρετσινούλα είτε με κρασί, βάζω στοίχημα πως άμα βρεθούμε σε τραπέζι θα μας αγαπήσουν τα ποτήρια και οι μεζέδες :))))))))))))))) Αντε καλή μας μέρα!!!!!
Orfeus (11.05.2016)
Αναστασία,
Το θέμα για μένα είναι ότι η ρετσίνα μου χαλάει το στομάχι. Γι αυτό το έγραψα. Κατά τα άλλα, το γούστο του καθένα μας, είναι απόλυτα σεβαστό.
Hastaroth (11.05.2016)
Εμένα με κάνετε και ζηλεύω που δεν μπορώ πλέον να πηγαίνω εκεί (κυνός γάρ διαβιούντος εν τη οικία μου,δεν μπορώ να τον αφήνω μόνο του.Ισως κάποια στιγμή όταν μεγαλώση και σοβαρέψη,μπορεί να έλθουμε για καμμιά βόλτα…)

Εχω επισκεφτεί την Θεσσαλονίκη πάρα πολλές φορές,υπήρξ εμάλιστα περίοδος που κάθε καλοκαίρι,στην άδειά μου,μιά εξόρμηση εκεί ήταν «επιβεβλημένη» (έμαθα μάλιστα και την διαδρομή με όλες τις σταθμεύσεις,τώρα που θα συνταξιοδοτηθώ θα δώσω εξετάσεις για μηχανοδηγός στον ΟΣΕ).Εχω και συγγενείς εκεί.

Δεν ξέρω αν θα ήθελα να είχα γεννηθεί στην Θεσσαλονίκη-έχει κάποια πράγματα που δεν με «βολεύουν»,όπως οι δυσχέρειες μετακίνησης προς παραλίους τόπους το καλοκαίρι.Ομως όποτε βρισκόμουν εκεί έστω και για μια ή δυό μέρες,ένιωθα ότι είχα αποδράσει απ’την καθημερινότητα και ήμουν σε κάποιον άλλον,πιο χαλαρό (ή «χαλλαρό» τόπο).

Βεβαίως,λόγω ελλείψεως ιδιόκτητου μεταφορικού μέσου,η «ακτίνα δράσης» μου περιοριζόταν συνήθως στις περιοχές πέριξ της παραλιακής οδού,μια-δυό φορές είχα βρεθεί στις 40 Εκκλησιές,επίσης άλλη μια στην Επανωμή και μία φορά επισκέφτηκα την συναγωγή λόγω γάμου μιάς εξαδέλφης μου.Βρέθηκα επίσης και σε κάποια ύποπτα ταβερνίδιο όπου μέλη της μυστικής οργάνωσης MusicHeaven ετέλουν ιεροκρυφίως συναντήσεις μετά μουσικής.

Ωστόσο οφείλω να ομολογήσω ότι ποτέ δεν «χάθηκα» περπατώντας μέσα στην πόλη:αρκούσε να δώ προς τα πού πέφτει η θάλασσα για να καταλάβω πού βρισκόμουν και προς τα πού έπρεπε να πάω (σε αντίθεση με την Μύκονο,όπου «κατάφερα» να χαθώ εντός της πολίχνης ψάχνοντας να βρώ ένα φωτογραφείο στο οποίο είχα βρεθεί λίγα λεπτά πρίν…).
EVAGGELIASAKELLARIOU (11.05.2016)
Η Θεσσαλονίκη είναι πολύ όμορφη πόλη και ξελογιάστρα. Θα ανέβω αρχές Ιουνίου και ανυπομονώ για αυτό. Ο sven μας έδωσε μια άλλη διάσταση της συμπρωτεύουσας.
Orfeus (11.05.2016)
Αλμπέρτο,

Δεν χάνεσαι στη Θεσσαλονίκη. Τέσσερις δρόμοι είναι το κλειδί: Νίκης, Τσιμισκή, Εγνατία & Αγ. Δημητρίου. :)
Hastaroth (11.05.2016)
Σωστό μέν κι'αυτό,πλήν όμως η θάλασσα είναι το βασικό "σημείο αναφοράς".

Το έχω διαπιστώσει άλλωστε και στην Πάτρα,όπου έχω πάει επίσης αρκετές φορές,ιδίως τίς απόκριες (όχ,δέν παρήλασα ποτέ ώς βασιλεύς καρνάβαλος,άλλωστε απεχθάνομαι και τον βασιλικό θεσμό-άν και οφείλω να ομολογήσω ότι στα σοβαρά κράτη υπάρχουν και σοβαροί βασιλείς).

Τσιμισκή,Εγνατία και Αγ.Δημητρίου τίς ξέρω.Η Νίκης ποιά είναι;

Ξέρω επίσης και την πλατεία Ναυαρίνου,στην οποία συναντούσα μέλη παλαιότερου διαδικτυακού club στο οποίο συμμετείχα.

Τέλος,μιά χρονιά έτυχε να ανέλθω στον Λευκό Πύργο γιά να επισκεφτώ μιά έκθεση με θέμα την καθημερινότητα τών Βυζαντινών (και να βγάλω και φωτογραφίες "αφ'υψηλού").Η έκθεση περιελάμβανε και "Βυζαντικές μαγειρείες",δηλαδή συνταγές μαγειρικής.Κάποιες απ'αυτές μάλιστα τίς έχω κάπου στο σπίτι.Αλλά δέν δοκίμασα ποτέ να τίς εφαρμόσω,καθώς δέν ξέρω να μαγειρεύω-αφ'ενός-και τίς βρήκα πολύ παράλογες-αφ'ετέρου.Μά γίνεται τώρα, ψητό κοτόπουλο με σάλτσα γλυκό σιρόπι;Ούτε στην Κίνα τέτοια πράγματα...
Orfeus (11.05.2016)
Αλμπέρτο μη με τρελαίνεις τώρα. Μου λες ότι η θάλασσα είναι το βασικό σημείο αναφοράς και δεν ξέρεις ποια είναι η Νίκης;
Orfeus (11.05.2016)
Ξέχασα να σου πω για τις συνταγές. Ναι γίνονται αυτά που λες. Είναι αρχαιοελληνικές αυτές οι συνταγές και μπορείς να τις δοκιμάσεις στο "Αρχαίων Γεύσεις". Είναι υπέροχες, συνοδεύονται με οινόμελο και εκεί θα φας κρέας με ...κουτάλι. Ναι με κουτάλι διότι οι αρχαίοι δεν είχαν πιρούνια. Οι δε σερβιτόροι/ρες, φοράνε χιτώνες και ο φωτισμός γίνεται με δάδες. Υπάρχουν και ανάκλιντρα για όσους το επιθυμούν.
sven (11.05.2016)
@ Αναστασία, πολύ ωραίο, αλλά και εύστοχο, αυτό που έγραψες πως, δηλαδή, είναι σίγουρο πως άμα βρεθούμε σε τραπέζι, θα μας αγαπήσουν τα ποτήρια και οι μεζέδες!!!

@ Γιώργο, εσύ πήρες και μια επιπλέον γεύση, κυριολεκτικά, αυθεντικής Θεσσαλονίκης με την υπέροχη συνέντευξη που πήρες από τον Νικόλα τον Παπάζογλου, (το 2012, νομίζω) στο στέκι του στην Κ. Τούμπα, απέναντι από το περίφημο στούντιό του, το "Αγροτικόν"...

@ Ευαγγελία, καλώς να ορίσεις στην πόλη μας που είναι ιδιαίτερα γενναιόδωρη με τους μερακλήδες...

@ Αλβέρτο, πριν πάρεις το αγαπημένο σου τετράποδο, δεν σου ΄ρθε στο νου η λαϊκή ρήση "Παιδιά, σκυλιά δεν έχει...";

Επειδή έχεις αναφερθεί και παλαιότερα στην Επανομή, αν τύχει και πας κατά ΄κει και πεινάσεις, μην παραλείψεις να καθίσεις για φρεσκότατο ψαράκι, θαλασσινά, τσιπουράκι ή κρασάκι στο "Στέκι του ψηλού". Είναι το τελευταίο ταβερνάκι μπροστά στη θάλασσα και στη μαρίνα που υπάρχει εκεί. Από την άνοιξη και μετά, μπορείς να κάτσεις κάτω από τον ίσκιο των πεύκων, μπροστά στο κύμα και να ταξιδεψεις γευστικά και νοερά...

Αυτό με το φαγητό, όμως, φαίνεται πως δεν το έχεις, βρε Αλβέρτο. Άκου του φάνηκε παράξενη η βυζαντινή συνταγή "Ψητό κοτόπουλο με σάλτσα σιρόπι". Είναι και πολύ γκουρμέ. Ήταν το πρώτο φαγητό που δοκίμασα όταν πρωτοπήγα στη Στοκχόλμη, επιλέγοντάς το από τη φωτογραφία καθώς σουηδικά δεν ήξερα! Ήταν κοτόπουλο με σάλτσα μους από μήλο. Τότε, είχα φρικάρει είναι αλήθεια, μετά, όμως, (όλα θέμα συνήθειας είναι...) μου άρεζε πολύ, όπως και τα σουηδικά κεφτεδάκια με σάλτσα μαρμελάδας βατόμουρου κ.ά. ανάλογα. Εμείς εδώ στη χώρα μας έχουμε το παραδοσιακό χοιρινό με δαμάσκηνα ή σάλτσα μήλου, καραμελωμένο κοτόπουλο κ.ά. Που τρως, θα ΄θελα να μάθω!!! Χρειάζεσαι επειγόντως γαστρονομική επιμόρφωση και η Θεσσαλονίκη είναι το ενδεδειγμένο μέρος!!!

@ Λοιπόν, μιας και μιλάτε για Λεωφ. Νίκης, ένα υπέροχο μέρος για να κάτσει κάποιος και να απολαύσει υπέροχο ηλιοβασίλεμα με θέα όλο το Θερμαϊκό και με τη συνοδεία υπέροχων εδεσμάτων είναι το "Αγιολί" και ιδιαίτερα από το μπαλκόνι του επάνω ορόφου. Βρίσκεται επί της Λ. Νίκης, μεταξύ Αγ. Σοφίας και Πλ. Αριστοτέλους. Μη το χάσετε!!!

Το παραδοσιακό μαγαζάκι που αναφέρομαι στο σχόλιό μου προς την Αναστασία είναι η "Κάνουλα", πίσω ακριβώς από το Υπουργείο Μακεδονίας και στο κάθετο προς την Αγ. Δημητρίου δρομάκι που κατεβαίνει από τα αριστερά, όπως κοιτάμε το Υπουργείο. Αυτό, όμως, είναι πολύ καλύτερο για φθινόπωρο και χειμώνα που θέλεις να ΄σαι λίγο πιο στριμωχτά...

Που να πρωτοαναφερθείς. Υπάρχουν δεκάδες στέκια για κάθε γούστο, όπως και όμορφοι Θεσσαλονικείς και των δύο φύλων...!!!
Orfeus (11.05.2016)
Σάββα,

Ο Νικόλας "έφυγε" τον Απρίλη του 2011. Τη συνέντευξη την πήρα τον Ιανουάριο του 2006.
sven (11.05.2016)

...δεν πάμε καλά...

Ήθελα να γράψω 2002 (τότε νόμιζα πως είχες πάρει τη συνέντευξη) και προέκυψε 2012. Ίσως να μου το υπέβαλε η ενδόμυχή μου επιθυμία να αναιρέσω τη συμφορά...

Ευχαριστώ, Γιώργο, για τη διόρθωση...
mary_omikron (11.05.2016)
Σάββα, Ρακτιβάν 8 η Κάνουλα :) :) συμφωνώ και για το Αγιολί.

Να προσθέσω και το Kitchen bar στο λιμάνι, αποκλειστικά για την δυνατότητα να έχεις στο βλέμμα σου όλη την παραλία περιμετρικα.
Orfeus (11.05.2016)
Στο λιμάνι πήγαινα σε ένα γωνιακό, τα "Μπακαλιαράκια".
sven (11.05.2016)

@ Μαίρη, αφού ξέρεις και την "Κάνουλα" ανήκεις στα "ψαγμένα" άτομα αυτής της πόλης...

Το Kitchen bar από θέα πάει πολύ καλά αλλά μέχρι εκεί...

@ Γιώργο, τα "Μπακαλιαράκια" τα είχε, μέχρι που συνταξιοδοτήθηκε, ένας φίλος που έκανε κι αυτός κάποια χρόνια στη Σουηδία. Αποκλειστικά τηγανιτό μπακαλιάρο στη λαδόκολλα, με γνήσιες τηγανιτές πατατούλες κομμένες ροδέλα και μια ελαφρώς τηγανισμένη καυτερή πράσινη πιπεριά. Όλα αυτά συνοδεύονταν, φυσικά, από τους περισσότερους με...ρετσίνα!!!

Τι μας θύμησες τώρα... Την υγειά μας να ΄χουμε...
Orfeus (11.05.2016)
Με ...ρετσίνα;;; Μπλιάάάάχ!!!

Μάλλον μπύρες θα πίναμε εμείς, γιατί τη ρετσίνα τη ρίχναμε στα ...λιοντάρια.

Λιοντάρια-Ρετσίνα = 7-0
Hastaroth (16.05.2016)
Γιώργο (Orfeus),τώρα κατάλαβα ποιά είναι η Νίκης.Την έχω περπατήσει μάλιστα αρκετές φορές.

Κρέας με κουτάλι αποκλείεται να φάω,καθώς από πολλών ετών έχω κόψει τίς σχέσεις μου με τα κρεατικά και αλλαντικά-με οποιοδήποτε σκεύος κι'άν τρώγωνται.

Σάββα,είχα και παλιότερα σκύλο,ένα ιρλανδικό σέττερ.Απεβίωσε στα 11,από λευχαμία.Μετά υιοθέτησα μιά γατούλα 3 μηνών,η οποία απέθανε σε βαθύ γήρας,15 ετών.Η λαϊκή ρήση όμως δέν αναφέρει γιά γατιά-ίσως διότι η γάτα γενικώς δέν θεωρείται ικανή να σχετιστή στενά με το αφεντικό της,αλλά κυρίως με το σπίτι του.Η δική μου όμως με περίμενε στην πόρτα τού σπιτιού το μεσημέρι που γύριζα απ'την δουλειά,ξάπλωνε ανάσκελα να την χαϊδέψω και το βράδυ ερχόταν να κοιμηθή στο κρεβάτι δίπλα μου.

Με το φαγητό,όντως "δέν τό'χω".Εδώ και πολλά χρόνια που διαμένω μόνος μου μετά τον θάνατο τής μητέρας μου,τρώω σε διάφορα ταχυφαγεία και ταβερνεία.Είχα επιχειρήσει αρχικώς να μάθω μαγειρική παρακολουθώντας κάποιες εκπομπές τού Μαμαλάκη,αλλά βαρέθηκα.Μιά φορά είχα τηγανίσει κάτι πατάτες,ήταν νοστιμώτατες αλλά μετά διαπίστωσα ότι έπρεπε να πλύνω και το τηγάνι,οπότε το έκοψα το άθλημα.Αλλη μιά φορά,πάλι,που είχα βρεθεί στην Σουηδία (στην Lund συγκεκριμένα),έβρασα κάτι αυγά.Μού τα ζήτησε ένας Σουηδός αρχιτέκτων να τα βάλη θεμέλια σ'ένα σπίτι που έχτιζε-τόσο σφιχτά είχαν βγεί.

Τώρα γιά τα γκουρμέ που λές,τον Ιούνιο τού 2003 είχα βρεθεί στο Βέλγιο,στην Λιέγη συγκεκριμένα,γιά επαγγελματικούς λόγους.Οι "οικοδεσπότες" μας,στελέχη μιάς εταιρίας που αντιπροσωπεύαμε εδώ στην Ελλάδα,μάς είχαν πάει σε ένα εστιατόριο με κάτι περίεργα φαγητά-πάπια ψητή με σάλτσα σοκολάτα και σούπα με κάτι σκουλίκια μέσα που τα λένε fenouilles (φυτά είναι,όχι πραγματικά σκουλίκια δηλαδή).Τα έφαγα διότι δέν ήθελα να τους προσβάλω.Ευτυχώς δέν ξέρουν Ελληνικά και δέν μπαίνουν στο Musicheaven,οπότε δέν πρόκειται να δούν αυτό το σχόλιο...




Orfeus (16.05.2016)
@ Νεαρέ Hastaroth:

Ασφαλώς και την έχεις περπατήσει τη Νίκης. Πέφτει λίγο μακριά βέβαια από τη Σόλωνος "χαμηλά κοντά στα Εξάρχεια", αλλά σίγουρα την έχεις περπατήσει.

Όσο για τα φυτικά σκουλήκια, γιατί δεν πας αγόρι μου στην Ταϊλάνδη ή στη Σιγκαπούρη ας πούμε, να σε ταΐσουν ...ζωϊκά;
sven (16.05.2016)

@ Αλβέρτο,

εσύ, μετά από τις λεπτομέρειες που αναφέρεις, δικαιούσαι με το παραπάνω να ισχυρίζεσαι πως...έχεις σκίσει τη γάτα...!!!

ΥΓ. Πολύ όμορφα σκυλιά τα ιρλανδικά σέττερ, πάντως.

@ Γιώργο,

σε ευγνωμονούμε που πάντα μας υπενθυμίζεις σημαντικές λεπτομέρειες που, όμως, έχουν παίξει καθοριστικό ρόλο στο γενικότερο ιστορικό γίγνεσθαι και στην πορεία ατόμων που έχουν γράψει τη δική τους ξεχωριστή ιστορία σ΄αυτόν τον τόπο και, ιδιαίτερα, στο χώρο που κινήθηκαν και μεγαλούργησαν...
Orfeus (16.05.2016)
@ Σάββα,

Σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια, αλλά εσύ που με γνωρίζεις, αντιλαμβάνεσαι προφανώς, ότι δεν κάνω τίποτα περισσότερο από αυτό που θεωρώ υποχρέωσή μου να κάνω!

Hastaroth (16.05.2016)
@Orfeus:άν σού πώ ότι έχω κάνει πολλές φορές και την διαδρομή απ'τα Λαδάδικα μέχρι το Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης με τα πόδια....

Οσο γιά την Ταϊλάνδη και την Σιγκαπούρη,κείνται κάπως...μακράν,νομίζω.
Για να στείλετε σχόλιο πρέπει να έχετε συνδεθεί ως μέλος. Πατήστε εδώ για να συνδεθείτε ή εδώ για να εγγραφείτε.

Επιστροφή στο blog
Συγγραφέας
sven
από ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΕΥΡΥΤΕΡΑ ΠΡΟΑΣΤΙΑ

Περί Blog
blogs.musicheaven.gr/sven



Επίσημοι αναγνώστες (39)
Τα παρακάτω μέλη ενημερώνονται κάθε φορά που ανανεώνεται το blogΓίνε επίσημος αναγνώστης!

Πρόσφατα...
Δημοφιλέστερα...
Αρχείο...


Φιλικά Blogs

Links