Φύλλα πεσμένα στο δρόμο

Φύλλα πεσμένα στο δρόμο

χέρι που αγγίζει τον ώμο

χειμώνας στις ψυχές τρυπώνει

το κρύο την καρδιά σου παγώνει.

Αγγίζεις με το χέρι σου τον ώμο μου

την παγωνιά σου να γλυκάνω

χειμώνας βαρύς παγώνει το δρόμο σου

είμαι εδώ,το χέρι σου να ζεστάνω.

Φύλλα πεσμένα στο δρόμο,

κρύο τρυπώνει στις ψυχές

όμως δεν νιώθω μόνη,ξέρω πως υπάρχεις

το χαμόγελό σου φωτίζει τις στιγμές.

Πέλαγος είναι οι χαρές

σταγόνες μοιάζουν οι λύπες

γιορτάζει η καρδιά μου,γιορτή κι η ζωή μου

από τη μέρα που εσύ σ'αυτήν  ήρθες. 

(Μια σκαναρισμένη ζωγραφιά μου που ταιριάζει με τον καιρό,κι ένα χειμωνιάτικο ποιήμα)