Είχα πάνω από δέκα χρόνια να πάω σε πάρτυ μασκε...

Ποτέ δεν συμπαθούσα τις απόκριες...Ίσως επειδή δεν με καλούσαν σε πάρτυ,ούτε εγώ δεν έκανα ποτέ,λόγω έλλειψης χώρου.Αλλά δεν μπορώ αυτά τα ψυχαναγκαστικά,γελάμε και διασκεδάζουμε επειδή είναι απόκριες...Για τον ίδιο λόγο,ούτε τα Χριστούγεννα,ούτε το Πάσχα,ούτε καμία άλλη μέρα γιορτής μ'αρέσει...Στην ουσία,όχι γιατί έχω κάτι με τις μέρες...Τι να έχω άλλωστε;Μέρες του Θεού είναι.Αλλά με εκνευρίζει το ψυχαναγκαστικό του πράγματος,ότι καλείσαι να χορεύεις όπως σου παίζουν οι άλλοι, να συνωστίζεσαι,να πηγαίνεις σε μέρη που άλλες φορές ίσως να μην πήγαινες,να υποστείς όλη αυτή την κίνηση και την κοσμοσυρροή στο κέντρο και όλα τα σχετικά.Αυτές όλες τις γιορτές και τις αργίες,όλοι είναι στο δρόμο,και στο πεζοδρόμιο σε τσαλαπατάνε,σαν μυρμήγκια ο κόσμος,ο ένας πάνω στον άλλο.Δεν έχω χειρότερο από την πολυκοσμία...Αν σιχαίνομαι δυο πράγματα στην Αθήνα(βασικά 1002 σιχαίνομαι,αλλά αυτό είναι άλλου παπα ευαγγέλιο)αυτά είναι η φασαρία-ηχορύπανση και η πολυκοσμία(αυτό εχει άμεση σχέση με την ηχορύπανση).Η αδελφή της δασκάλας μου που μένει μόνιμα σε κυκλαδονήσι,όταν έρχεται Αθήνα,λέει οι ανάποδοι, δηλαδή όλοι οι πεζοί που έρχονται πάντα αντίθετα από σενα,στο φανάρι με στυλ σαν να σου κάνουν επίθεση,ο ένας πέφτει πάνω στον άλλο,συχνά ανάβει το φανάρι και δεν προλαβαίνεις να περάσεις,γιατί ξεκινάνε οι μάγκες-οδηγοί.Αλλά μ'αυτούς θα ασχοληθώ άλλη ώρα.Αθηναίοι οδηγοί.Κεφάλαιο από μόνοι τους.Δεν έχουν ανακαλύψει το φρένο,μόλις δουν πεζό πατάνε γκάζι...Πόσες φορές γλίτωσα από του χάρου τα δόντια...Και είμαι ο μόνος υπομονετικός άνθρωπος που περνάει με πράσινο ανθρωπάκι μόνο,ΠΟΤΕ με κόκκινο,εκτός αν δεν φαίνεται αυτοκίνητο σε απόσταση από την Αθήνα ως τον Πειραιά.

Ξέφυγα,ως συνήθως,από το θέμα μου.

Στο πάρτυ λοιπόν του Σαββάτου,ξεκίνησα αρχικά να πάω μόνη μου.Στην πορεία,προστέθηκαν δυο καλοί φίλοι.Από εκεί και πέρα,εκείνοι καλέσαν κι άλλους.Ετσι βρεθήκαμε να είμαστε 8 άτομα.Δεν έχω καλύτερο από αυτό!Τα απρόοπτα.Τα μη προσχεδιασμένα.Ξεκινάς αλλιώς,καταλήγεις αλλιώς.Με άλλη σύνθεση αρχίζεις,με άλλη τελειώνεις.Μου αρέσει να έχω παρέα!Δεν έχω καλύτερο!Είμαι άτομο της επικοινωνίας.Εξωστρεφής μες την εσωστρέφεια μου.Οσο δηλαδή μου αρέσει η παρέα,τόσο μου αρέσει να μένω και με τον εαυτό μου,να τον προσέχω και να του κάνω τα χατήρια,γιατί αν δεν αγαπάς τον εαυτό σου,δεν θα σ'αγαπήσει κανένας.

Το Σάββατο λοιπόν,την χάρηκα πολύ την αποκριάτικη συνάντηση.Μου άρεσε να μαντευω ποιος κρύβεται πίσω από τις μεταμφιέσεις.Κάποιους δεν τους κατάλαβα.Τους περισσότερους,εκτός από 5-6 άτομα,τους έβλεπα πρώτη φορά.Πέρασα όμως πολύ όμορφα.Γέλασα με την ψυχή μου.Καλά,βέβαια αν έχεις και το φιλαράκι μου,τον Στράτο, μαζί,δεν θες και πολύ,ησυχία δεν έχει ο άτιμος.Εχουμε ρίξει γέλιο 10 χρόνια που γνωριζόμαστε,άντερο δεν μου'χει μείνει.Ενας από τους πιο παλιούς μου φίλους.Είμαι τυχερή,έχω κρατήσει έστω 4-5 παλιούς φίλους και φίλες,έχω και δυο φίλες 15 χρόνια,από το πανεπιστήμιο,άλλον έναν φίλο 8 χρόνια.Εχω βέβαια και πολλούς νέους φίλους.Προσαρμόζομαι στις καταστάσεις και στις παρέες και πιάνω σχετικά εύκολα κουβέντα.Είναι ωραία αίσθηση  πάντως να έχεις κοινές αναμνήσεις με παλιούς φίλους...Σαν γιαγιά κάνω!Με τις αναμνήσεις!

Χάρηκα που ήρθα στην αποκριάτικη συνάντηση!Περισσότερο χαίρομαι που είμαι κι εγώ μέλος της μεγάλης παρέας του site,και οφείλω να πω πως από τότε που ήρθα στην πρώτη συνάντηση,μου 'φερε γούρι,βλέπω τα πράγματα να πηγαίνουν καλύτερα στη ζωή μου.Τυχαίο θα μου πείτε.Μπορεί και να είναι τυχαίο.Απλά το ανέφερα.Αλλά ότι χαίρομαι που έχω γνωρίσει όσα παιδιά γνώρισα στις δυο αυτές συναντήσεις,αυτό είναι το μόνο σίγουρο.Ανθρώπους που έχουμε κοινό παρονομαστή,τη μουσική,και δεν θα είχα γνωρίσει υπό άλλες συνθήκες.

Θα ήθελα να σας πω ένα ευχαριστώ,έτσι,επειδή το αισθάνομαι.Κυρίως επειδή με καλωσορίσατε στην παρέα σας και με κάνατε να νιώσω άνετα.Μπορεί να είμαι κοινωνική,αλλά όταν πας κάπου που δεν ξέρεις κανένα,όσο να 'ναι,σαν ψάρι έξω από το νερό θα νιώσεις...

Το Σάββατο λοιπόν,μια μαύρη γάτα,με μαύρη ουρά,άσπρα πατουσάκια,και πεταχτές πινελιές άλλου χρώματος,τριγύριζε με μια φωτογραφική μηχανή στο χέρι.Γάτα για ρεκόρ Γκίνες!Με φωτογραφική μηχανή.Εβγαλα περίπου 45 φωτογραφίες.Να αποτυπώσω τις στιγμές,όσες μπορεσα και όσες πρόλαβα.Η φωτογραφία είναι μεγάλη μου αγάπη.Προέκταση του χέριού μου σε στιγμες που χρειάζεται.Οι περισσότερες μεταμφιέσεις ήταν πετυχημένες και αστείες.Καλά,εγώ γελάω με τα πάντα άλλωστε.

Εβαλα κάποιες στο forum,αλλά εντάξει,δεν θέλω να πιάσω πολύ χώρο,να βάλουν όλοι.

Από το φωτογραφικό μου μάτι και χέρι,λίγοι γλίτωσαν!Η πλάκα είναι ότι σχεδόν στα τυφλά τράβαγα,είχα επίτηδες βάλει την ρύθμιση για υψηλό ISO(όσοι ξέρουν από φωτογραφία,καταλαβαίνουν για τι πράγμα μιλάω και για ποιο λόγο το έκανα)αλλά αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να τραβάω στα τυφλά,δεν φαινόταν στην οθόνη παρά μια μαυρίλα,εστίαζα εγώ στην τύχη,με βάση εμπειρία και ένστικτο,και όποιον πάρει ο χάρος  που λέει ο λόγος!Αλλά βγήκαν απίστευτα καθαρές φωτογραφίες!

Αυτά λοιπόν.Ας κοιμηθώ και λίγο.Αύριο είμαστε καλεσμένοι σε φιλικό σπίτι,με πολλές γάτες σε μεγάλο κήπο(το στοιχείο μου,και οι γάτες και ο κήπος)και ένα μωράκι,8-9 μηνών,συν καλή παρέα.Γιαυτό ετοίμαζα την φωτογραφική μηχανή και φόρτιζα την μπαταρία.Για νέα αποτύπωση στιγμών.

Τι άλλο θέλει ο άνθρωπος...Καλή παρέα,κουβεντούλα,κρασί,φαγητό,μουσική,χιούμορ,θετική διάθεση,χαμόγελο...

(φωτογραφία από το πάρτυ.Το γενικό κλίμα στο μπαρ.Big brother is watching you!!Η φωτογράφος δρα όταν όλοι είναι απασχολημένοι και δεν κοιτάνε,γιαυτό κάποιοι είναι με πλάτη!!)