...Κι ας γράφω πάντα νύχτα.Η νύχτα μου αρέσει περισσότερο.

Σε έναν όμορφο χώρο,στο FNAC.Δεν είχα πάει ποτέ για παράσταση,αλλά ήταν όμορφα.Μικρός χώρος αλλά περιποιημένος,ωραία διακοσμημένος και ήσυχος,λίγες καρέκλες,λίγος κόσμος.

Ηταν ένας πιανίστας κι ένας ντράμερ.Ελειπε ένας μπασίστας.Ήταν να έρθει ο Μίμης Πλέσσας,αλλά τελικά δεν ήρθε,ήταν λέει για συναυλία στη Λευκάδα.Ηρθε μόνο η Νατάσα Μποφίλιου για δυο τραγούδια.Ολο το υπόλοιπο πρόγραμμα κύλησε με πιανιστικές μελωδίες ,και συνοδεία τυμπάνων,σε τζαζ ρυθμούς,με διασκευές γνωστών τραγουδιών,κάποιες πετυχημένες,κάποιες όχι και τόσο,πάντως ο πιανίστας ήταν καταπληκτικός οφείλω να ομολογήσω,και ο ντραμερ το ίδιο,ο οποιος εκείνη την ώρα μάθαινε τι θα παίξουν,όπως έλεγε ο πιανίστας συχνά,Γιώργος Ψυχογιός λεγόταν,ξέχασα να το πω,πρώτη φορά τον έβλεπα.Πιο πολύ αυτοσχεδιάζαν από ο,τι κατάλαβα.

Ενα χαλαρό μεσημέρι.Ο,τι πρέπει για μια μέρα που ξύπνησα με πονοκέφαλο.Τι πρωτότυπο!Το έχω πει εκατοντάδες φορές ότι ο πονοκέφαλος είναι ο πιο κολλητός μου φίλος.Μέσα στην εβδομάδα,απαραίτητα 2,πολλές φορές και 3 πρωινά,ξυπνάω με πονοκέφαλο.Αυτό συνήθως όμως τον χειμώνα και την άνοιξη.Το καλοκαίρι σπάνια έχω πονοκεφάλους.Πάντως,από ό,τι φαίνεται,μάλλον είναι η πρώτη φορά στη ζωή μου που με έχει πιάσει αλλεργία,αλλά δεν ξέρω τι με ενοχλεί για να το αποφεύγω.

Η παράσταση τέλειωσε 16.00 μ.μ και φύγαμε με το φιλαράκι που είχα πάει παρέα,φάγαμε πάνω στον 3ο όροφο,αφού πρώτα πέρασα να πω μια καλησπέρα σε μια φίλη που δουλεύει σε ένα μαγαζί  κοντά στο fnac.Μετά ο δρόμος για το σπίτι.Για καλή μου τύχη,πρώτη φορά στα χρονικά,το λεωφορείο που περνάει από το σταθμό στα Ανω Πατήσια και με βολεύει,πέρασε γρήγορα!Σκέφτομαι σοβαρά να αγοράσω λαχείο.Δεν μπορεί!Τυχερή μέρα ήταν.Το συγκεκριμένο έχει τύχει να το περιμένω 45 ή 50 λεπτά άλλες φορές και να παίρνω τελικά ταξί.

Γιατί μετά από βόλτα όταν γυρίζω σπίτι,έχω μια μελαγχολία;Πάντα αν πάω βόλτα,μετά γυρίζω σπίτι με γλυκόπικρη διάθεση...Ευτυχώς πήρα και κάποια cd,και μου κρατήσαν παρέα το απόγευμα,και βρήκα και κάποιες εφημερίδες και περιοδικά,free press,γιατί γενικά,δεν ξέρω αν το έχω ξαναπεί,διαβάζω πολύ,ό,τι πέσει στα χέρια μου,το τρώω,το ρουφάω,λατρεύω το διάβασμα,αφού στο δρόμο διαβάζω μέχρι και τις αφίσες.

Ευτυχώς και αύριο θα πάω σε μια φίλη και χαίρομαι.Είναι φορές που θέλω να φεύγω συνέχεια και άλλες που δεν θέλω να βγω ούτε στο μπαλκόνι.Τώρα είμαι στις ανοιχτές μου.Χα,χα.Άκου εκφραση!Στις ανοιχτές μου!Στις κλειστές μου,ούτε στο μπαλκόνι δεν με πείθεις να βγω.

Το απόγευμα μου τηλεφώνησε και μια φίλη μου,είχαμε καιρό να μιλήσουμε.Να και ο δεύτερος γάμος!!Αν και το ήξερα,δεν με έπιασε απροετοίμαστη,το έλεγε από πέρυσι.Απέχω ένα μήνα από τον πρώτο,και τρεις μήνες από τον δεύτερο γάμο,28 του μήνα και οι δυο.Ακου σύμπτωση.Θα τις αποκαταστήσω όλες τις φίλες μου!!Χαίρομαι.Αυτή η κοπέλα είναι και γειτόνισσα και φίλη και παλιά συνάδελφος,γνωριζόμαστε 6 χρόνια.Το παλικάρι το έχω γνωρίσει και είναι εξαιρετικό.

Το μόνο που με στεναχωρεί όταν παντρεύονται οι φίλες μου είναι η αίσθηση ότι θα της χάσω...Να μου πεις αν είναι να χαθεί κάποιος...Απλά μετά είναι άλλες οι προτεραιότητες,αλλος ο τρόπος ζωής,δεν μπορώ εγώ να συμβαδίσω.Με μελαγχολεί ότι μια μέρα ίσως μεινω μόνη...Αδέσποτο σκυλί.Γιατί τα σκαλιά της εκκλησίας,ούτε θα τα ανέβω,ούτε θα τα κατέβω,ούτε καν θα τα σφουγγαρίσω!Εννοείται.

Τέλος πάντων.Δεν μ'αρέσει να κοιτάζω τι θα γίνει σε λίγα χρόνια,γιατί θέλω να ζω την κάθε μέρα με ό,τι φέρνει,καλό ή κακό.Πάντως σε συλλογικό επίπεδο,χώρας,αν κοιτάξω προς το μέλλον,και να θέλω να δω κάτι,μια μαυρίλα φαίνεται,δεν έχουμε πιάσει πάτο ακόμα,αλλά κοντοζυγώνει.Και να θες να είσαι αισιόδοξος,δεν σ'αφήνουν η ακρίβεια,η ανεργία και τα άλλα προβλήματα...Δεν είναι σοβαρό πρόβλημα που το πιο φτηνό δωμάτιο που βρέθηκε στη Ζάκυνθο,για Πάσχα-που θα πάω έτσι κι αλλιώς λόγω του γάμου-το πιο φτηνό ήταν 80 Ευρώ;Το καλοκαίρι πόσο θα έχει δηλαδή;Εχουμε ξεφυγει τελείως.Θεωρώ μεγάλο πρόβλημα αν στερηθούμε τις διακοπές.Δεν την παλεύω χωρίς διακοπές!!Με τίποτα!!Προτιμώ να μην βγω όλο το χειμώνα και να μαζεύω για τις διακοπές,παρά να μην πάω.Το θέμα αυτό είναι ΙΕΡΟ για μένα.Αλλά το θεωρώ κατάντια να είναι πιο φτηνά να πας εξωτερικό παρά στη χώρα σου...

Αυτά λοιπόν.Είμαι αισιόδοξη,ξέρω ότι πάντα βρίσκουμε την άκρη.Κι εγώ θα την βρώ.Είμαι σε καλό δρόμο.Περιμένω όμορφα πράγματα,μπορεί να αργούν,αλλά έρχονται.Όταν έρθουν,θα το πω!Κάλλιο αργά παρά ποτέ.Πρώτη φορά νιώθω τόσο δυνατή και αισιόδοξη και περιμένω όμορφα πράγματα.