Σκόρπιες σκέψεις και ιδέες ενός ανήσυχου μυαλού
Η ζωή θέλει χαμόγελο
21 Απριλίου 2008, 15:14
Εξιλέωση


Διάβασα αυτό το καταπληκτικό βιβλίο,αφού πρώτα είχα δει την εξίσου καταπληκτική ταινία πριν από αρκετό καιρό.

Είχα δει την ταινία,όταν είχε βγεί στις αίθουσες,ένα μεσημέρι Κυριακής,πριν από δυο μήνες,αν θυμάμαι καλά.Εκείνο το μεσημέρι ξεκίνησε επεισοδιακά,ήμουνα ξενυχτισμένη από το Σάββατο,είχα κοιμηθεί ελάχιστα,άργησα να φύγω από το σπίτι,περίμενα μισή ώρα το λεωφορείο,έστησα τη φίλη μου που με περίμενε για την ταινία,τελικά της είπα να με περιμένει μέσα,και παραδόξως όταν έφτασα δεν είχε ξεκινήσει η ταινία.

Τι να κάνω...Έχω καλές προθέσεις να μην αργώ...Αλλά αν κάτι στραβώσει απ'την αρχή,μετά όλα το ακολουθούν...

Η πλάκα είναι ότι δεν θυμόμουνα ποια ταινία μου είχε πει η φίλη μου ότι θα δούμε και περίμενα να δούμε άλλη ταινία,όταν έκανε διάλλειμα την ρώτησα με απορία πως λέγεται η ταινία.Καλά,εγώ όπως πάντα εκτός τόπου και χρόνου.Βασικά ήταν η πρεμιέρα της ταινίας στις αίθουσες και ήταν ειδική προβολή,είχαμε πάει με προσκλήσεις,κέρδισε η φίλη μου σε διαγωνισμό,με SMS από ραδιοφωνικό σταθμό,και ξέρει ότι πάντα είμαι η μόνη από τις φίλες της που ακολουθώ σε θέατρα,σινεμά,συναυλίες.Πέρυσι είχαμε πάει σε 4-5 θέατρα με τον ίδιο τρόπο,πότε κέρδιζα εγώ,πότε εκείνη.Φέτος δεν ακούω πολύ ραδιόφωνο,ούτε και εκείνη,και δεν έχουμε πάει πουθενά,λόγω αφραγκίας.Αναζητούμε χορηγό!!Γιατί η τσέπη μας...Τρύπια.

Για να μην πολυλογώ(πρωτότυπο) έμεινα ενθουσιασμένη απ'την ταινία,συγκινήθηκα πολύ.Αλλά και τεχνικά η ταινία ήταν άψογη,είχε κάτι απίστευτα πλάνα.Όποιος την έχει δει,καταλαβαίνει τι λέω.Απόλυτα προσεγμένη και στη μικρολεπτομέρεια της.

Μια ερωτική ιστορία...Ένας έρωτας που έμελλε να μείνει μισός...

Ο Ρόμπι και η Σεσίλια.Παιδικοί φίλοι.Ερωτευμένοι μεταξύ τους.Δεν τολμούσαν να το ομολογήσουν ούτε στον εαυτό τους.Όταν πια φανέρωσαν τα αισθήματά τους,ήταν πολύ αργά...Οι εξελίξεις ραγδαίες...Ένα λάθος και ένα ψέμα,της μικρής αδελφής της Σεσίλια,έστειλε στην φυλακή τον αθώο Ρόμπι,για ένα έγκλημα που δεν είχε διαπράξει.Ακόμα και ένα δεκατριάχρονο φαινομενικά αθώο κορίτσι,μπορεί να καταδικάσει έναν άνθρωπο...Από πείσμα και εκδίκηση,για μια αγάπη που ένιωσε να γεννιέται στο εφηβικό μυαλό της.

Από εκεί και πέρα αρχίζει ο Γολγοθάς για το παλικάρι.Η φρίκη του πολέμου.

Το ερωτευμένο ζευγάρι δεν ξαναήταν ποτέ μαζί,παρά μόνο μισή ώρα σε ένα καφέ.Δεν είχαν ποτέ μια δική τους ώρα,παρά μόνο λίγες στιγμές σε μια βιβλιοθήκη,πριν μια πενταετία,πριν γκρεμιστούν όλα...

Η δεκαοκτάχρονη πια Βριώνη,έχοντας καταλάβει την καταστροφή που είχε φέρει στη ζωή των δυο ανθρώπων που αγαπούσε,προσπαθούσε να εξιλεωθεί για το κακό που έκανε.Αρχικά με το να γίνει νοσοκόμα και να βοηθάει τους τραυματίες του πολέμου.

Στη συνέχεια,πετυχημένη πια συγγραφέας,γράφει το βιβλίο Εξιλέωση προσπαθώντας πάνω από όλα να συγχωρήσει η ίδια τον εαυτό της.Τελικά ήταν η πιο δυστυχισμένη από όλους...Εζησε περισσότερο,έφτασε σε μεγάλη ηλικία και κουβαλούσε αυτό το βάρος όλη τη ζωή της...

Στο βιβλίο όπως πάντα η ιστορία είναι με περισσότερες λεπτομέρειες από την ταινία.Εξίσου καταπληκτικό το βιβλίο.Πάντα μου αρέσει περισσότερο να διαβάζω μια ιστορία παρά να την βλέπω,ακριβώς για αυτό το λόγο,ότι ξετιλύγεται το νήμα της ιστορίας με περισσότερες λεπτομέρειες σε σχέση με την ταινία.Αυτή τη φορά όμως επειδή είχα δει πρώτα την ταινία και μετά διάβασα το βιβλίο,φανταζόμουνα τα πρόσωπα της ταινίας και τα ταυτιζα με τους ήρωες.

Τι υπέροχο το ζευγάρι των πρωταγωνιστών...Χωρίς να είναι οι πιο όμορφοι ηθοποιοί που υπάρχουν,αντικειμενικά-γιατί εμένα ας πούμε μου αρέσουν πολύ περισσότερο από άλλους που θεωρούνται ωραίοι και εμένα μ'αφήνουν αδιάφορη-έχουν κάτι τόσο ξεχωριστό που τραβάει το βλέμμα σου.Ο νεαρός πολύ όμορφος...Αλλά κι η κοπέλα.Νομίζω οι συγκεκριμένοι ρόλοι ήταν σαν να γράφτηκαν για αυτούς,ότι με άλλους ηθοποιούς δεν θα μου άρεσε η συγκεκριμένη ταινία.

Αλλά πέρα και πάνω από όλα αυτά,η ταινία και το βιβλίο,είχαν βαθύ νόημα...Πως μπορεί ένα ψέμα να καταστρέψει τη ζωή δυο ανθρώπων,και τελικά αυτός που το είπε να είναι ο πιο δυστυχισμένος...Επίσης όπως συμβαίνει στη ζωή,ο αθώος να κατηγορείται και ο πραγματικά ένοχος να περνάει μια ονειρική ζωή.Ο πραγματικά ένοχος της ταινίας,στο τέλος παντρεύτηκε την ξαδέλφη των κοριτσιών...Την ίδια αυτή ανήλικη κοπέλα που στάθηκε η αφορμή των όσων ακολούθησαν...Παντρεύτηκε αυτόν που...Τι να πει κανείς...Άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου...Με τι κουράγιο παντρεύτηκε ΑΥΤΟΝ τον άνθρωπο;Από έξω κύριος,για τους γύρω κι από μέσα...Λέρα.Τον κοιτάς και λερώνεσαι.

Τώρα που θα βγει και το DVD απ'την ταινία,αν δεν έχει ήδη βγει,την προτείνω ανεπιφύλακτα.Και το βιβλίο,για όσους διαβάζουν.Ας πούμε εγώ,προτιμώ να διαβάσω μια ιστορία,παρά να την δω.Με μεταφέρει περισσότερο εντός της ιστορίας,με ταξιδεύει περισσότερο,μου ξυπνάει την φαντασία μου.Μαγικό ταξίδι,για μένα,το διάβασμα...

 

5 σχόλια - Στείλε Σχόλιο

movflower (21.04.2008)
Θα πάρω το βιβλίο και θα περιμένω το dvd!
ήθελα πολύ αλλά δεν πρόλαβα, ταρατατατατατάμ!!!

Να αρχίσεις να κινείσαι με ραδιοφωνάκι νομίζω, για να τηλεφωνάς στους διαγωνισμούς!
Διότι από χρηματοδότες...μόνο οι φαρμακοβιομηχανίες πλέον!!!

φιλάκια σου πολλά Κιθαρίτσα μου!!!
:)))))))))))))))))))))))))))))
Liza32 (21.04.2008)
Διαβάζοντας την υπόθεση της ταινίας, με συγκίνησε πάρα πολύ. Θα το πάρω το βιβλίο, γιατί προτιμώ να διαβάζω παρά να βλέπω ταινίες. Επίσης, πιστεύω ότι στα βιβλία είναι όλη η υπόθεση, ενώ στις ταινίες πάντα κόβουν κάτι.
mprizas (21.04.2008)
Καλό Αυγή. Ελπίζω στην ταινία αυτή που έχει μεταφερθεί από βιβλίο, να μην παίζει ξανά ο Κόλιν Φερθ! Έλεοςςςςς...
movflower (21.04.2008)
Βρε Γιώργο, άσε κάτω τον Κόλιν!
Υπόσχομαι να σου στείλω μια μινιατούρα του να παίζεις! :ΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡ
kithara-woman (21.04.2008)
Μοβλουλουδάκι,το προτείνω ανεπιφύλακτα.Οσο για το ραδιόφωνο,προσπαθώ να ακούσω με το mp3 στο δρόμο αλλά επειδή είμαι εν κινήσει κάνει παράσιτα,νευριάζω και το κλείνω,ακούω τραγούδια που ήδη έχω μέσα.
Liza32,συμφωνώ απόλυτα,κι εμένα τα βιβλία μου αρέσουν περισσότερο,στην ταινία αναγκαστικά κόβουν κάτι,αλλιώς θα κρατούσε 4 ώρες.Στη συγκεκριμένη ταινία,σε αντίθεση με άλλες,το βιβλίο μεταφέρεται με επιτυχία,δεν έχουν αλλάξει σχεδόν τίποτα.Τελικά-άσχετο με αυτά-η δουλειά που σου έλεγα ναυάγησε...Γιαυτό δεν σου είπα ξανά κάτι...Ακόμα άνεργη.
Μπριζάκο,δεν παίζει ο Κόλιν Φέρθ.Παίζει το παλικάρι που είναι στη φωτογραφία,ξεχνάω το όνομα του,νομίζω Τζειμς Μακ Αβοι(ελπίζω να μην το σκοτώνω,αλλά έχω αμνησία με τα ονόματα)πολύ όμορφος,είναι γύρω στα 29-30,έτσι είχα διαβάσει κάπου.
Αλλά και ο Κόλιν!!Ωραίος είναι,δεν τον λες κούκλο αλλά έχει κάτι γοητευτικό πάνω του.Ετσι κι αλλιώς,το ταλέντο μετράει,τι να το κάνεις να είναι ωραίος κάποιος και να είναι ατάλαντος.Το ωραίο άλλωστε είναι υποκειμενικό.Πχ τον Μπραντ Πιτ τον λένε όλοι ωραίο,εμένα δεν μου αρέσει καθόλου.

Για να στείλετε σχόλιο πρέπει να έχετε συνδεθεί ως μέλος. Πατήστε εδώ για να συνδεθείτε ή εδώ για να εγγραφείτε.

Επιστροφή στο blog
Συγγραφέας
kithara-woman
Αυγή
από ΚΑΤΕΡΙΝΗ


Περί Blog
blogs.musicheaven.gr/kithara-woman

σκέψεις,ιδέες,ποιήματα,χιουμοριστικά κείμενα και σχόλια

Tags

αγάπη ελπίδα ζωή ταξίδι αλλαγή αναμνήσεις σκέψεις γνώσεις παράξενα σοφίες δημιουργία διάφορα στιγμές ευχές χαρά χαμόγελο όνειρο ιδέες νοσταλγία συμπεράσματα συνταγές συνταγή ανέκδοτα φιλία θυμός μοναξιά ιστορία λιμάνι ψυχή λέξεις Μουσική παραμύθι περι ζωής μουσικής φιλίας έρωτα χαμόγελου ποιήμα σιωπή πιστεύω συμπέρασμα χιούμορ χιουμορ ζωγραφική συμβουλές τραγούδια ταινία ταινίες γάμος μετακόμιση παρέα ευτυχία χρήσιμα site ψηφιδωτό στιγμες



Επίσημοι αναγνώστες (21)
Τα παρακάτω μέλη ενημερώνονται κάθε φορά που ανανεώνεται το blogΓίνε επίσημος αναγνώστης!

Πρόσφατα...
Δημοφιλέστερα...
Αρχείο...


Φιλικά Blogs

Links