Πέρασα ένα όμορφο Σαββατοκύριακο.

Ενα Σαββατοκύριακο που στο σπίτι πήγα σαν επισκέπτης.Με γλυκά και λέγοντας στο σπίτι σπιτάκι καλό,άρχισα να ξεχνάω που βρίσκεσαι,έχω κενά μνήμης,κάποια μέρα,όπως φαίνεται,θα ξεκλειδώσω κανένα άλλο...Αντε μετά να σε πιστέψουν ότι ξέχασες που είναι το δικό σου...Μέσα θα σε χώσουν...Στο κελί 33.

Από 5/5 που ξεκίνησα δουλεια,είμαι στο δρόμο.Τα απογεύματα πάντα κάτι προκύπτει.

Μέσα στα ευχάριστα έμαθα κι ένα δυσάρεστο,χτύπησε με μηχανάκι,ως συνοδηγός, μια φίλη της ξαδέλφης μου(ήταν συμμαθήτριες),και δική μου,την ξέρω την κοπέλα πάνω από 20 χρόνια...Είναι νοσοκομείο,θα πάω να την δω εννοείται.Δεν υπάρχει πιο καλή κοπέλα...Ολο με το χαμόγελο...Αλλά όλο ατυχίες είναι...Το μόνο συννεφάκι,ενός ξάστερου Σαββατοκύριακου...Μαράκι μου...Ας είναι η τελευταία ατυχία...

Για να ανέβω λίγο...

Λοιπόν,Σάββατο απόγευμα φορτωμένη με τσάντες και φορτωμένη χαμόγελα.Στην cosmomusica.Γενικά τέτοια γεγονότα πάντα μου αρέσουν.Πόσο μάλλον όταν πρόκειται για μουσική και όταν πρόκειται να έχουμε περίπτερο σαν site.Βέβαια με στεναχώρησε το Σάββατο που έφυγα νωρίς.Αλλά με περίμενε η άλλη παρέα στο Περιστέρι.Τα φιλαράκια μου.Οι φίλες μου ,μεν,από το fun-club,τα κοριτσάκια που μαζί κάνουμε ό,τι τρέλα υπάρχει,είχαμε πανώ εχθές,βγάλαμε και φωτογραφίες.Ξαναζώ στιγμές πενταήμερης με καθυστέρηση δεκαετίας και βάλε!!Και οι 3 φίλοι μου,δε,πάνω στη σκηνή.Ο Αλέξανδρος κυρίως.Το καλύτερο παιδί.Νιώθω τυχερή που έχω έναν τόσο καλό φίλο.Υπάρχει αμοιβαία αγάπη.Πάντα μια ζεστή αγκαλιά και ένα ζεστό χαμόγελο να με περιμένει.

Ημουνα μαζί με μια φίλη μου και τον άντρα της.Ειχα να την δω αρκετό καιρό.Μετά ήρθε και μια άλλη φίλη μου με τον αρραβωνιαστικό της.Καθίσαμε για καφέ,να τα πουμε,είχαμε αιώνες να μαζευτούμε.Κάποτε δουλευαμε οι 3 κοπέλες μαζί,για μικρό διάστημα,απόγευμα,πάλι χειριστριες,σε άλλη εταιρία.

Ημουνα η μόνη single με δυο ζευγάρια.Οχι ότι έχω πρόβλημα.Εννοείται πως όχι.Αλλά ψιλοβαριέμαι συζητήσεις για γάμους,παιδιά,αρραβώνες,έθιμα που δεν έχω ιδέα,και τέτοιου είδους θέματα.Ξενερώνω...Οσο τίποτα άλλο!Είμαι σε άλλη φάση εγώ.Σιγά μην μπω στο καλούπι...Πιο ωραία περνάω από εκείνες,με διαφορά.Ολα φυσικά έχουν ένα τίμημα...Θέλει αρετή και τόλμη η ελευθερία...Ασχετο.Τώρα μου ήρθε.

Μικρό κορίτσι είμαι ακόμα.(μην γελάσει κανείς!)Εγω πάντως μικρό κορίτσι αισθάνομαι.Το χειρότερο,συμπεριφέρομαι και σαν μικρό κορίτσι.Η φίλη μου η Ευη που είναι 21 χρονών,μου φωνάζει ασε μας ρε γιαγιά όταν λέω ποιο σοβαρό άτομο κυκλοφορεί με τσάντα με κονκάρδες. Περιττό να πω ότι πέρασα ήσυχη εφηβεία.Μάλλον επειδή θα ξαναπέρναγα.Μην φρικάρουν διπλά οι γονείς μου.

Ασχετο(όπως πάντα)σήμερα που ήμουνα Μοναστηράκι,ανανέωσα τις κονκάρδες,πήρα cd πήρα σκουλαρίκια και κολιέ.Μου αρέσουν πολύ τα αξεσουαρ.Φτιάχνω και μόνη μου.Τα περισσότερα.Χαλάω παλιά κολιε,και φτιάχνω σκουλαρίκια,κολιε,βραχιόλια.Φυσικά ρημάζω και τα χαντράδικα του Μοναστηρακίου.χαχα!!Μοναστηρακίου.Μου άρεσε.

Πως βρέθηκα στο Μοναστηράκι;Για έναν πολύ ευχάριστο λόγο.Για μια πολύ ευχάριστη συνάντηση.Για μια συνέντευξη-χείμαρρο.Αν τον συμπαθούσα μια φορά,τώρα τον συμπαθώ χίλιες.Ανθρωπος με θετική ενέργεια.Και ταλέντο.Σου μεταδίδει θετική ενέργεια.Με το ποδήλατο του και το χαμόγελο του,το ακκορντεόν και τη φωνή του.Πολύ καλός!Σε κάνει να νιώθεις άνετα,λες και τον ξέρεις χρόνια.Εγω πάντως έτσι ένιωσα.

Ποιος είναι;Α,δεν λέω!!Θα δείτε σε λίγο καιρό.Κάποιοι ξέρουν!Μήπως και όλοι;χαχα!!!

Ηταν μια ωραία εμπειρία όπως και να 'χει,δεν το έχω ξανακάνει.Πόσο μάλλον με κάποιον που μου άφησε τις καλύτερες εντυπώσεις σε live.Είχα πάει τότε με επιφύλαξη,ψιλονευριασμένη με κάτι δικά μου,και πέρασα ΤΕΛΕΙΑ,χωρίς να το περιμένω.Μου ερχόταν να σηκωθώ να χορέψω.Πριν από 4-5 μήνες.

Το περίεργο είναι ότι πριν από 10 χρόνια,είχα ακούσει ένα τραγούδι που έλεγε,με το τοτε σχήμα,αλλά φυσικά δεν ήξερα ποιος είναι.Τι όμορφο τραγούδι...Κάποιος,κάπου,κάποτε...Μου το έμαθε...Οπως και πολλά άλλα...Οχι μόνο τραγούδια.

Ο,τι αφήσεις λέυτερο να πάει,θα γυρίσει όπου αγαπάει.

Με μια φωνή πιο ακατέργαστη,στα 23-24 του θα ήταν.Πάνω-κάτω της ίδιας γενιάς είμαστε ηλικιακά.

Και να που λίγες ώρες αργότερα,με τραγούδι και μουσική,ξανά στην έκθεση.

Μελαγχόλησα ελαφρώς στην αρχή.Με τα τραγούδια.Δυο από τα τραγούδια που με μελαγχολούν πάντα είναι το Αγάπη του Θηβαίου,από το Μεγάλο θυμό(πολύ καλό βιβλίο και σιριαλ) και το τι τραγούδι να σου πω. Βασικά με το 2ο κλαίω.Και με πολλά άλλα φυσικά.Αλλά-κάτα έναν περίεργο τρόπο-αυτό το τραγούδι μου θυμίζει τον παππου μου...Πόσο μου λείπει...Θα γιόρταζε 21/5...

Τέλος πάντων...Δεν μελαγχολώ απόψε...Απαγορεύεται.

Πόσο πολύ μου άρεσε η παρεούλα μας!!Ωραία τραγουδήσαμε,έστω και έτσι,χύμα,ό,τι μας ερχόταν.Μου άρεσε πάρα πολύ!!!!!!!Αν και δεν μπορούσα να ακολουθήσω τόσες αντρικές μπάσες φωνές.Δεν τραγουδάω πολύ ψηλά.Αλλά δεν έχω εμπειρία να τραγουδήσω με αντρική φωνή,να απέχω έστω μια πέμπτη.Θέμα εμπειρίας.Δεν έχω ξαναδοκιμάσει.Μια φορά έπαιξα μπροστά σε κόσμο.Απόψε λέω να μην κοιμηθούμε. Τι θα έλεγα εγώ;;Απόψε να κοιμηθούμε νωρίς;;Αγρυπνη.

Εχω παίξει και με το ωδείο,αλλά κλασικά κομμάτια και μπροστά σε γνωστούς λιγο πολύ.Σε αγνώστους μόνο αυτή τη μια φορά.Από σπόντα.Θεατής ήμουνα.Αλλά ο κιθαριστας γνωστός της παρέας.Μου είπε μετά γιατί δεν είπες κι άλλο;Απόρησα.Μάλλον θα ήθελε να φύγει ο κόσμος.Περασμένη ώρα.Να ξεκουρατούμε.Να 'ναι καλά το παλικάρι.Νομίζω μένει Θεσ/κη τώρα.

Περιμένω με ανυπομονησία την επόμενη μουσική συνάντηση.Δεν θα χρειαστεί να μου πείτε να ανέβω.Θα ανέβω και θα κατακτήσω τα πλήθη!Ψώνιο!!!!!!!Σοβαρά τώρα,αν έχω μαζί μου σκονάκι,ακκόρντα,μια χαρά.Στίχους σπάνια ξεχνάω.Θα γίνω ελαφρώς ρεζίλι,αλλά δεν με πειράζει,νιώθω άνετα.Αν φυσικά μπορέσω.Εχουμε τόσα ταλέντα!!!!!Το ήξερα,αλλά αυτές τις μέρες το διαπίστωσα και καλύτερα.

Η εβδομάδα 19-23 θα είναι πίκρα.Σίγουρα θα ξεχάσω που μένω...Μέχρι Παρασκευή,κανένα απόγευμα δεν βλέπω να έρχομαι νωρίς.Ολα κανονισμένα και με κάτι.Με μάθημα κυρίως τα 2.Με λοιπές ασχολίες τα άλλα.

Δεν παραπονιέμαι.Ετσι είμαι ευχαριστημένη.Μαζοχισμός;Αν είμαι σπίτι παραπονιέμαι.Με κάτι θέλω να ασχολούμαι.Ησυχία δεν έχω.Καλά,όσο για ύπνο...Είναι μια πικραμένη ιστορία...Δακρυβρεχτη.Δεν με καταδέχεται ο μπαγάσας.Ερχεται αργά,τελευταίος και καταιδρωμένος.

Στο δρόμο,στο δρόμο!!Που λέει και κάποιος!Αυτό μου αρέσει.Η συνεχής κίνηση,η συνεχής εναλλαγή εικόνων,αλλαγή παραστάσεων,ανταλλαγη απόψεων,μοίρασμα,παρέα,τραγούδι,μουσική.Ταξίδι.

Μια λέξη που τα περικλείει όλα.Ταξίδι.

Του μυαλού.Του ονείρου.

Από τα όμορφα.

Ταξίδι στο όνειρο.Που λέει και το τραγούδι.

Φωτο από την έκθεση.Γενική άποψη.Για όσους δεν ήρθαν.Οι υπόλοιπες θα μπουν θεματάκι άλλη στιγμή!!χαχαχαχαχαχα και ξανά χαχαχα!!Οσοι ήταν εκεί ξέρουν.Μια τρελή που φωτογράφιζε.Μέχρι τα αυτοκόλλητα και τους μεζέδες έβγαλα.Εδω,τα όργανα πριν χρησιμοποιηθουν.Ελαφρώς λαμπερή.Γυαλιστερή.

Μήπως εχθές είμασταν mezedes.gr;;χαχαχα!!