Στο σταθμό του Θησείου το μάτι μου πηγαίνοντας ψηλά αντίκρισε μια χελιδονοφωλιά.

Δεν θα μπορούσα να αντισταθώ από το να την φωτογραφήσω.Σιγά μην χαμπαριάσω που με κοιτάζαν...Αυτοί όλοι αντίκρισαν την ομορφιά;Αυτοί ξέρουν να γκρεμίζουν την ομορφιά...

Στο βάθος το ζηλευουμε αυτό που ρεζιλευουμε,σοφό λαικό τραγούδι.Γιαυτό με κοιτάζαν.

Τι όμορφη εικόνα...

Πάντα μου άρεσαν τα χελιδόνια.

Διαβατάρικα πουλιά...

Με διαβατάρικα πουλιά έρωτα να μην πιάνεις...Τα τραγούδια είναι σοφά όπως πάντα.

Γιατί κι εγώ τι είμαι;Πουλάκι μέσα σε κλουβί;Ησυχο καναρίνι;Δεν νομίζω...Δεν φυλακίζομαι...Ούτε οι σκέψεις,ούτε οι λέξεις,ούτε τίποτα πάνω μου ή μέσα μου.Ελεύθερη ψυχή.

Να έρθεις όπως θα'ρθουν τα χελιδόνια

Τι και αν με πίκρανες πολύ,μέσα μου η αγάπη ζωντανή
είναι για σένα όπως τότε που σε είχα
Κατάρα αν είσαι ή προσευχή ή κάποιας θάλασσας ακτή
ή κάποια μοίρα που με μάγεψε στα αλήθεια.

Σε μυρίζω στον αέρα του χειμώνα
με χαιδεύεις όταν γίνεσαι βροχή
Να γυρίσεις σαν θα 'ρθουν τα χελιδόνια
και της άνοιξης να πάρεις τη μορφή

Μα λεν συνέχεια οι παλιοί πως αν ραγίσει το γυαλί
σβήνει η αγάπη και η θλίψη καίει τα στήθια
Κι αν βρεί ο χρόνος γιατρικό και πεις ξανά το σ' αγαπώ
ψέμα αν είναι δε θα ξέρεις η αλήθεια.

Πυξ λαξ απ'τα παλιά.1996.Δευτερο αγαπημένο cd μετά το παραμύθι.Εχω τους λόγους μου για το συγκεκριμένο cd...Κάτι που το ξέρουν ελάχιστοι άνθρωποι.

Οπως έλεγα πριν για στιγμές...Μια στιγμή που κράτησε και μέτρησε επι 100 όχι απλά επι 10 όπως όλες οι όμορφες στιγμές...Τόση δύναμη...Ενα απίστευτο πράγμα που έκανε κάποιος για μένα και όταν το έμαθα...Εκλαιγα από χαρά...Να είσαι καλά φίλε μου...Πάντα γερός...Είχες και γενέθλια πριν 10 μέρες...Δεν ξεχνάω κι ας μην βλεπόμαστε συχνά.Κι ας μην διαβάζεις τώρα.Ξέρεις όμως.Πάντα εκεί είμαι.Γιατί ήσουνα εσύ πρώτος.Πάντα εκεί για μένα.Φίλος με το Φ κεφαλαίο.

ΥΓ--δεύτερο post,γιατί από αύριο...Αρχίζει το τρέξιμο.Δεν συχνάζω πολύ στο σπίτι μου.